DE 72 KM ROUTE !!

Vooraleer je aan deze tocht begint zou ik voorstellen dat je eventjes op uw gemak uw innerlijke ik ff opwarmt, of verfrist, met een lekkere kop koffie of frisse pint. En dit natuurlijk in "De Kastaar"!! Van in dit punt trekken we richting Schoolbergenstraat. We zien links van ons de Abdij van Vlierbeek liggen. Op het einde van deze straat nemen we rechts en dan 1ste links de Groene Weg, dan links de Bergstraat, eventjes rechts, de Wilselsesteenweg en dan links de Kesseldallaan. We volgen deze rechts over de autosnelweg A2 tot op de Aarschotsesteenweg. Hier nemen we links richting Leuven en via een klein tunneltje onder de spoorweg komen we aan de vaart Leuven - Mechelen. We steken een klein bruggetje over en nemen het jaagpad richting Mechelen (rechts). We volgen dit uitstekend fietspad en aan de 2de brug verlaten wij het kanaal richting Wespelaar. Hier rijden we op een fietspad naast de weg. We volgen de aanduiding centrum Wespelaar. Voorbij het dorpsplein nemen we rechts en dan links de Neerstraat. Zo bereiken we "Het Brouwershof". Hieruit nemen we eerst richting Haacht. Na 1 km nemen we linksaf richting Rijmenam en dan richting Keerbergen. Voor de brug over de Dijle nemen we het oeverpad rechts. Achter de brug, die de Hansbrug heet, stond in 1594 een brouwerij "De Paradijsvogel". Dit bewijst dat het brouwambacht in Haacht in de 16de eeuw reeds een belangrijke plaats innam. Het oeverpad is een aarden weg, maar goed berijdbaar. Het volgt elke bocht van de rivier en biedt vooral aan de rechterkant een mooi uitzicht. In Werchter steken wij de brug over en volgen de Dijle nu aan de andere kant. We zien hier de Demer in de Dijle stromen en volgen vanaf nu de Demer. Het pas is geasfalteerd en loopt door een zeer mooie natuur ver van alle drukte. We kruisen de baan die van Betekom komt (Opgelet!!). Zo komen we op de ring in Aarschot. Hier rijden we een klein stukje langs de ring en dan rechts, (aan garage Wittockx) het industriepark in. Als we stijgen om de spoorweg over te steken, nemen we een pad rechts en zo volgen we de spoorlijn Aarschot - Leuven tot aan het station in Geldrode. Daar rijden we een tunneltje onderdoor en zo komen we aan de steenweg Aarschot - Leuven. Die steken we over (Opgepast, gevaarlijk!!) en daar zien we reeds wegwijzers naar de windmolen. We volgen die en zo komen we aan "De Moedermeule". De Moedermeule werd gebouwd in Mechelen in 1667 en in 1839 overgebracht naar de Hondsheuvel te Gelrode. Na een lange periode van inactiviteit werd de molen geklasseerd en in 1976 werd hij gerestaureerd, zodat er nu elke zondagmiddag opnieuw op ambachtelijke wijze gemaald kan worden. Aan "De Moedermeule" nemen we de Waterloosstraat. Aanvankelijk kassei, daarna asfalt. Het stijgt behoorlijk, maar boven op de berg hebben we achter ons een zeer mooi uitzicht op het Hageland. We rijden nu bovenop de bergkam tussen de fruitbomen en akkers. Aan de wegwijzer Gelrode Centrum draaien we in de tegenovergestelde richting. Na een steile afdaling die ons onderdoor de A2 snelweg brengt (Wat een lawaai!!) volgt een al even steille helling. Dit is een echte kuitenbijter. Zo komen we aan de Jobsweg, die we links blijven volgen. Tussen het struikgewas door biedt die ons een schitterend panorama over de streek. We komen aan een grotere betonbaan de Panoramalaan die we naar beneden volgen en die onze inspanningen van het klimmen ruim compenseert, en fietsen verder tot in Nieuwrode. Hier volgen we de wegwijzers St. - Pieters - Rode / Horst. Zo komen we aan de waterburcht Horst, rijk aan geschiedenis. Het kasteel van Horst is een authentieke middeleeuwse waterburcht, die dateert van de 13de eeuw. Toen heerste Hertog Jan Primus van Brabant over de streek. Het Kasteel beleefde zijn grootste bloei onder Lodewijck III Pynnock tussen 1481 en 1500. Nadat het kasteel in 1489 was afgebrand, op de toren na, werd het door hem terug opgebouwd en is het tot op heden zo bewaard gebleven. Lodewijck III Pynnock was een zeer invloedrijke man. Hij was schepen, burgemeester en meier (Dit is de hoogste hertogelijke ambtenaar) van Leuven. We laten dit mooie kasteel achter ons en nemen een kleine betonbaan, Peerse, die lichtjes stijgt. Rechts van ons zien we een kapelletje met een boom eenzaam tussen de akkers. We volgen dit baantje, aan de eerste splitsing en ook aan het volgende kruispunt nemen we linksaf. Dan draaiën we rechtsaf tot we op een grotere weg komen. We nemen rechts en volgen deze baan ongeveer 300 meter tot we links van ons een merkwaardig huis zien. Men noemt het "De Doodskist" en heeft inderdaad die vorm. Hiernaast nemen een kleine weg, de Waterstraat, die al gauw een aarden pad wordt. Wij blijven rechtdoor rijden en komen zo in een bos. Na enkele bochten doemt plotselig een oude watermolen op. De Gempemolen een beschermd monument. Het gehucht "Gempe" is ontstaan op het kruispunt vabn de wegen Leuven, Diest en Halen. In de 13de eeuw liet Hendrik 1, Hertog van Brabant, er een watermolen bouwen die hij aan een kloostergemeenschap schonk. De Norbertinessen richtten aldaar een klooster op in 1229. De Gempemolen heeft in de loop der eeuwen vele veranderingen ondergaan maar bleef uitstekend bewaard. De molen bleef in werking tot na de tweede wereldoorlog en is sinds 1944 geklasseerd als monument. Het is hoofdzakelijk uit bekommernis om deze molen te redden en voor het publiek open te stellen, dat de N.V. Brouwerij Haacht deze molen heeft aangekocht. We keren terug en nemen het 1ste betonbaantje links dat we tegenkomen. We komen terug op een grotere weg waar we eerst rechts nemen en na ongeveer 100 m in een scherpe rechtse bocht, draaien we links een kleine weg in. Nu volgen we een hele tijd deze kleine wegen en rijden door een rustig en mooi akkerlandschap. Het stijgt een beetje maar er zitten ook een paar plezierige afdalingen in. De eerste twee-baanvaksweg die we tegenkomen steken we over. Hier klimt het behoorlijk. We stijgen naar het plateau van de Kesselse Bergen. Eens boven hebben we een weids uitzicht over de streek. Het 2de kleine straatje, de seftingstraat, nemen we rechts. We blijven het volgen en komen stilaan in een bebost gebied, dat naargelang we Linden naderen, jammerlijk ontsierd wordt door als maar talrijk wordende villa's. Voor een bordje dat ons op een steile helling naar beneden wijs nemen we rechtsaf en na 500 m weer links. We komen een bordje tegen waarop staat dat de weg doodloopt, maar we rijden dat voorbij. Zo komen we in één van de mooiste holle wegen van de streek. Even ploseling als hij begonnen is eindigt hij en komen we terug in de bewoonde wereld. En tot groot plezier van de meeste kunen we als het ware "De Kastaar" binnenrijden ... We hebben het gehaald!! Voor de mensen die dit echter nogal een lange route vinden is er een nog een alternatief ...