Start

Scan de QR-code met uw smartphone en kom zo op uw smartphone terecht op deze webpagina

Inhoud laatst bijgewerkt op: 27/09/21 13:39 Printen = 80 blz A4

Deze webpagina tracht inzicht te bieden in de periode 1946-2002, waarin België troepen had in West-Duitsland, in het BBL (Belgisch Bezettingsleger 1946-1955) en nadien in de BSD (zone van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland 1955-2002). Er was een afscheidsplechtigheid in 2002 maar de verdere ontmanteling duurde nog tot in 2004 (kamp Vogelsang tot in juli 2005).

De pagina is in hoofdzaak bedoeld als naslagwerk voor onszelf en onze familie, maar kan door iedereen gelezen worden.

Scrol door de pagina of klik hieronder om direct te springen naar:

Bezetting van Duitsland (wat vooraf ging aan de BSD)

Uitbreidingfazen bezettingssector ANIMATIE

Marshallplan juni 1948

Ontstaan NATO 4 april 1949

Ontstaan BRD (Bundes Republik Deutschland) 23 mei 1949

Ontstaan DDR 7 oktober 1949

Einde bezetting statuut en overgang naar Stationeringstrijdkrachten, BBL wordt BSD 5 mei 1955

Ontstaan Warschaupact 14 mei 1955

Wiel- en rupsvoertuigen, groot materieel en langzaam afbouw aantal Brigades

De invloed van Gorbatsjov in 1985 en Solidarnosc
Opstelling NAVO-corpsen in de jaren tachtig
Einde koude oorlog
Als militair met familie in Duitsland

Toenmalige militaire gedragcode

Symboliek der wapens (diverse eenheden)

Graden bij de Landmacht tot 1999

Graden bij de Landcomponent na 1999
Leven en werken als echtgenote van een militair in de BSD in de jaren 1960-1970
Boeken over het bezettingsleger en de BSD

Video reportages

Link naar websites van ex BSD eenheden en belevenissen ex-Siegenaars

Bezetting van Duitsland (wat vooraf ging aan de BSD):

WOII tijdens de laatste oorlogsmaanden:
De Amerikanen willen Kassel en Frankfurt. De Fransen willen Baden-Baden en ook Aachen en doorstoten tot over de Rijn, maar de Amerikanen die Aachen reeds op 21 oktober 1944, Köln op 7 maart 1945 en Siegen op 20 maart 1945 in handen hebben, gaan daar niet mee akkoord. Ze nemen Frankfurt in op 29 maart en Kassel op 4 april 1945.

De Britten willen Aachen en Köln in hun sector en krijgen dat bij de Amerikanen geregeld vooraleer de Fransen het in handen kunnen krijgen. Ook Siegen komt in de Britse sector terecht; Kassel blijft in de Amerikaanse sector.

Frankrijk krijgt het intact gebleven Baden-Baden pas na teruggave van Karlsruhe en Stuttgart aan de Amerikanen; er liggen dan geen grote Duitse steden meer in de Franse zone. Alzo geraken ten oosten van België de grenzen langzaam afgebakend tussen de bezettingszones van de Amerikanen, Britten en Fransen.

Terloops

De Fransen hadden einde mei tot begin juni 1940 de aftocht van de Britten en Belgen vanuit Duinkerke naar Engeland gedekt en voelden zich achteraf in de steek gelaten en bij de indeling in bezettingssectoren in Duitsland kregen ze in 1945 ook niet wat ze wensten. De Franse generaal Charles de Gaule die later (in 1959) president van Frankrijk wordt, zal in 1966 de aftocht van de NATO-troepen uit Frankrijk eisen, tenzij ze zich er onder Frans bevel plaatsen. In juli 1966 verhuizen de hoofdkwartieren: SHAPE naar Casteau bij Mons (B), EUCOM naar Stuttgart (D), AFCENT naar Brunsum (NL) en 30.000 NATO-soldaten verlaten Frankrijk. Frankrijk maakte tussen 1966 en 1996 geen deel meer uit van de militaire organen van de NATO maar is sinds 2009 terug volwaardig lid.

Einde van de Tweede Wereldoorlog

Op 25 april 1945 maakten het Amerikaanse- en het Russische leger aansluiting met elkaar aan de rivier de Elbe; Duitsland werd daardoor in tweeën gedeeld.

Op 30 april 1945 pleegde Adolf Hitler zelfmoord in zijn bunker, samen met Eva Braun.
Op 7 mei 1945 tekende de chef Operaties bij het opperbevel van de Wehrmacht, generaal Jodl, in Reims (F) de documenten voor onvoorwaardelijke overgave van alle Duitse strijdkrachten aan de geallieerden.
Op 8 mei 1945 tekende veldmaarschalk Keitel in Berlijn (D) een gelijkaardig document en capituleerde expliciet aan de Sovjet strijdkrachten in aanwezigheid van generaal Zjoekov.

Terloops:

Tijdens de oorlog was er vanaf 1941 een verzetsorganisatie (Belgisch legioen, geheim leger) op Belgisch grondgebied actief geweest.
De verzetsgroepering bestond vooral uit achtergebleven en oud-beroepsmilitairen en was eind 1941 uitgegroeid tot een goed gestructureerde beweging met een actieterrein over gans België.
Voor meer info zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Geheim_Leger

In juli 1944 had Frankrijk reeds te kennen gegeven dat haar natuurlijke grens met Duistland in feite de Rijn is en in januari 1945 bekrachtigde Charles de Gaule dit als volgt: “Frankrijk wil deze oorlog niet beëindigen zonder dat haar macht zich permanent over de hele lengte van de Rijn heeft gevestigd.”
Frankrijk wil dus ook het stukje Duitsland van aan de Belgische grens tot de Rijn; dat zorgt voor nervositeit in België; de Belgen en de Britten beschouwen dat gebied zeer geschikt voor bezetting door België.

De behandeling van Duitsland wordt na de oorlog besproken door de Europese Adviescommissie waarin oorspronkelijk de ambassadeurs uit de Sovjet-Unie, VS en UK zetelden. Later komt ook Frankrijk er nog bij.
In die commissie wordt afgesproken dat alleen de bezettingszones van de Sovjet-Unie, VS en UK aan de demarcatielijn mogen grenzen.

Op 21 juni 45 nemen de vier grootmachten de definitief overeengekomen bezettingszones in Duitsland in. Aan de Belgen is op dat moment nog geen eigen bezettingssector toegekend, die zal er pas later komen, als ondersector in de Britse zone. De Amerikanen hadden toen ook een zone in het noorden van Duitsland.

Amerikanen en Britten trekken zich daarop terug uit de Russische zone op voorwaarde dat de toegang tot West-Berlijn (door de Amerikanen, Britten en Fransen bezet) ongehinderd in de Russische zone mogelijk blijft.

De overwinnaars zijn uiteindelijk de Amerikanen, Britten, Fransen en Russen. De kleine continentale landen krijgen niets te zeggen inzake zones van bezetting in Duitsland.
België, Nederland en Luxemburg proberen daarom het idee van een BENELUX-sector te lanceren.

De Britten stellen voor in elke bezettingszone van de 4 grootmachten zogenaamde 'auxiliary contingents' zoals België, Nederland en Luxemburg, op te nemen. Dat valt echter niet in goede aarde bij de Russen. De Britten willen echter hulp in hun sector omdat ze zelf niet over voldoende effectieven beschikken. Bovendien vrezen de Britten dat de Amerikanen niet lang in Duitsland zullen blijven en dat dan nog een grotere sector door De Britten en de Fransen zal moeten bezet worden. De Russen geven tenslotte toe maar de kleine landen mogen enkel HULP bieden, zonder medezeggenschap. De kleine landen zullen dus onder het bevel staan van een grootmacht.

Terloops:

Net als België beschikte Nederland over een verbindingsstaf bij de 21^ste Britse Army Group en had een vijftal Nederlandse bataljons in dienst bij de Britten in Duitsland.
Nederland zou wel willen deelnemen aan de naoorlogse bezetting, maar ingevolge een tekort aan effectieven door de gebeurtenissen in Nederlands Indië (Indonesië dat zich op 17 augustus 1945 onafhankelijk verklaarde) en wegens tekort aan financiële middelen, kon Nederland uiteindelijk niet deelnemen aan de bezetting. Bovendien waren slechts 46% van de Nederlanders begin 1945 voorstander van deelname aan de naoorlogse bezetting van Duitsland; 22% was er zelfs volkomen tegen.

Op vraag van de NATO zal Nederland vanaf 1961, tijdens de Koude Oorlog, wel stationeringstrijdkrachten in het noorden van de Bondsrepubliek ter beschikking stellen, ter verdediging van West-Europa tegen het Warschaupact. U leest er meer over in de verderop volgende “terloopsen”.

In Engeland, in Tenby (Wales), werd de zogenaamde Belgische “Brigade Piron” gevormd.

Ze nam op 6 juni 1944 niet deel aan D-day, maar landde op 7 augustus in Arromanches & Courseulles-sur-Mer; ze bevrijdde op 21 augustus Deauville, op 24 augustus Trouville-sur-Mer en op 25 augustus Honfleur.

Op 3 september trok de brigade België binnen en hielp bij de bevrijding van Brussel op 4 september 1944.

Meer gedetailleerde info: oprichting, organisatie, namen, foto’s, veldtocht Normandië (Aug-Sept 1944), veldtocht België (Sept-1944), veldtocht Nederland (Sept-Nov 1944), veldtocht Nederland (Apr-Mei 1945).
Zie webside: Brigade Piron

	Brigade Piron	Mouwkenteken Bde Piron op beide mouwen sinds 1943	Mouwkenteken Bde Piron na de Belgisch-Nederlandse veldtocht eind 1944

Terloops:

In België had de verzetsorganisatie (Belgisch legioen, geheim leger) het driehoekig mouwkenteken van de Brigade Piron overgenomen. Dat was niet geheel naar de zin van de Bde Piron, die daarop haar driehoekig mouwkenteken verving door een schildvormig.

Na haar deelname aan de gevechten om België te bevrijden kreeg de “Brigade Piron” officieel de naam "Brigade Bevrijding".
Aan het einde van de oorlog werd ze 1ste Infanteriebrigade genoemd en werd in Duitsland, in de Britse zone, achtereenvolgens gelegerd in Bonn, Gummersbach en Siegen.

Terwijl de 1^ste Infanteriebrigade verder vecht, beslist de regering in november 1944 om 5 infanteriebrigades op te richten; ze worden in Ierland opgeleid.

In juli 1945 was de VZW BELAAC (Belgian Allied Army Club) opgericht; opvolger van de BWB (Belgian Brigade Welfare) waarvan sommige dames deelnamen aan de tweede veldtocht door Nederland. Jonge dames die zich wouden engageren werden vrijwillige burgers die in den beginne de troepen volgden met mobiele veldkantines; sommige ervan zijn later gehuwd met een militair. De eerste 15 plaatselijke BELAAC clubs ontstonden; het waren de voorlopers van het latere CDSCA (meer info zie verderop). In oktober 1945 werden de bevelvoerders met een ministerieel rondschrijven op de hoogte gebracht van het bestaan van de BELAAC en van de mogelijkheid een BELAAC-club ter beschikking te krijgen in hun garnizoen.

meer info

Er kwam geen BENELUX-sector. Op 20 okt 1945 bezette Luxemburg echter met 8 compagnies (1.500 man) de streek van Bittburg, Merzig en de streek ten noorden en ten zuiden van Trier, als ondersector van de 3^e Franse Pantserdivisie.

De Fransen noemden zich TOA (Troupes d’Occupation en Allemagne).

Eind 1945 werden de Belgische oorlogsvrijwilligers gedemobiliseerd en vervangen door de eerste lichting dienstplichtigen.

Vanaf 1 januari 1946 opereren reeds drie in Ierland opgeleidde Belgische infanteriebrigades in Duitsland in de Britse zone, nog niet gegroepeerd maar verspreid onder bevel van Britse divisies van de 21^ste Army Group en kan men stilaan over Belgische bezettingseenheden beginnen spreken en over een BBL (Belgisch Bezetting Leger).

Dank zij de uitvoer vanuit Belgisch Congo heeft België de oorlog met een batig saldo beëindigd. De industriële capaciteit is nagenoeg intact. In Europa spreekt men van een Belgisch economisch wonder.

België heeft Groot-Brittannië gesteund in zijn inspanningen tegen Nazi-Duitsland met een leger in Afrika (Force Publique vocht tegen Italianen in Abyssinië), een contingent in Engeland, onze handelsvloot, onze zeelieden bij de Royal Navy en onze piloten bij de Royal Air Force. Er werden belangrijke militaire inspanningen geleverd door eenheden die aan de bevrijding van Frankrijk, België en Nederland deelnamen.
De regering Spaak wou graag een bezettingssector toebedeeld krijgen om aldaar de door de Duitsers geleden schade enigermate te kunnen recupereren; zo werd ondermeer gedacht aan hout uit de Duitse bossen voor onze mijnen. Slechts na herhaalde onderhandelingen tussen de Belgische en de Britse politici kwam het begin maart 1946 dan ook tot een eigen ondersector voor de Belgen, de SBSD (Sector van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland); tot in 1955 sprak men echter over het BBL (Belgisch Bezetting Leger) en pas na 1955 over de BSD (Belgische Strijdkrachten in Duitsland).

ANIMATIE START AUTOMATISCH TELKENS OPNIEUW

Die Belgische ondersector in de Britse BAOR-zone mocht niet tot aan de demarcatielijn met de Russen reiken, vermits dit in de Europese Adviescommissie was afgesproken. De bewaking van de demarcatielijn werd na het ontstaan van de NATO, vanaf 1951 een gemeenschappelijke opdracht van de NATO-eenheden en de Bundesgrenzschutz (Duitse para-militaire eenheid).

Terloops:

De BAOR-zone (British Army of the Rhine) werd bemand door de 21^ste Army Group.

Deze legergroep ontstond in juli 1943 in Londen als onderdeel van de Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force (SHAEF). Het was een legergroep van de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog, die toen voornamelijk bestond uit het Eerste Canadese Leger en het Britse Tweede Leger. De legers omvatten ook Poolse eenheden en kleinere Nederlandse, Belgische en Tsjechische eenheden.  De 21e Legergroep was actief geweest in Noord-Frankrijk, Luxemburg, België, Nederland en Duitsland.

21^sth Army Group

BAOR geschiedenis en locaties (in het Engels) <- Klik voor info
Oorspronkelijk: 80.000 man
Vanaf 1957: 64.000 man
Vanaf 1960: 55.000 man (national service vanaf 1958 geleidelijk afgeschaft)
vanaf 1990 wordt het BFG (British Forces Germany) met 25.000 man i.p.v. BAOR

EINDE van wat vooraf ging aan het BBL en de BSD

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

BBL (Belgisch Bezetting Leger)

1 april 1946 is de feitelijke start van de Belgische bezetting in Duitsland door de 1^e Infanteriedivisie, met een staf in Bad Godesberg en Luitenant-Generaal Fromont als bevelhebber.
De 1^e Infanteriedivisie nam het mouwkenteken over van de Brigade Bevrijding (in de volksmond nog steeds Brigade Piron).

De Belgische ondersector (lichtgroen hieronder) liep toen in de Britse zone in het westelijk deel van Nordrhein-Westfalen, vanaf de Belgische en Nederlandse grens tot een beetje voorbij de Rijn. De Belgische ondersector zal kort daarop nog oostwaarts worden uitgebreid (zie verderop).

In augustus 1946 installeren zich reeds de eerste Belgische families van militairen in West-Duitsland; amper een jaar na de capitulatie van Nazi-Duitsland.

De eerste DVT voor militairen en hun families reed tussen België en Duitsland op 28 augustus 1946.

DVT: Dagelijkse Verlofgangers Trein (meer info vind u verderop). In de beginjaren controleerden de Britten op de trein nog op smokkelwaar (koffie, sigaretten, enz); bezettingsgeld kon omgewisseld worden tegen Belgisch geld.

Kort na de oorlog mocht niemand in Duitsland zonder schriftelijke toelating reizen.

Voor de Duitsers waren zelfs verplaatsingen van dorp naar dorp en het gebruik van fietsen onderworpen aan een schriftelijke toelating.

Reizen was op dat ogenblik geen sinecure vanwege slechte verkeersverbindingen, slechte wegen, geen verkeersmiddelen, moeilijke telefoonverbindingen.

Belgische militairen mochten zich in de Britse zone onbeperkt verplaatsen mits een zendingsorder of een verlofbrief, maar voor het simpel overschrijden van de garnizoensgrens was ook een vergunning nodig.

Tijdlijn 1940-2002 WOII – BBL – BSD en maanden dienstplicht

Klik er op om te vergroten

Terug naar boven

Uitbreidingfazen bezettingssector

Uitbreidingen van de BBL- sector, opeenvolgende garnizoenen van het Hoofdkwartier, vorming NATO, einde BBL en start BSD
ANIMATIE START AUTOMATISCH TELKENS OPNIEUW

Opdeling volgens Kreis (landsgebied) vb: Kreis Aachen, Kreis Düren, enz.

Hoofdkwartier:
	vanaf 1 april 1946:	Bad Godesberg
	vanaf 26 oktober 1946:	Lüdenscheid
	vanaf 1 oktober 1948:	Bonn
	na 1 november 1949:	Weiden

Vanaf 1946 was er een Sectie Grens Liaison die douaneformaliteiten regelt tussen België en het bezette Duitsland, zowel voor de strijdkrachten als voor de families van militairen; onder meer verhuisdossiers.

Vanaf einde 1946 was de Belgische bezettingssector dus in Nord Rhein Westfalen in oostelijke richting verder uitgebreid tot in Brakel en werd die ganse sector bezet door het 1^e Legerkorps met daarin Korpstroepen en de 1^e en 2^e Infanteriedivisie met de Staf van het 1(BE)Corps in Lüdenscheid.

De 49^e Britse Divisie werd afgelost door de 2^e Belgische Infanteriedivisie. De staf van het 1^e Legerkorps vestigde zich in oktober 1946 in Lüdenscheid; Het HK van de 2^e Infanteriedivisie had er zich reeds een week eerder geïnstalleerd.

SCUTUM BELGARUM = SCHILD DER BELGEN

Tijdens haar vorming in Groot-Brittanië had de Brigade Piron voor het eerst een gouden leeuwenkop in haar wapenschild opgenomen.

Die leeuwenkop vinden we nu terug in het wapenschild van het 1(BE)Corps

In december 1946 omvat de 1^e Infanteriedivisie de 1^e, 2^e en 6^e Infanterie Brigade. De 2^e Infanteriedivisie omvat de 3^e, 4^e en 5^e Infanterie Brigade.

Op 25 december 1946 wordt Generaal Piron commandant van het (1BE)Corps, waarvan de getalsterkte langzaam verminderd wordt om het Belgisch leger terug op vredesvoet te brengen. België levert op dat moment twee van de zes bezettingsdivisies in de Britse sector.

In 1946 opent het Militair Hospitaal Soest (SPB1) op de Kölnerring zijn deuren; later kwam er ook een kraamafdeling.

In de loop van 1947 wenste België haar aanwezigheid ten oosten van de Rijn terug enigermate te beperken en ontruimde de verste oostelijk gelegen Kreisen Höxter-Warburg en in 1948 de Kreisen Paderborn-Büren. Het 1 Reg Grenadiers bijvoorbeeld verliet Büren en verhuisde naar Aachen.

Toch zouden er enkele jaren later nog garnizoenen gelegerd worden ver ten oosten van de Rijn.

In 1952 in Kassel en Arolsen in de US-zone, toen de 16^e Pantserbrigade er geïnstalleerd was
In 1963 in Büren (30TPT) voor steun en bewaking van een US nucleair depot; voorwacht vanaf 1962 (werd 13A in 1971).
In 1966 in Brakel (43A) en in 1968 in Korbach (62A) en Essentho (62A) toen de HAWK raketten in dienst kwamen; in Essentho voorwacht vanaf 1967; de eenheden kwamen vanuit Lombardsijde. Meer info over HAWK zie verderop.

In januari 1948 wordt de CMC - MHK (Militaire Hoofd Kantine) opgericht; een VZW die zal instaan voor het beheer van de kantines, de clubs en de taksvrij levering van goederen, waaronder vooral voedingswaren en dranken. Het hoofddepot was in Aachen - Bahnhof Rote Erde. De hoofdzetel in Duitsland was in Köln Marienburg. In hun garnizoen konden de militairen met hun familie, maar ook de dienstplichtigen, terecht in de CMC-supermarkt. De CMC leverde op Duits grondgebied ook broodjes op de DVT (Dagelijkse Verlofgangerstrein, meer info over DVT zie verderop).

In oktober 1948 verhuist de staf van het 1^e Legerkorps, herdoopt tot Gevechtskorps, van Lüdenscheid naar Bonn; alhoewel er dan al geruchten de ronde doen dat daar mogelijk de zetel van een nieuw te vormen West-Duitse regering zou kunnen komen.
De 1^e Infanteriedivisie omvat dan nog slechts de 1^een 6^e Infanterie Brigade.
De 2^e Infanteriedivisie omvat dan nog slechts de 3^e en 5^e Infanterie Brigade (de 2e Divisie zal echter al in september 1949 naar de reserve gaan)

Terug naar boven

Marshallplan:

In het kader van het Amerikaanse Marshallplan dat de Europese landen, waaronder ook Duitsland, er economisch terug bovenop moest helpen, werd begin juni 1948 in West-Duitsland de Deutsche Mark (DM) ingevoerd, ter vervanging van de waardeloos geworden Reichsmark.

Maar aangezien de Reichsmark in Oost-Duitsland geldig bleef, vloeide die massaal van west naar oost, wat tot inflatie leidde in Oost-Duitsland.

In veel landen was er na de oorlog armoede waardoor de communistische partijen er meer aanhangers hadden gekregen. Stalin, die geen Amerikaanse hulp voor de Oost-Europese landen wou, vreesde door de invloed van het Marschallplan aan invloed te zullen inboeten. Volgens Stalin was het Marschallplan trouwens in strijd met de in Jalta gemaakte afspraken waarbij de geallieerden gezamenlijk besluiten zouden nemen over de toekomst van Duitsland.

Op 24 juni 1948 reageerde Stalin met de blokkade van Berlijn. De Amerikanen, Britten en Fransen mochten geen gebruik meer maken van de autobanen en spoorwegen, die vanuit hun zone, door de Russische zone, naar West-Berlijn liepen.
De Amerikanen startten op 26 juni 1948 een luchtbrug ter bevoorrading van de bevolking en de troepen in West-Berlijn (vliegveld Tempelhof); de Britten op 28 juni (vliegveld Gatow) en de Fransen wat later (vliegveld Tegel).

Terloops

De Fransen hadden vliegtuigen tekort wegens hun ondertussen aan gang zijnde conflict in Indochina (Fransen contra Vietminh 46-54) en beperkten hun luchtbrug daarom tot het slechts bevoorraden van hun eigen troepen in West-berlijn.

Toen het de Sovjet-Unie duidelijk werd dat hun blokkade niets had opgeleverd inzake nadere afspraken over de toekomst van Duitsland, werd de blokkade in mei 1949 beëindigd; Stalin gaf toe aan de vastberadenheid van de westerse geallieerden.

Terug naar boven

Ontstaan NATO:

Op 4 april 1949 werd het Noord Atlantisch Verdrag afgesloten (ook Verdrag van Washington genoemd).
Een militair verdrag dat de samenwerking en wederzijdse verdediging van Noord-Amerikaanse en West-Europese legers regelt. Daarbij wordt gesteld dat een aanval op één van de bondgenoten zal worden gezien als een aanval op al de bondgenoten en dat al de lidstaten zullen meehelpen om de aanvaller te weren.
Als ondersteuning ervan ontstond de NATO met oorspronkelijk volgende lidstaten:
VS, Canada, België, Nederland, Luxemburg, Frankrijk, UK, Italië, Denemarken, Noorwegen, IJsland en Portugal.

Terloops

In 1952 zullen volgende landen lid van de NATO worden: Turkije, Griekenland en de BRD (Bondsrepubliek Duitsland).

Het NATO-hoofdkwartier bevindt zich in Brussel

De militaire organisatie van de Belgische troepen in Duitsland was tot dan gebaseerd geweest op het Britse systeem, maar wijzigde na het ontstaan van de NATO naar het Amerikaans systeem.
Tijdens het Britse syteem was het RASC (Royal Army Service Corps) verantwoordelijk voor de bevoorrading van de legereenheden; bevoorrading en vervoer van voeding, water, brandstof, huishoudelijk gereedschap, kledij en militaire uitrusting. Het RAOC (Royal Army Ordnance Corps) was verantwoordelijk voor de levering van wapens en munitie en de REME (Royal Electrical and Mechanical Engeneers) zorgden voor het onderhoud en herstelling van het materieel.
De eenheden van het voormalige RASC worden in het Amerikaans systeem QMT (Quartermasters & Transport / Kwartiermakers & Transport) genoemd.

RAOC en REME zullen wat later samensmelten en de eenheden ervan zullen dan ORDNANCE genoemd worden (zie 1950).

De typisch Britse helm van de Belgen wordt in de volgende jaren vervangen door de Amerikaanse helm; de Engelse helm blijft in gebruik in de opleidingscentra.

Terug naar boven

Ontstaan BRD:

Toen op 23 mei 1949 West Duitsland (De Bondsrepubliek) ontstond in de zone van de Amerikanen, Britten en Fransen, moest een plaats gevonden worden waar de regering zou zetelen. Berlijn kon niet meer vermits het in de Russische zone lag. Er werd voor Bonn gekozen. De Belgische troepen die toen ook voor een deel (1e Infanterie Brigade) in die streek gelegerd waren, moesten er Bonn verlaten want een West-Duitse regering in een gebied onder controle van vreemde troepen kon maar slecht en bovendien waren er gebouwen tekort. Generaal Piron verhuisde zijn staf slechts met tegenzin, met vertraging en op uitdrukkelijk bevel van de Britten naar Weiden, waar het hoofdkwartier nadien ook bleef.

Pas vanaf 21 juni 1949 werd de Britse zone en dus ook de Belgische sector opengesteld voor toerisme; aanvankelijk nog mits een Brits visum.

De 2^e Infanteriedivisie gaat vanaf september 1949 in reserve en de 16^e Pantserdivisie, opgericht op 30juni 1949, komt in de plaats met wat later vier pantser Infanterie bataljons (Wielrijders Carabiniers): 1Cy, 2Cy, 3Cy en 4Cy.

De 1^e Infanteriedivisie omvat vanaf dan de 1^e, 4^e en 7^e Infanterie Brigade.

Eerder in 1948 waren door het Belgisch leger 200 Sherman Firefly’s aan quasi schrootwaarde gekocht op Sint-Anna, bij een schroothandelaar die deze had overgenomen van de Britten; ze werden gereviseerd in het arsenaal van Rocourt. De Firefly was (reeds vanaf 1944) een Britse herbouw van de Amerikaanse M4-Shermantank met een zwaardere 17-ponder en een betere bepantsering.


In 1949 werd het 2^e Lanciers er mee opgericht.

Volgende Regimenten zullen ze wat later ook krijgen:
1^e Gidsen in 1950
1^e Lanciers in 1951

2^e Jagers te Paard in 1952.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sherman_Firefly

Terug naar boven

Ontstaan van de DDR:

In de sector van de Sovjets ontstond op 7 oktober 1949 de DDR (Deutsche Democratische Republik) met Oost-Berlijn als hoofdstad.
In West-Berlijn bleven de Amerikanen, de Britten en de Fransen in hun sectoren aanwezig.
Beide Duitslanden waren van elkaar gescheiden door de zogenaamde ‘Innerdeutsche Grenze’, die deel ging uitmaken van het ‘IJzeren Gordijn’.

Sinds ook de Sovjet-Unie vanaf 29 augustus 1949 een atoombom had, bestond er een permanente kerndreiging tussen de Verenigde Staten (NATO) en de Sovjet-Unie. De koude oorlog was nu goed in gang. De Amerikanen vonden uranium in Colorado, maar het meeste uranium voor hun Manhattanproject kwam uit het toenmalige Belgisch Kongo. De Sovjets haalden hun uranium in Oost Duitsland (DDR) uit het mijnbouwgebied in het Harzgebergte via de Wismut-onderneming.

Terloops tijdsgeest:
in 1950 begon de Koreaanse oorlog die tot juli 1953 zou duren.
De dienstplicht in de BSD werd op 24 maanden gehouden (maar na 21 maanden mochten de dienstplichtigen niettemin naar huis); men vreesde toen voor een nieuw wereldconflict.

Vanaf 1950 zegt men Belgische Bezettingsstrijdkrachten i.p.v. Belgisch Bezettingsleger en de bevelhebber ervan is de OBBBS (Opper Bevelhebber der Belgische BezettingsStrijdkrachten).

Ingevolge de omvorming van de Britse naar de Amerikaanse organisatie ontstond in 1950 de ORDNANCE, na fusie van de REME (Royal Electrical and Mechanical Engeneers) uit Luik en het RAOC (Royal Army Ordnance Corps) uit Mechelen. De Ordnance school was gevestigd in Luik en verhuisde in 1953 naar Doornik (Kazerne Sint Jean).

Persoonlijke info: Ik kreeg mijn 6 maanden opleiding als KRO (Kandidaat Reserve Officier) in de Ordnaceschool in Doornik (02/05/1967 – 25/10/1967) en vertrok dan als Maintenanceofficier naar 210 Cie Ord Maint in Probsteierwald nabij Aachen, om er de resterende 9 maanden van mijn 15 maanden dienstplicht te doen.

In het kader van een MDAP (Mutual Defense Aid Program) krijgt België in 1950 bij de oprichting van het 3^e Lanciers M4-Shermans met een 76 mm-kanon in bruikleen van de VS.


In 1951 werd het “NATO-Truppenstatut” ingevoerd; het regelde de aanwezigheid van NATO-strijdkrachten en hun aanhang (families enz.) op het grondgebied van andere NATO-staten.
Het Gevechtskorps werd opnieuw Legerkorps genoemd.

In 1951 werd het Militair Hospitaal geopend in de Ottostaße in Köln-Ehrenfeld.

Terloops

Ingevolge de Koude Oorlog en de oprichting van de NAVO in 1949, kwamen de Canadezen in 1951 terug naar Duitsland. Oorspronkelijk werden ze gelegerd rondom Hannover, Hameln en Hohne in de Britse Zone.

In de 16^e Pantserdivisie werden in 1951 ook de rijdende artillerie eenheden 17ACh, 18ACh en 19ACh opgenomen en achtereenvolgens uitgerust met houwitsers M7 (105 mm op chassis omgebouwde M3 tank), M44 (155 mm op chassis Walker Buldog tank); later vervangen door M108 (105mm), M109 en M109A2 (155mm).

Opeenvolgende garnizoenen van deze eenheden:

17ACh: Aken (1951), Altenrath (1951-52), Longerich (1952-56), Altenrath (1956-94)… RACh Altenrath (1994-2002)

18ACh: Altenrath (1951-52), Euskirchen (1952-65), (B) Brasschaat (1965-94)… RACh Altenrath (1994-2002)

19ACh: Düren (1951-73), Siegen (1973-94)… RACh Altenrath (1994-2002)
17ACh en 18ACh zullen in 1961 de Nederlandstalige 17RA en 18RA worden en zullen vanaf 1986 behoren tot de artillerie van het Korps; 19ACh maakt dan deel uit van de 17^e Pantserbrigade.
Ook Gidsen en Lanciers (tankeenheden) en Jagers te Paard (verkenningseenheden) vinden we later terug in de 16^e Pantserdivisie.


Enkele wiel- en rupsvoertuigen in dienst tijdens de BBL periode (1946-1955), maar waarvan sommige zeker ook nog in de beginjaren van de BSD (na 1955) te zien waren:
jeep willy’s, jeep minerva, camion G.M.C, , AEC Matador MKIII armoured car, Fordson WOT6 3 ton 4x4, camion FN, camion Ford Rhein/Ford Köln, Camion Ford Canada, camion Magirus Deutz, Ambulance Austin, Brencarrier, camion bedford, Sherman firefly tank, loyd carrier, Chafee tank, Half track
Specifiek genie: sherman M4 tankdozer
Specifiek artillerie: houwitser M7, howitser M44

In 1952 komt de 4^e Infanteriedivisie in Luik (B) er nog bij, met de 10^e Brigade in Siegburg (en twee Infanterie Brigades in België: 11^e in Tongeren en 12^e in Bastogne).

Ze gaat in 1956 in Reserve en wordt in 1968 afgeschaft; de 10^e en 12^e Brigade blijven dan in reserve. Het blijft de periode waarin de Belgen hun meeste Brigades in Duitsland zullen gehad hebben.
Buiten de Divisies en hun Brigades waren er uiteraard overal in de BSD ook nog Korpstroepen die steun leverden; die allemaal vermelden zou ons hier echter te ver leiden.

Op 6 maart 1952 kwam er een akkoord tot stand tussen de Hoge Commissaris van UK en VS over de stationering van Belgische troepen onder eigen commando in de Amerikaanse zone, nl. in Kassel, Arolsen en Korbach.

Arolsen (SPB37) wordt een Belgisch garnizoen in augustus 1952. De voorwacht van het Franstalige 2^e bataljon Carabiniers Wielrijders (2Cy) neemt intrek in Arolsen; vanuit Siegen volgt daarop het gros.

Op 30 oktober 1952 wordt het 1^e Regiment Jagers te paard (1JP) dat sinds 1946 in Arnsberg gelegerd is en dat als verkenningseenheid deel uitmaakt van de 16^e Pantser Divisie, voor een jaar geïnstalleerd in Kassel (SPB36) om dat garnizoen in te richten. Op 5 oktober 1953 verhuist 1JP daarop terug naar Arnsberg. Op 1 november 1953 is het 2^e Jagers te Paard (verkenningsbataljon 2JP), vanuit Arnsberg komende, volledig in Kassel geïnstalleerd en staat onder bevel van het 1(BE)Corps. Het 6e Bataljon genie (6Gn) verhuist van Dellbrück naar Kassel.
Vanaf dan vertegenwoordigt 2JP de Belgische aanwezigheid aan het ijzeren Gordijn.

Op 1 november 1952 wordt de streek van Arolsen en Kassel, de “Ondersector Kassel” die dan rechtstreeks afhangt van de Territoriale Staf van 1(BE)Corps.

Terloops:

2JP was op 01 oktober 1948 in Siegen heropgericht als verkenningsbataljon van de 2^de Infanterie-Divisie (Engelse organisatie).
Omdat bij de oprichting van de 16 Ps Div op 30 juni 1949 geen verkenningsbataljon meer voorzien was, werd het Regiment ontbonden.
Op 01 juni 1952 was 2JP in Vogelsang heropgericht en op 01 november 1952 naar Arnsberg verhuisd (Amerikaanse organisatie vermits de NAVO in 1949 was opgericht).

De in Kassel, zal afslanken tot .

De Belgen hebben vanaf dan niet alleen in Nordrhein-Westfalen garnizoenen, maar ook in een noordwestelijk stukje van Hessen. Nordrhein-westfalen lag in de Britse sector, Hessen lag in de Amerikaanse sector. De sector van het BBL (Belgisch Bezettingsleger) in Duitsland is nu zo’n 80 km breed en meer dan 250 km lang.
NB: Kassel ligt aan de rivier Fulda die in Hann. Münden uitmondt in de Weser die naar het noordelijker gelegen Bremerhaven vloeit. Arolsen en Korbach liggen ook in Hessen.

Vanaf 1952 bekomt België ingevolge diverse MDAP’s (Mutual Defense Aid Programs) zo’n 1200 tanks, waarvan Pershings M26 en bijna achthonderd M46 Pattons (M46 en M47) van de VS.
De Sherman’s gingen vervolgens gefaseerd naar de reserve. Er zulen Pattons in dienst blijven tot in 1968 (in dat jaar zou de Leopard 1 in dienst komen).
De eerste Pattons werden in juli 1952 geleverd aan het 1^e Lanciers.

M26 Pershing	M46 en M47 Patton
Deze opvolger van de M4 Sherman zou een dikker pantser, een zwaarder kanon en betere prestaties in het terrein hebben. Eerst met 76 mm dan 90 mm kanon dat op het einde van WOII de Duitse Panther en Tiger tanks aankon.	De M47 werd ontwikkeld vanuit de M46 Patton op diens onderstel met een andere geschutstoren met 90mm kanon.

In 1952 wordt de commandant van het BAOR (British Army Of the Rhine) ook commandant van NAVO’s NORTHAG (Northern Army Group).

In Belgie start in 1952 de OPERATIE GONDOLA.

In de Kempen worden Britse kampen opgericht. Er komen opslagplaatsen voor Brits legermateriaal in Boechout, Lier, Broechem, Berlaar, Emblem, Herentals, Grobbendonk, Olen, Noorderwijk, Tongerlo, Tielen en Geel. Er worden kampen gebouwd om Britse militairen te huisvesten: Kamp A in Emblem, Kamp B in Grobbendonk, Kamp C in Westerlo en Kamp D in Tielen.

De Britten wouden in geval van een nieuw conflict op het vasteland snel operationeel zijn. Ontschepen in Antweroen, E313 richting Duitsland.

Na de val van de Berlijnse muur in 1989 zal het Brits legermaterieel terug naar Groot-Brittanië verhuizen en worden de laatste Britse basissen gesloten, behalve een deel van het kamp in Emblem. In 1992 zouden alle kampen overgedragen worden aan 4KDR.

In 1953 wordt het geweer FAL (Fusil Automatique Léger) in dienst genomen alsook de antitankwapens energa en de blindicide met een HEAT-raket (83mm)

Kaliber 7,62 x 51 mm NATO, lader 20 patronen, geproduceerd door FN Herstal.

Semi-automatisch of enkel schot.

Video: zo werkt de FAL

Video: FAL demonteren en terug in elkaar steken

De FALO (Fusil Automatique Lourd) was er het zwaardere broertje van.

afgeschoten vanaf de loop van een geweer


Ook het machinepistool Vigneron M1, 9 mm, lader 32 patronen, kwam in 1953 in dienst ter gedeeltelijke vervanging van de mix aan wapens van Britse en Amerikaanse afkomst zoals de Britse Stengun en de Amerikaanse Thompson. De M1 kreeg op vraag van het leger aanpassingen aan de mik-inrichting en zo ontstond de Vigneron M2.

Waren toen ook al in gebruikt: Pistool GP 9 mm, Mitrailleur Mi.30 en Mitrailleur Mi.50

Munitie:

Terloops (tijdsgeest:
Op 28 juli 1953 stopt de oorlog in Korea en keert het Belgisch bataljon terug naar ons land (3.171 Militaire vrijwilligers; 101 gesneuveld).
Website Belgisch Korea Bataljon

Terloops:

In 1953 werden de Canadese troepen verplaatst vanuit de streek rond Hannover-Hamburg naar het gebied ten noordoosten van het Roergebied, rond de steden Soest, Werl, Iserlohn en Hemer, waar ze Britse bases overnamen, ten noorden van, en meteen grenzend aan de Belgische ondersector. Ook in Soest en aan de Möhnesee en in Werl-Wickede waren Canadese troepen tot eind de zestiger, begin de zeventiger jaren. Sommige ervan verhuisden dan naar Lahr (Zwarte woud) in de Franse sector. De Canadezen hadden een supermarkt in Soest en een Shop in Werl dewelke na het vertrek van de Canadezen een Britse NAAFI-winkel werd; NAAFI = Navy, Army and Air Forces Institutes.

In de door Frankrijk bezette sector was er vanaf 4 september 1953 het “RCAF-station Baden-söllingen” van de Royal Canadian Air Force, met 414, 422 en 444 Squadron.
In 1955 zou 414 Squadron vervangen worden door 419 Squadron.
in 1963 zou vanuit Grostenquin (Frankrijk) 421 Squadron naar Baden verhuizen en 430 Squadron naar Zweibrücken; beide Squadrons hadden nucleaire capaciteit.
In 1966 zou het RCAF-hoofdkwartier met personeel en vliegtuigen vanuit Frankrijk verhuizen naar Lahr-Hungsweiler.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er Belgische zeelui actief geweest bij de Belgische sectie van de Britse Royal Navy. In 1946 werd die sectie omgevormd tot Belgische Zeemacht.

In 1951 werd beslist Rijnsnelboten te laten bouwen.

Begin 1952 begon de bouw op de Theodor Hitzler bouwwerf in Regensburg en tussen augustus en eind oktober 1953 waren zes nieuwe snelboten geleverd van de zogenaamde Leie-klasse; ze kregen als benaming: de IJzer (P900), Leie (P901), Meuse (P903), Sambre (P904), Schelde (P905) en Semois (P906).

Vanuit Krefeld-Eurdingen (Britse Rijnbasis HMS Royal Prince), waar een Belgische voorhoede was afgedeeld, vertrokken vanaf april 1953 de eerste kandidaat-Rijnloodsen voor een opleiding bij de Franse marine in Sankt-Goar, voor het behalen van het brevet van Rijnloods.

In Köln-Niehl was ondertussen via de dienst voor herstelbetalingen en onder het toeziend oog van de Commandant van het 1 Bataljon Genie een marinebasis gebouwd; ze werd op 16 november 1953 plechtig ingehuldigd.

Die marinebasis kon men ondermeer bereiken vanaf het Hauptbahnhof naast de Dom van Keulen via de promenade op de linkeroever van de Rijn, een zestal km stroomafwaarts, onder de brug van Mülheim door, naar de landtong in Niehl.

In aug 1954 kwam er nog een snelboot bij met lichtjes andere bouw (dek zonder verval en 2,85 m langer), de Libération (P902), het flottielje vlaggenschip.

Tussen oktober en november 1954 werden de laatste drie snelboten geleverd, met kleine uiterlijke aanpassingen t.o.v. de zes eerste van de leie-klasse, de Rupel (P907), Ourte (P908), en Dender (geen nr), die al vlug de bijnaam “de Kongolezen” kregen; ze zouden vanaf 1956 in Kongo vanuit de marinebasis Banana op de Kongostroom ingezet worden; de Semois (P906) vervoegde ze daar in 1958.

B.M.R.S.

PBR: Patrol Boat River:
Eerste zes: Gewicht: 25 ton Lengte: 23,25 m Breedte: 3,8 m Diepgang: 0,9 m twee motoren 220 pk 2 schroeven Snelheid: 19 knopen (35 kmh) 12,7mm MG Browning (m.50).
Laatste drie: Zelfde technische fiche maar met kleine uiterlijke verschillen.
De 2,85 m langere en 2,5 ton zwaardere Libération was niettemin even snel.

Niet in Regensburg gebouwd waren:
- de Ondine: transport Staf personeel
- de Zulu: passagiers veerboot

- de Benga: was eerst in Congo, nadien een korte periode bij het Rijnflottielje; vanuit Krefeld-Eurdingen naar Niehl gesleept; te traag en in 1954 verkocht.

In 1955 kreeg de marinebasis in Niehl er een vlottend droogdok bij.

Er patrouilleerden alzo op de Rijn tussen Koblenz en de Nederlandse grens (250 km), in samenwerking met de Britten, Belgische snelboten van het B.M.R.S. (Belgisch Maritiem Rijn Smaldeel), ook wel Rijnescadrille of Rijnflottielje genoemd.

Opdracht:

- controle van de Rijn.

- routeren: het geven van opdrachten en adviezen aan de kapiteins van de binnenschepen inzake de weersgesteldheid in combinatie met de plaatselijke situatie van de Rijn.

- aan boord gaan en controle van de lading in verband met smokkel of fraude.

Meer info in Wikipedia, bekijk er zeker de tweede externe link in pdf. Met dank aan 1OM bd R.F.Coulier

Terloops:
Ook na de Eerste Wereldoorlog 1914-1918 was er al eens een “Flotille du Rin” opgericht (alles toen nog in het Frans), in samenwerking met Frankrijk, de Belgen bewaakten toen 180 km tussen de Nederlandse grens en Keulen.

Het B.M.R.S Rijnsmaldeel werd in 1960 opgegeven en de vedetten werden naar Kalo in België overgebracht.

Terug naar boven

Einde bezetting statuut en overgang naar stationeringstrijdkrachten, BBL wordt BSD:

BSD (Belgische Strijdkrachten in Duitsland)

Op 5 mei 1955 werd de Bondsrepubliek (West-Duitsland) lid van de NATO.
De Fransen hadden er zich lang tegen verzet; er werd door Parijs aanspraak gemaakt op het Saargebied.
In Duitsland zelf was er veel verzet geweest tegen herbewapening van een eigen leger en tegenstanders ervan stelden zich de vraag of het Duitse militaire lidmaatschap van de NATO wel constitutioneel was. Maar uiteindelijk werden binnen de NATO kleine West-Duitse Divisies opgericht.

Het was tevens het einde van het bezetting statuut; er was geen sprake meer van bezettingssectoren, maar van zones in West-Duitsland, waarin de garnizoenen van de Amerikanen, de Britten, de Fransen en de Belgen gelegen waren. De voormalige bezettingsstrijdkrachten zijn nu Stationeringstrijdkrachten.

Men spreekt vanaf dan niet meer over een Belgisch Bezetting Leger (BBL), in feite reeds sinds 1950 Belgische Bezettingsstrijdkrachten genoemd, maar over Belgische Strijdkrachten in Duitsland (BSD).
De BSD, zone van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland, wordt een begrip; men noemt het ook “onze tiende provincie”.
BSD = FBA in het Frans (Forces Belges en Allemagne).

Ondanks de Sovjetdreiging is het eerder de wijziging van het statuut van het bezettingsleger dat de Belgen in Duitsland nu bezig houdt.
Veel voordelen in natura en kredieten door Duitsland toegekend ten tijde van het BBL worden afgeschaft.
De subsidies toegekend aan de CMC worden drastisch ingekort.
Organismes zoals BELAAC gaan verdwijnen.
Duitsland bouwt niet meer voor de Belgische families.

De dienst Directie der aankopen SRFA wordt opgericht; deze dienst is afhankelijk van de Algemene Aankoopdienst SGA (Service Général d’ Achats) in Evere.

Er kwam ook een dienst PDF (Algemene Directie Financiën BSD in Ossendorf), die zorgde als bijzondere Rekenplichtige t.o.v. het rekenhof, voor het ter beschikking stellen, het opvolgen en vereffenen van de uitgaven ten voordele van de eenheden, families, scholen, en voor uitbetaling door de Secties personeel van de vergoedingen in Deutsche Mark aan de actieve militairen.

De dienstplicht wordt teruggebracht op 18 maanden.

Terug naar boven

Ontstaan Warschaupact:

Op 14 mei 1955 werd op voorstel van Nikita Chroesjtsjov in de Poolse hoofdstad Warschau het communistische Warschaupact opgericht; als reactie op het toetreden van de Bondsrepubliek tot de NATO.

Het Warschaupact werd ondertekend door de Sovjet-Unie, Polen, Albanië, Bulgarije, Roemenie, DDR, Hongarije en Tsjecho-Slowakije.

Van toen af stond de NATO tegenover het Warschaupact.

Terloops:

Later, in 1982 wordt ook Spanje lid van de NATO

In 1999 na de Koude Oorlog, sluiten Tsjechië, Polen en Hongarije zich aan bij de NATO.
In 2004 Estland, Letland, Litouwen, Slowakije, Roemenië en Bulgarije.
In 2009 Kroatië en Albanië
in 2017 Montenegro
Neutraal maar werken samen met de NATO: Zweden en Finland.

Wiel- en rupsvoertuigen, groot materieel en afbouw aantal Brigades

Op 23 oktober 1956 brak in Hongarije een volksopstand uit tegen het Sovjet bewind. Op 4 november 1956 vielen troepen van het Warschaupact het land binnen en sloegen de opstand neer. De tanks reden Boedapest binnen. De Hongaren trachtten ze met Molotovcocktails tegen te houden, terwijl de radio het Westen om hulp vroeg. Het mocht niet baten want het Westen wou geen oorlog riskeren.

In 1956 kreeg het Militair Hospitaal in Keulen een kraamafdeling.

Persoonlijke info: Onze zoon, Mike, zal er in 1975 geboren worden.

Vanaf 31 dec 1956 is er een “voorwacht” van het 1^e Regiment Jagers te paard in Arolsen, waar op dat moment nog 2Cy (F) is gelegerd.

Vanaf 1957 kwamen 771 Full-track M75 APC voor troepentransport in dienst.

Pantserinfanteriebataljons, tank-en veldartilleriebataljons, Genie gevechtseenheden en verkenningseenheden werden er mee uitgerust.


In 1957 wordt de dienstplicht terug gebracht op 15 maanden.

In 1957 wordt in Siegen het detachement, Cie C (van 1 Bn Ordnace uit Werdohl) omgevormd tot 1 Compagnie Ord.

In 1958 kwamen 135 “M41 Walker Bulldog 76mm” in dienst, ondermeer in 1JP en 2JP.

Als opvolger van de Amerikaanse M24 Chaffee was het een lichte tank voor verkenningsdoeleinden en infanterie support, oorspronkelijk tussen 1951 en 1954 door Cadilac gemaakt voor het Amerikaans leger.
Goed bewapend, goed gepantserd, snel en gemakkelijk te bedienen; echter met een luide motor en ketting.

In 1959 wordt de dienstplicht terug gebracht op 12 maanden.

Terloops (tijdsgeest:
Op 13 januari 1959 kondigt koning Boudewijn in een radiotoespraak aan dat België aanstuurt op de volledige onafhankelijkheid van Congo.

1959 De Cie A in Dellbrück (van 16 Bn Ord in Bensberg) verhuist naar Kassel. De Cie B blijft in Euskirchen en de Cie C in Düren.

In een aantal Belgische Artillerie-eenheden (zoals 14A in Werl) is de nucleaire Honest John gronddoel raket vanaf 1959 in gebruik gekomen, onder controle van een Amerikaans militair detachement (meer info zie verderop).

In 1959 werd het “Zusatzabkommen zum NATO-Truppenstatut” afgesloten, specifiek voor de in de Bondsrepubliek gestationeerde buitenlandse troepen.
In “Uberlassungsverträge” tussen de BRD en de Belgische staat werden afspraken gemaakt: Onderhoud, vernieuwing en energie van de door Belgen benutte gebouwen werd door de Belgische staat betaald. Bij teruggaven aan de BRD kon een restwaarde verrekend worden; de grondwaarde kwam niet in aanmerking vermits deze eigendom bleef van de BRD. Er werd onderscheid gemaakt tussen na de oorlog in beslag genomen gebouwen of met Belgische middelen gebouwd.
Het werd uitgevoerd en opgevolgd door de “Diensten Militaire Bouwwerken in Duitsland” (KSG, KTG, KSR, KL en DHF) in samenwerking met de Duitse instanties (Finanzbauamt).

Terloops:

Bij het einde van de tweede wereldoorlog waren de KSG’s (Secties Genie) verantwoordelijk voor de aan de Belgische Strijdkrachten toegewezen garnizoenen.
KSG: Sectie Genie: 1 Aachen, 2 Dellbrück, 3 Soest, 4 Junkersdorf, 5 köln, 6 Lüdenscheid.
In 1964 zal uit 4 KSG dan de Algemene directie gebouwen KTG gevormd worden.
Na het sluiten van Kassel (rond 1970) zullen alle KSG worden ontbonden en de KSR en hun respectievelijke KL worden opgericht: 1, 2 en 5 KSG wordt KSR West; 3 en 6 KSG wordt KSR Oost.

KTG: Algemene directie gebouwen

KSR: Sectie Genie (west en oost)

KL: Lokale sectie

DHF: Dienst huisvesting families

Met dank aan Willy Reunes voor deze informatie.

Op 01 maart 1960 wordt in Kassel in de Gete het “Commando der Dekkingsstrijdkrachten” opgericht en zal bevel voeren over de “Groepering Dekkingsstrijdkrachten” die voornamelijk gebaseerd zijn op Verkenings- en Genie eenheden.
De bevelsovergave van de 16de Pantsergroepering aan het Commando der Dekkingsstrijdkrachten greep plaats op 18 maart 1960.
2JP verlaat de 16 Ps Gpg en wordt verkenningsbataljon van de 1 Div, onder bevel van het Commando der Dekkingsstrijdkrachten.
De 16^e Ps Gpg ondertussen 16^e Inf Bde geworden verlaat Kassel richting Lüdenscheid waar ze in 1969 zal ontbonden worden.

De Dekkingsstrijdkrachten pasten in het kader van een reorganisatie van het 1(Be)Corps, waarbij de vorming van twee divisies van het Landcent-type centraal stond.
Zie ook: Historiek Dekkingsstrijdkrachten

Eenheden die deel hebben uitgemaakt van de Dekkingsstrijdkrachten:

1JP die in 1953 het garnizoen Kassel inrichtte en in 1954 afgelost werd door 2JP; 4L (in Soest) in 1961 afgelost door 4ChCh (in Arnsberg), C Esk 2Lanciers met M47 Patton (gaat in 1963 in fusie met 6Lanciers in Siegen), 6 Gn Bn (61 Cie Gn en 67 Cie Gn), 18 Cie ATK, 21 Tpt Cie (later 10 Tpt Cie), vanaf 1959 Cie A van 16 Bn Ord in Bensberg maar in 1960 al opgevolgd door 202 Cie Ordnance van 20 bataljon Ord in Dellbrück (Cie A gaat dan naar Spich en wordt 7 Cie Ord), 7 Cie Kwartiermeesters en vervoer (gaat dan naar Spich), 107 Pl Kwartiermeesters Verdeling (vanaf 1962), 7 Cie Med (later 5 Cie Med), Pel B 16 Cie MP (vervangen door Pel D 6 Cie MP), sectie Provoost, Sectie CIC.

Op 1 mei 1960 vierden Belgische, Amerikaanse en West Duitse eenheden de Week van de Vriendschap in Kassel.

In 1960 (3^de trim) wordt A Eskadron van 2JP het 7^e Recce (F) en het B Eskadron wordt 1^e Recce (N).

In 1960 wordt 16 Bn Ord in Bensberg ontbonden; de C Cie in Düren wordt 17 Cie Ord (in de 17 Ps Bde); de B Cie in Euskirchen wordt 18 Cie Ord (in de 18 Ps Bde); de A Cie vertrekt vanuit Kassel naar Spich en wordt 7 Cie Ord. 202 Cie Ord vervangt de A Cie in Kassel.

Sinds 31 dec 1956 was er reeds een “voorwacht” van het 1^e Regiment Jagers te paard in Arolsen; op 15 mei 1960 wordt 1JP komende vanuit Arnsberg gekazerneerd in Kwarter Olt Antoine in Arolsen en zal er blijven tot in 1994 (nadien Belgie – Leopoldsburg). 2Cy (F) in 1952 vanuit Siegen naar Arolsen gekomen, verhuist vanuit Arolsen naar Arnsberg.

In 1960 worden de 1^e Divisie en de 16^e Pantser Divisie omgevormd in gemechaniseerde Divisies van het type LANDCENT (Alied LAND Forces CENTRAL Europe).
Staf 1 Div en Staf 16 Pantser Div wisselen onderling van garnizoen: Staf 1 Div voordien in Neheim en Staf 16 Pantser Div voordien in Bensberg.
De 4^e Brigade uit Soest verlaat de 1^e Divisie en wordt geïntegreerd in de 16^e Pantser Divisie.
De 18^e Pantser Brigade uit Euskirchen verlaat de 16^e Pantser Divisie en wordt geïntegreerd in de 1^e Divisie.
Beide Divisies beschikken nu elk over twee infanteriebrigades en één panntserbrigade; voordien maakten al de pantserbrigades deel uit van de 16^e Pantser Divisie en al de infanteriebrigades van de 1^e Divisie.

Vermits beide Divisies (1^ste en 16^de) nu een gelijkaardige samenstelling aan Brigades kregen, met in elke Divisie nu ook één Pantser Brigade en twee Infanterie Brigades, zou de benaming 16^e pantser Divisie nog ingekort worden tot gewoonweg 16^e Divisie.

In België wordt in 1960 ingevolge een overeenkomst tussen de West-Duitse en Belgische regeringen in Arendonk een munitiedepot met 81 munitiebunkers voor de Duitse Strijdkrachten opgericht; het zal tot na de Koude Oorlog in Duitse handen blijven en in 1997 door het Belgisch leger overgenomen worden.

Terloops (tijdsgeest:
Op 30 juni 1960 draagt België de macht over aan de Republiek Congo; Lumumba wordt eerste minister en Kasavubu President.
Op 5 juli 1960 ontstond muiterij in het leger (Force Publique) dat nog steeds geleid werd door Belgische officieren. Lumumba verving die officieren door Congolezen, waarop veel Belgen op de vlucht gingen. De Belgische regering zond troepen om de Belgische bevolking te beschermen. De rijke provincie Katanga scheurde zich bovendien op 11 juli 1960 af onder leiderschap van Moïse Tshombe.
De westerse regeringen beschouwden Lumumba als gevaarlijk en procommunistisch. Kassavubu werd vanuit Brussel en Washington bewerkt om Lumumba af te zetten, wat hij dan ook deed; waarop Lumumba vervolgens Kasavubu als president ontsloeg. Kolonel Mobutu pleegde een eerste staatsgreep, trok de macht naar zich toe en neutraliseerde zowel de premier als de president. Toen de sitiuatie enigszins onder controle was kreeg Kasavubu zijn uitvoerende macht van Mobutu terug, maar zonder dat deze laatste alle macht uit handen gaf. Lumumba werd door kolonel Mobutu onder huisarrest geplaatst, maar ontsnapte en werd terug opgepakt en in januari 1961 naar Katanga gevlogen waar hij werd vermoord.
De Amerikaanse CIA had Mobutu geholpen en was blij dat ze de door de Sovjet-Unie gesteunde Lumumba kwijt waren; Mobutu (ondertussen luitenant-generaal) kreeg hierdoor meer macht en pleegde in 1965 een tweede staatsgreep en riep zichzelf uit tot staatshoofd.

In België begon eind december 1960 de grote staking tegen de plannen van de regering Eyskens om met de “eenheidswet” de economie aan te zwengelen. Er waren gewelddadige confrontaties tussen rijkswacht en demonstranten waarbij 4 doden vielen. Meerdere eenheden uit de BSD werden naar België gestuurd om er de rijkswacht bij te staan bij de ordehanfhaving. De eenheidswet werd niettemin op 13 januati 1961 door de Christendemocraten en liberalen goedgekeurd.

In 1961 wordt 4ChCh in Werl heropgericht (vanaf 1964 in Arnsberg) en maakt dan samen met 1JP (Arolsen) en 2JP (Kassel) deel uit van de verkenningseenheden.

Eind 1961 kwam de Brugslagtank AVLB (Armoured Vehicle Lounched Bridge) met een 18 meter lange brug, op M48A2 (Patton-onderstel) in dienst bij de Gevechtsgenie, steuncompagnies van de Brigades:

- 61 Cie Gn en 67 Cie Gn (Kassel), maar het zwaar materieel bleef tot 1964 gegroepeerd onder beheer van 6 Bn Genie (Kassel).
- 14 Cie Gn (Arolsen).

- 15 Cie Gn, 16 Cie Gn en 68 Cie Gn (Westhoven).

Begin der negentiger jaren zullen deze AVLB op M48A2 naar de reserve gaan. Vanaf 2001, een jaar voor het einde van de BSD, zou een nieuwe Brugslagtank Leopard-Leguaan in dienst komen; 9 legsystemen op een Leopard1-onderstel en 16 Leguaanbruggen; de eerste nieuwe AVLB met een 26 meter lange brug zou dan aan de Genieschool geleverd worden.

In augustus 1961 werd in het centrum van Berlijn door de DDR prikkeldraad uitgerold die in enkele weken tijd uitgroeide tot een zwaar bewaakte muur rond gans West-Berlijn.
Die muur bestond in feite uit 100m brede obstakels en werd 167 km lang, waarvan 45 km door het centrum van Berlijn liep.
Er waren meerdere controleposten tussen Oost- en West-Berlijn, waaronder “Checkpoint Charlie” tussen de Amerikaanse- en Russische zone, maar ook controleposten tussen West-Berlijn en rechtstreeks het grondgebied van de DDR buiten die Russische zone, waaronder de Glienicker Brug (geen vaste controlepost) via dewelke enkele spionnen werden uitgewisseld tussen de DDR en West-Berlijn.

Terloops:

Nederland had in 1946 niet deelgenomen aan de bezetting van Duitsland.
Op 12 oktober 1961 vertrok de Nederlandse 121 Lichte Brigade voor slechts een korte periode op oefening naar de streek van Hohne (BRD), maar bleef er onverwacht 2 jaar langer op vraag van de NATO; het werd een vooruitgeschoven post van de Nederlandse Strijdkrachten in Hohne, Fallingbostel en Celle.
Nederland zal vervolgens vanaf 1963 stationeringsstrijdkrachten in het noorden van de Bondsrepubliek ter beschikking stellen, ter verdediging van West-Europa tegen het Warschaupact.
Het komt tot een ruil van legerplaatsen tussen Nederland en Duitsland (de Budel-Seedorf overeenkomst tussen beide landen gaat in mei 1963 in werking).

Twee West-Duitse verzorgings- en opleidingseenheden worden gestationeerd in Budel (NL). Vervolgens wordt de Nederlandse 121 Lichte Brigade in Hohne opgeheven en de 41 Pantserbrigade installeert zich in Seedorf met het 43 tankbataljon in Langemannshof en het 41 tankbataljon in Hohne; de brigade maakt deel uit van de 4^e Divisie van het 1^e Nederlandse Legerkorps.
Lees er meer over: https://seedorf40.com/geschiedenis-van-lpl-seedorf/
Nederland beschikte op West-Duits grondgebied ook nog over 2 Nike- en 3 Hawk luchtmachtgroepen; meer hierover vind u verderop.

Video over het verblijf van de Nederlandse Strijdkrachten (41 Pantser Brigade) in Seedorf)

Onze Belgische pantser- en artillerie-eenheden kennen die omgeving vermits ze in kamp Hohne regelmatig op schietoefening gingen; de collones verlieten daarbij de autobaan nr7 (Hannover-Hamburg) in Fallingbostel en werden meestal ondergebracht in kazerne Oerbke. De tanks en howitzers gingen per spoor. De Logistieke steuncompagnies (1 Cie Ord, 1 Cie Mat, 7 Cie Mat) werden opgesteld op stand 9.

Terloops:

Korte geschiedenis oefenkamp Hohne:

Nabij Fallingbostel werden vanaf 1937 houten barakken opgericht voor de bouwvakkers die voor de Wehrmacht het “Westlager” moesten inrichten met talrijke kazernegebouwen, paardestallen, garages en opslagruimten (Truppenübungspatz Bergen).
Eind 1939 kregen die barakken echter de bestemming van krijgsgevangenkamp Stalag XI B Fallingbostel.
Gevangenen werden naar Dulags (Durchgangslager) achter het front gebracht. Vervolgens werden ze ondergebracht volgens dienstgraad, in Oflags (Offizierslagern) of Stalags (Mannschafts-Stamlagern) voor soldaten en onderoffisieren.
De eerste krijgsgevangenen waren Polen; in 1940 gevolgd door Belgische en Franse gevangenen.
In juni 1941 kwamen er ook Russen bij.

In 1942/43 werden de valkbij en tot dan autonome krijgsgevangenkampen Stalag XI C Bergen-Belsen en Stalag XI D Oerbke, waar vooral Russen verbleven, als Zweiglager (afdeling) aangehecht aan Stalag XI B Fallingbostel, dat daarmee een van de grootste krijgsgevangenkampen van de Wehrmacht werd.
Vanaf de zomer van 1943 arriveerden geregeld ook groepen Nederlandse krijgsgevangenen.
In oktober 1944 kwamen er Britse Para’s bij vanuit de Slag om Arnhem.
Vanuit het Ardennenoffensief kwamen er in februari 1945 Amerikanen bij die werden ondergebracht in tenten.
Stalag XI B Fallingbostel was de “Einsatzzentrale” voor het inzetten van krijgsgevangenen als arbeidskrachten in landbouw en industrie in het gebied Hannover-Braunschweig en werd op 16 april 1945 door Britse troepen bevrijd.

Meteen na de oorlog werd het kamp enige tijd een opvangkamp voor vluchtelingen en nam het Brits leger het kamp over en gebruikte het oostelijk deel ervan als “Royal Armoured Corps Training Centre”.
Tot in 1952 breidde de voormalige Tuppen Übungsplatz van de Wehrmacht zich nog uit tot de huidige grootte.
In 1958 gaf het Brits leger het kamp over aan de Bundeswehr en hernoemde NORTHAG het tot “NATO-Schießplatz Bergen-Hohne” die zou gebruikt worden door de Britten, de West-Duitsers, de Belgen en de Nederlanders.

PLAN NATO-Schießplatz Bergen-Hohne

Klik op de afbeelding om in PDF te vergroten

1 Mei 1962 oprichting van de 17^e en 18^e Recce eskadrons, respectievelijk in de schoot van 1JP en 2JP.

Een gevaarlijk moment voor een atoomoorlog kwam er in 1962, toen ternauwernood een confrontatie vermeden werd, nadat op Cuba Sovjet-raketten met een kernlading gezien waren door U2-verkenningsvliegtuigen van de VS die op een hoogte van meer dan 20 km konden vliegen. Fidel Castro had zich immers, na de mislukte invasie door de Amerikanen in de varkensbaai, tot de Sovjet-Unie gewend voor militaire bijstand.
Via de Sovjet kolonel Oleg Penkowski die voor de westerse CIA en MI6 spioneerde, was President Kennedy ervan op de hoogte dat er 99 sovjet raketten type SS4 op Cuba gestationeerd werden. Kennedy verordende een blokkade van Cuba maar greep Cuba niet aan. In een televisietoespraak verwittigde Kennedy de wereld ervan dat Chroesjtsjov hiermee de ganse USA bedreigde. Na onderhandelingen met Chroesjtsjov en toegevingen vanwege de Amerikanen (Amerikaanse raketten weg uit Turkije), werden de sovjet raketten op Cuba ontmanteld. Zonder de informatie die Kolonel Oleg Penkowski aan het westen bezorgde was het toen bijna zeker tot een atoomoorlog gekomen.

Als lid van de NATO (en partner van de VS) was voor onze eenheden in de BSD de atoomoorlog nooit veraf en de opleiding en training omvatte dan ook Nucleaire Biologische en Chemische oorlogvoering.

Vanaf 1962 worden NIKE Luchtdoel missiles in Luchtmacht-eenheden geïnstalleerd ten westen van de Rijn, nabij de grenzen van België en Nederland (meer info zie verderop).

Vanaf 1962 beschikte de Landmacht over 555 AMX-13 en werden geleidelijk 6 pantserinfanteriebataljons van het 1(BE)Korps er mee uitgerust.

Aantal & type:

- 305 Troepentransport (met machinegeweer Browning.30 - 7,62mm). Bemanning: Chauffeur, boordcommandant, 12 infanteristen.

- 72 Commandopost

- 90 Mortierdrager (81mm)

- 58 Cargo

- 30 ENTAC (telegeleide antitank lanceerder op AMX)
Tussen 1983 en 1988 zou de AMX uit dienst genomen worden.

De ENTAC antitank raket is van Franse makelij. De operator stuurt de raket met een joystick; de koerscorrecties worden via dunne draden, die achter de raket volgen, aan de raket doorgegeven.
Tussen 1961 en 1966 werden er een 2.000-tal geleverd voor installatie op de AMX en op een aantal jeeps.

Vanaf 1963 wordt Büren het garnizoen waarin 30TPT steun levert aan een nucleair depot van de Amerikanen. 30 TPT zal in 1972 13A worden. Er is ook een Nederlandse transporteenheid 435 IBC.

In 1964 verhuist 67 Cie Gn vanuit Kassel naar Westhoven.

In 1964 komen in de artillerie de gemotoriseerde Houwitzers SP M108 (105mm) in dienst, als vervanging van de M7 (105mm).

De M108 heeft een elevatie van -5 tot +75 graden in een koepel die 360 graden kan draaien.
De loop is uitgerust met een rookafzuiger en een mondingsdemper.
Vuurtempo: 1 granaat per minuut (3 per minuut voor een korte periode). Maximumdracht: +- 14km.

Er worden 28 granaten en stuwladingen meegevoerd

In 1965 kwam onder leiding van Walther Rotsaert het eerste nummer van “Korpsjournaal – Journal de Corps” van de pers.
Dit informatieblad voor de militairen en hun families in de BSD verscheen halfmaandelijks.

In 1965 rolden de eerste Leopard 1 tanks bij de firma Kraus-Maffei AG (München) van de band.

Aanvankelijk bestelde België er 334; de eerste ervan werden geleverd in november 1968 aan het 4^e Lanciers in Soest.
Begin jaren zeventig verving de Leopard bijna alle oudere tanks.
Ze werden achteraf nog uitgerust met een kanon stabilisatiesysteem waarbij de loop steeds op doel blijft gericht ongeacht de bewegingen die de tank maakt.
Het vuurleidingsysteem (VLS) zorgde ervoor dat in alle omstandigheden, ook weer bedingt, accuraat kon geschoten worden.
Er bleven 8 tankbataljons over met elk 40 tanks.
Er kwamen ook 36 bergepanzers in dienst die gebruikt werden bij het afslepen of herstellen van tanks.
Later verminderde het aantal leopards van 334 naar 141.
132 leopards werden tussen 1994 en 1997 nog gemoderniseerd.
De Leopards zullen in 2003 uit dienst genomen worden; de 83 laatste verdwenen in 2014.

Vanwege de hoge kosten bestudeert een commissie in 1966 de noden van defensie en werd beslist dat de twee Divisies in de BSD nog maar elk over twee Brigades zullen gaan beschikken.

Vanaf 1966 komen er HAWK luchtdoel-raketten in dienst bij de artillerie en worden enkele ver oostwaarts gelegen garnizoenen met telkens 4 omliggende sites voor de launchers in gereedheid gebracht; 43A in Brakel in 1966 en 62A in Essentho en Korbach in 1968 (meer info zie verderop).

In 1967 komen in de artillerie de Houwitzers SP M109 (155mm) in dienst, als vervanging van de M44 (155mm).

De M108 en M109 hadden dezelfde romp en toren, maar bij de M109 was de loop van het zwaardere kaliber.

In de tweede helft der zestiger jaren worden, over meerdere jaren gespreid, een aantal voertuigen vervangen:

De MAN en Unimog komen in de plaats van de Bedfort, GMC en Ford.

De Landrover komt gedeeltelijk de Willys en de Minerva vervangen.

Persoonlijke info: Van 2 tot 4 februari 1967 deed ik mijn drie dagen in het Klein Kasteeltje in Brussel en van 8 tot 11 maart de psychische testen in Everberg om KRO (Kandidaat Reserve Officier) te kunnen worden.
Op 2 mei 1967 begon mijn militaire dienstplicht van 15 maanden, met om te beginnen 6 maanden KRO-opleiding in de Ordnaceschool in Doornik.

Eind oktober 1967 vertrok ik dan met de DVT naar Duitsland (Probsteierwald – 210 Cie Ord Maint) voor de mij nog resterende negen maanden als dienstplichtig KRO.

Na mijn 15 maanden verplichte legerdienst als KRO, bleef ik vanaf eind juli 1968 als ROVPK (Reserve Officier in Vrijwillige Prestatie wegens kadertekorten) bij het leger.

Op 21 augustus 1968 rolden Russische tanks de Tsjecho-Slowaakse hoofdstad Praag binnen. De troepen van het Warschaupact maakten er een bruusk eind aan de zogenaamde ‘Praagse Lente’ (de periode van liberalisme en socialisme met een menselijk gezicht van Alexander Dubcek). Buiten de permanente dreiging van een kernoorlog, was dit tijdens de ‘Koude Oorlog’ alweer een incident waarvoor de NATO en dus ook onze eenheden in de BSD in een beperkt alarmstadium van waakzaamheid belandden.
De geplande terugtrekking van de dekkingstrijdkrachten en het sluiten van het garnizoen Kassel werd voorlopig uitgesteld.

Persoonlijke info: Als jonge Officier bleef ik toen van permanentie in de staf van 210 Cie Ord Maint in Probsteierwald (verhoogde waakzaamheid).

In april 1968 wordt in Tervuren het Centrum voor Automatische Verwerking van Logistieke Informatie (CAVLI) opgericht; het beheert zo’n 300.000 artikels ten voordele van de Landmacht en de Medische dienst in BelgIë en in de BSD.

In 1968 komt de MOFAB in dienst bij de Genie (Mobile Floating Assault Bridge Ferry).

Persoonlijke info: Op 1 oktober 1968 kreeg ik de militaire vergunning om op 22 november in het huwelijk te treden.

Op 18 maart 1969 wordt de “groepering dekkingsstrijdkrachten” in het garnizoen Kassel, ontbonden, alsook de ondersector Kassel; de eenheden zullen Kassel verlaten. De 16^e Pantsergroepering had Kassel reeds in 1960 als 16 Inf Bde verlaten en ging toen naar Lüdenscheid en wordt daar nu ook ontbonden.

Maar vermits beveiliging van de Belgische sector, hoe minimaal ook, nog steeds noodzakelijk was, werden de drie verkenningsregimenten, 1JP (in Arolsen), 2JP (voorlopig nog in Kassel) en 4ChCh (in Arnsberg), elk met drie eskadrons, in maart 1969 onder bevel geplaatst van de Commandant van de 16de Divisie in Neheim, tot de sectie CRecce (Commando van de Verkenningstroepen, COMRECCE) er vier maanden later werd opgericht. 6A in Soest werd ingezet als vuursteun, zonder permanent deel uit te maken van COMRECCE.

Het 6^e Genie Bataljon verhuist op 7 augustus 1969 vanuit Kassel naar Köln-Dellbrück.
16 Cie Gn (Köln-Westhoven) en 61 Cie Gn (Kassel) worden ontbonden; hun tankbruggen AVLB gaan naar:
- 1 Gn Bn (Köln-Westhoven) het steun bataljon Genie van de 16^e Ps Div.
- 6 Gn Bn (Köln-Dellbrück) het steun bataljon Genie van de 1^e Ps Inf Div.

10 Cie Tpt verhuist in 1969 vanuit Kassel naar Köln-Ossendorf, behalve het peloton A dat tot eind aug in kassel bleef en dan naar Arolsen verhuisde tot december1970.

Het 2^e Regiment Jagers te paard (2JP) verhuist op 15 augustus 1970 vanuit Kassel naar Lüdenscheid (wordt op 12 juni 1985 een Tankbataljon en zal in mei 1992 ontbonden worden).

202 Cie Ordnance verhuist vanuit Kassel naar Lüdenscheid, vervangt er 16 Cie Ordnance en laat het Detachement 202 Cie Ordnance in Arolsen.

Het terugtrekken van deze dekkingsstrijdkrachten werd niet gezien als afbreuk aan de veiligheid vermits de oude tanks vervangen worden door veel snellere en beter uitgeruste Leopard tanks.

De 1e Infanteriebrigade in Siegen (eerder Brigade Piron en nadien Brigade bevrijding genoemd) wordt nu 1^e Pantserinfanteriebrigade (1 Ps Inf Bde) en het 6^e Reg Lanciers gaat naar de reserve.

Onze tank regimenten zitten rond +- de jaren zeventig in:

1 Lanciers in Düren
2 Lanciers in Euskirchen

4 Lanciers in Soest

5 Lanciers in Lüdenscheid; na 70 in Leopoldsburg

6 Lanciers in Siegen (maar gaat in 1969 naar de reserve)
1 Gidsen komt in 1973 vanuit Düren naar Siegen
2 Gidsen verhuist vanuit Euskirchen naar Altenrath

Onze Pantserinfanterie regimenten zitten rond die periode in:

1 Cyclisten in Spich

2 Cyclisten verhuist in 1969 van Spich naar Euskirchen

3 Cyclisten verhuist van Euskirchen naar Lombardsijde.

4 Cyclisten in Düren gaat in 1970 naar de reserve

1 Carabiniers in Siegen

Bn Bevrijding in Siegen
Onze verkenningseenheden zitten rond die periode in:
1 Jagers te paard in Arolsen
2 Jagers te paard in Lüdenscheid (wordt in 1986 een tankbataljon en wordt in 2004 ontbonden).
4 Chasseurs à Cheval in Arnsberg
3 Lanciers in Spich (bij de verkenningseenheden maar in feite een tankbataljon)

Rond 1970 telt het 1^e Belgische Legerkorps nog steeds Korpstroepen en twee Divisies, maar de 16^e Pantser Divisie heet ondertussen 16^e Divisie.
Beide Divisies moeten het nu met slechts twee brigades stellen i.p.v. drie voordien.

De 16e Brigade te Lüdenscheid (uit 16 Div) was in 1969 ontbonden en ook de 18e Pantser Brigade te Euskirchen (uit 1 Div) was ontbonden.
Het 1(BE)Corps kan in oorlogstijd nog wel beschikken over de 10^e reservebrigade (Leopoldsburg) voor 1Div en de 12^e reservebrigade (Luik) voor 16 Div.

In de 1^e Divisie vinden we nu de Nederlandstalige 1^e Brigade in Siegen terug maar als 1^e Pantserinfanteriebrigade 1 (Ps Inf Bde) en de Franstalige 7^e Brigade in Spich maar als 7^e Pantserinfanteriebrigade (7 Ps Inf Bde).

Persoonlijke info: Ik heb deel uitgemaakt van de Nederlandstalige 1 Ps Inf Bde in Siegen (december 1970 tot september 1974) en van de Franstalige 7 Ps Inf Bde in Spich (oktober 1974 tot juli 1976).

In de 16^e Divisie vinden we nu de 4^e Brigade in Soest terug maar als 4^e Pantserinfanteriebrigade (4 Ps Inf Bde) en de 17^e Brigade in Düren maar als 17^e Pantserbrigade (17 Ps Bde).

Pantser Infanterie Brigade	Pantser Brigade

Een Pantserinfanteriebrigade bestond uit: één Tank Bataljon, twee Bataljons Pantser Infanterie, één Bataljon Veldartillerie, een Staf en Cie HK (Hoofd Kwartier), een Cie ATK (antitank), een Cie Gn (genie) een Cie Rav & Tpt (bevoorrading en transport), een Cie Mat (onderhoud en herstelling materieel), een Cie Med (medische interventies).
De Cie Rav & Tpt, de Cie Mat en de Cie Med kregen hun bevelen vanuit de Cie HK via de S4 van de brigade.

Een Pantserbrigade bestond uit: twee Tank Bataljons, twee Bataljons Pantser Infanterie, één Bataljon Veldartillerie, een Staf en Eskadron HK (Hoofd Kwartier), een Cie ATK (antitank), een Cie Gn (genie) een Cie Rav & Tpt (bevoorrading en transport), een Cie Mat (onderhoud en herstelling materieel), een Cie Med (medische interventies).

Terloops:

In 1970 ontstond de RAF (Rote Armee Fraktion); de actiefste naoorlogse links-extremistische terreurgroep in de Bondsrepubliek, bekend als Baader-Meinhof-Groep. Verantwoordelijk voor 34 moorden, bankovervallen en bomaanslagen. De foto’s van de bende hingen in al de wachtlokalen. Pas in 1998 zou de RAF melden dat ze zichzelf had opgeheven.

In de jaren zeventig en daarop volgende decennia waren de zwarte SEEL DRUMS in gebruik (rubberen brandstof reservoirs); ze bleven tot na de eeuwwisseling in dienst.

Een set bestond uit 3 Rubberen vaten (dubbelwandig) met elk een capaciteit van 3x 1.800 liter. Ze werden in de laadbak van een vrachtwagen gemonteerd, met in een aanhangwagen een pompsysteem om vanuit de seal drums de brandstoftanks van wiel- en rupsvoertuigen te kunnen vullen. Later kwamen ook kaki seal drums (1.900 liter) in gebruik, ze doen ook thans nog dienst.

In maart 1970 gaf de ministerraad zijn toestemming om de twee Belgische nationale TV-zenders (BRT en RTB) in de BSD beschikbaar te stellen.
Het Duitse Verteidugunsministerium stond de nodige frequenties daartoe af.
Tussen 1971 en 1978 zouden 22 torens, 46 herzbundelstations en TV-zenders op 32 locaties en diverse distributienetten gebouwd worden. (vervolg zie 1973).

Persoonlijke info: Op 18/12/1970 deed ik mutatie van 210 Cie Ord Maint in Probsteierwald naar 1 Cie Ordnance (1 Pantserinfanteriebrigade) in Siegen.

In 1971 ontstond de LOGISTIEK.

De voormalige compagnies QMT en ORDNANCE, alsook herstelling van het TTr-materieel, werden in de LOGISTIEK ondergebracht en hun bataljons werden logistieke bataljons (vb: 18 Bn Log). Compagnie Ordnance wijzigde in Compagnie Materieel (Cie Mat), Compagnie QMT wijzigde in Compagnie Ravitaillering en Transport (Cie Rav & Tpt). Ze droegen vanaf dan dezelfde spiegel op hun kledij (blauw met amrante bies).
Het 4 Bn Tpt werd 4 Bn Log Tpt en haar transporteenheden werden opgenomen in de Logistiek: 10 Cie Tpt, 12 Cie Tpt, 17 Cie Tpt. Ook de Cie Tpt Hy en 119 Cie Citernes (90 Cit van 16,5 m³) werden opgenomen in de Logistiek.

Het 21ste en het 29ste Bn Ordnance in Probsteierwald worden samengesmolten tot 29 Bn Logistiek dat dan samen met 8 Bn Log deel uitmaakt van de 2de Groepering Log in Probsteierwald.

Naast de divisies met hun brigades waren er in het 1(BE)Corps vervolgens ook enige tijd Logistieke Groeperingen, zoals de 1^e Groepering Logistiek (4 Bn Log, 18 Bn Log, 20 Bn Log, 51 Bn Log), de 2^e Groepering Logistiek (8 Bn Log, 29 Bn Log) en de 3^e Groepering Logistiek in Leuven (B), met logistieke bataljons waarvan de logistieke eenheden verspreid waren over de ganse BSD-zone. De technische raadgeving en controletaken van deze Logistieke Groeperingen werden later overgenomen door Sec Log–1(BE)Corps in Ossendorf.

In de Cie’s Materieel werd overgeschakeld van het manuele beheer van de wisselstukken op cardex, naar geautomatiseerd beheer.
In het Centrum voor Automatische Verwerking van Logistieke Informatie (CAVLI), in 1968 opgericht in Tervuren, werd het verbruik aan wisselstukken in de Materieel-eenheden nu op de voet gevolgd, zelfs als ze op het terrein waren; alzo kon gezorgd worden voor een automatische herbevoorrading vanuit de Depots naar die eenheden; in de BSD vanuit 271 Cie Depot in Probsteierwald.
Staf Divisie Logistiek-Sectie Budget in Tervuren beschikte nu via het CAVLI over adequate verbruiksgegevens en financiële informatie om de aankoop van wisseslstukken te plannen en om de jaarlijkse budgettaire vooruitzichten voor een volgende begroting op te stellen.

Staf Div Log-Sectie Budget stelde Logistieke uitbatingskredieten ter beschikking van het 1(BE)Korps; zoals voor aankoop van wisselstukken of herstellingen van militair materieel door Duitse bedrijven. Aan de Korpscommandanten werden provisionele visa toegekend waarmee ze kleine uitgaven konden doen.
Staf Div Log–Sectie Budget werkte samen met GDF (Generale Directie Financiën) in Evere en met PDF (Generale Directie Financiën BSD) in Ossendorf; onder de bevoegdheid van AF (Algemene Dienst Financiën) in Evere.

De logistieke eenheden die deel uitmaakten van een Brigade waren sinds 1960 onafhankelijk (niet opgenomen in een Bataljon) en behielden dat statuut tot in 1994, toen de Brigades reeds terug in België gemechaniseerde brigades werden.

Persoonlijke info: Ik deed ook enige tijd dienst in het 20^e Bn Ordnance in de 210 Cie Ord Maint in Probsteierwald (oktober 1967 tot dec 1970), en in het 18^e Bn Logistiek in het Detachement 202 Cie Materieel in Arolsen (augustus 1976 tot november 1977) en aansluitend in hetzelfde bataljon maar in 202 Cie Materieel in Lüdenscheid (december 1977 tot juni 1978).

IN 1971 wijzigt benaming 210 Cie Ord Maint (uit 20 Bn Ord) in 210 Cie Materieel en verhuist vanuit Probsteierwald naar Aken-Hitfeld (bij 51 Bn Log).

In 1971 kwam de takelwagen Berliet TBU CLD (Camion Lourd de Dépannage) in dienst.

De oudere en lichtere M62 deed nog verder dienst.

In 1972 opende 1 Cie Materieel uit Siegen een detachement in Arnsberg om aldaar 4ChCh te steunen. In Arnsberg was ook 101 Cie Rav. Daarmee was de logistieke steun er verzekerd.

Tot 1972 werd het tanktransport uitgevoerd met de luchtgekoelde 12 Cyl vrachtwagen Magirus-Deutz-“URANUS” met aanhangwagen Kentucky, Kässboher of M9 Fruehauf.

Link naar Video over Uranus: Magirus Uranus
Na 1972 kwam de MAN-DAF in dienst

De URANUS bleef nog verder in gebruik al was er een probleem vanwege het gewicht per as dat niet voldeed aan de wettelijke normen.
Het tanktransport werd oorspronkelijk uitgevoerd door de Ordnance-eenheden (vb: 1 Cie Ord), die vanaf het ontstaan van de Logistiek in 1971 Materieel-eenheden werden (vb: 1 Cie Mat).

In de huidige Landcomponent (2018) zijn het nu echter de "Rav & Transport" eenheden (vb: 1 Cie Rav & Tpt) die het tanktransport verzekeren.

In 1972 verhuist 2A (uit 1 Ps Inf Bde) vanuit Siegen naar Lüdenscheid en komt het Franstalige Reg 1 Gidsen vanuit Düren naar Siegen. 2A maakt dan deel uit van de 4 Ps Inf Bde.

Persoonlijke info: Op 28 maart 1972 werd mijn aanvraag tot ontslag uit het ROVPK-reservekader en opname in het kader van de Aanvullingsofficieren goedgekeurd. Ik koos er voor om, na geslaagde mondelinge en schriftelijke examens in beide landstalen en fysische testen in de KMS, definitief als officier in het leger te blijven. Ik was toen sinds 4 jaren onderluitenant en 24 jaar.

In 1972 komt de MILAN (Missile d’Infanterie Léger ANtichar) in gebruik; de Frans-Duitse ontwikkeling ervan begon in 1962 en de productie vanaf 1972; ze kaderde in de standaardisatie van de NATO strijdkrachten.

De MILAN is een semi-automatische, telegeleide bodem-bodem antitankraket.
De raket wordt afgevuurd vanuit een buis die tevens dienst doet als bescherming voor stockage en transport.
De raket wordt gedurende haar traject gestuurd via een koperen draad die zich gedurende de vlucht afrolt. De Milan kan ook voor nachtzicht met MIRA (Milan Infra Rood Adapter) uitgerust worden.
Milan zal in 2015 vervangen worden door SPIKE MR/LR van Israelische makelij. Spike is een Multi-purpose guided weapon system. Zie video: https://www.youtube.com/watch?v=KY9-wnIj7Go

In 1973 wordt de Genie van het 1 (BE) Corps hervormd.
Het 1 Gn Bn (Köln-Westhoven) en het 6 Gn Bn (Köln-Dellbrück) worden uit de 1^ste en 16^de Divisie genomen en onder bevel gesteld van het Commando Genie van het 1 (BE) Corps.
1 Gn Bn werd uitsluitend Gevechtsgenie.
6 Gn Bn werd Genie Uitrustingsbataljon.
De twaalf tankbruggen AVLB van het 1 (Be)Corps werden ondergebracht in de Brug Cie van het 6 Gn Bn.
Met dank aan AdjtMaj b.d. Roland Van Holderbeke voor de info over de Genie.

In 1973 wordt er in elke brigade een bataljon antitank opgericht en komt de JPK 90 mm (Jagdpantzerkanone zonder toren) in dienst; gebouwd door Henschel en Hanomag.

De bataljons antitank worden bovendien uitgerust met ENTAC die kort daarop vervangen wordt door MILAN.

De JPK zouden de infanterie bijstaan bij het afweren van vijandige tanks.
Er werden er 80 over 8 infanteriebataljons verdeeld; in de 4e Ps Inf Bde in Soest bijvoorbeeld aan het 5 Linie, maar ook aan het 9 Linie Bn dat bestond uit een Staf Cie, een Msl Cie (Milan) en een JPK Cie. In 1986 werd 9 Linie als Bn ontbonden en werd een Cie, waarbij de JPK’s naar de infanterie Bn’s gingen en de MSL (Milan) als 9 Linie Cie bleef.
Toen de Sovjets hun gevechtstanks T-64 en T-72 ontplooiden bleek het 90mm-kanon niet in staat ze op lange afstand (1.800m) te bekampen en zou de JPK in 1989 uitgerangeerd worden

In 1973 komt het systeem MEDIVAC met helikopter Aloutte in dienst.

In 1973 werd CDSCA (Centrale Dienst voor Sociale en Culturele Actie) opgericht en nam de reeds tussen 1945 en 1973 opgerichte organismen ter omkadering van de militairen en hun families onder haar vleugels, waaronder Familie-jeugd BSD, Militaire Hoofdkantine (MHK/CMC), FAMILVAC, Vrije tijd en Cultuur, Hypotheekkas MARS.
CDSCA bewijst diensten aan de militaire gemeenschap in België en in de BSD. Financiële steun aan minder begunstigden, organisatie van ontspannings- en culturele activiteiten, organisatie van vakanties, bouwen en verhuren van sociale woningen, levering van goederen en diensten aan militaire eenheden en families van militairen. Vanaf 1976 komt er ook een bureau voor toerisme.

Vanaf 1973 worden de Belgische TV-zenders met een tijdsverschuiving van 24 uren beschikbaar tot in Arolsen, Brakel, Essentho en Korbach; er werd nog gewerkt met videobanden met het programma van de dag voordien.
TELEVOX startte ook eigen uitzendingen ten behoeve van de militairen en hun families. In de daarop volgende jaren zou men in de garnizoenen de BRT1 en RTB1 uitzendingen rechtstreeks kunnen bekijken (in Olpe en Ruten enkel BRT).

De installatie zou in fazen gebeuren:

Fase1: 1973 Tot in Arolsen, Korbach, Essentho en Brakel krijgt men uitgesteld relais.

Fase2: 1974 Köln en omgeving krijgen rechtstreekse uitzendingen.

Fase3: 1977 De uitgestelde uitzendingen in de oostgarnizoenen worden rechtstreeks.
Fase4: 1978 Het netwerk ten noorden van de lijn Aachen-Köln wordt gerealiseerd, ten voordelen van de Nike Luchtmachteenheden, waarvan er ook ten noorden van de BSD-sector gelegen waren. Voor meer info over die Nike eenheden zie verder.
Fase5: Er werd overwogen ook Aken, Düren en Vogelsang te bedienen maar de flink verspreide woonwijken vormden er een probleem; in Düren werkte het goed vanaf 1980.

TTr 1(Be)Corps was verantwoordelijk voor het netwerk en 17 TTr met haar afdelingen in Aken, Weiden en Neheim, voor het onderhoud en de bemanning van enkele torens.

Persoonlijke info: Wij konden in 1975 in Spich voor het eerst van thuis uit de Belgische TV ontvangen.

In 1974 wordt de geneeskundige dienst in de BSD onafhankelijk en vervangt het medisch commando van de BSD de medische sectie van Staf 1(BE)Corps.

Persoonlijke info: In 1974 werd ik benoemd tot Luitenant en was toen 26 jaar. Op 1/10/1974 deed ik mutatie van 1 Cie Materieel in Siegen (Nederlandstalige 1 pantserinfanteriebrigade), naar 7 Cie Materieel (Franstalige 7 Pantserinfanteriebrigade) in Spich. 1 Cie Materieel zou kort daarop met de meeste andere eenheden van 1 Pantserinfanteriebrigade naar Leopoldsburg terugkeren en ik kon door die mutatie naar Spich in de BSD blijven.

Medio de jaren zeventig kwam de LAW in dienst

LAW (Licht Antirank Wapen):

Éénschotswapen. De lanceerkoker is 64 cm lang (uitgeschoven klaar om te vuren echter 88 cm), heeft een eenvoudig vizier en is tevens transportkoker voor het projectiel.
Effectief tot 200 meter; bewegende doelen tot 150 meter.
Kan ook gebruikt worden tegen bunkers. Het projectiel is een HEAT-raket (66mm) voorzien van stabilisatievinnen die zich na het afvuren ontplooien.
De LAW werd om te beginnen in de Para-Cdo eenheden ingezet.
De veel grotere en zwaardere BLINDICIDE met een HEAT-raket (83mm), die tot hiertoe in veel eenheden in dienst was, bleef nog verder in gebruik.

Wet goedgekeurd in 1974 door Minister Vanden Boeynants (geen dienstplichtigen, enkel beroeps). Ze konden eerst slechts opklimmen tot de graad van korporaal en enkel in niet-strijdende eenheden.
De eerste vrouwelijke soldaten komen na hun opleiding in september-oktober 1975 toe in de BSD.
In het begin werden de dames reeds ingedeeld in functie van diploma (eventuele latere bevorderingen). De mogelijke kandidaten OOffr werden monitrice B en de kandidaten Offr werden monitrice A genoemd.
In 1976 werd bepaald dat ook vrouwen konden promoveren tot de rang van onderofficier en officier.
Oorspronkelijk werden vrouwen nog niet toegelaten in een strijdende functie; vanaf 1978 zou dat wel mogelijk worden op voorwaarde dat de vrouwen aan dezelfde fysische vereisten als de mannen zouden voldoen.
Eerste vrouwelijke Kolonel in 2002; eerste vrouwelijke generaal in 2005.
TELEVOX videoreportage “Make up en camouflage” uit het jaar 2000; toen er reeds gedurende 25 jaar vrouwen in het leger waren.

In 1975 wordt de dienstplicht voor soldaten in de BSD terug gebracht tot 10 maanden.

De verhuis van de eenheden van de Nederlandstalige 1 Pantserinfanteriebrigade vanuit Siegen naar Leopoldsburg was al enige tijd aan de gang en in 1975 verhuist uiteindelijk ook de Staf van de 1 Ps Inf Bde naar Leopoldsburg.

1 Cie Materieel verhuisde vanuit Siegen mee naar Leopoldsburg en de logistieke Mat-steun die detachement 1 Cie Materieel in Arnsberg aan 4ChCh leverde wordt overgenomen door 4 Cie Mat in Werl.

De tweetalige 17 Pantserbrigade (17 Ps Bde) komt vanuit Düren naar Siegen ter vervanging van de 1 Ps Inf Bde.

In 1975 worden de verkenningseenheden (Recce, zoals 1JP in Arolsen, 2JP in Lüdenscheid en 4ChCh in Arnsberg) uitgerust met lichte aluminum pantservoertuigen CVRT van de Britse firma ALVIS, onder meer ter vervanging van de jeep Willys.

- Scimitar (vuursteun)

- Scorpion (tank)

- Sultan (commando)

- Spartan (troepen transport)

- Samaritan (ambulance)

- Striker (anti tank)

- Samson (takel/berging)

Vanaf eind de jaren negentig zou het uitrangeren gestadig zijn gang gaan, al werden er onder meer in 2001 nog ingezet voor Belukos 5 (Belgisch-Luxemburgs bataljon in Macedonië).

In 1976 wordt de dienstplicht voor soldaten in de BSD terug gebracht tot 8 maanden.

Vanaf 1976 viel de “Sectie Recce” niet meer onder de operationele controle van de Staf van de 16 Divisie en werd zij aangehecht aan de Staf van het 1(BE)Corps.

Persoonlijke info: Op 01/08/1976 deed ik mutatie van 7 Cie Materieel in Spich naar Detachement 202 Cie Materieel in Arolsen.

In september 1977 verhuisde de “Sectie Recce” van Neheim-Hüsten naar het meer oostwaarts gelegen Arolsen en nam haar intrek in het Kwartier Onderluitenant Antoine waar op dat ogenblik 1JP, Detachement 202 Cie Materieel, 107 Pl Rav en 14 Cie Gn gekazerneerd waren.

Persoonlijke info: Ik was er commandant van het Detachement 202 Cie Materieel (1976-77).

Vanf 1977 kwam de LANCE gronddoel-raket in dienst, met nucleaire capaciteit en een groter bereik en eenvoudiger te bedienen dan de Honest John.
3A was van 1969 tot 1977 in Spich, verhuisde naar Werl en werd uitgerust met LANCE. Ook 13A in Büren werd ermee uitgerust.
(meer info over LANCE zie verderop).

In de periode 1977-80 werden 55 Luchtafweer pantsers van het type Gepard geleverd door de firma Kraus-Maffei AG (München); in de BSD kwamen de eerste toe vanaf 1978.

De Gepard, gemonteerd op het onderstel van een Leopard 1, zorgde met een zoek/volgradar en twee Oerlikon snelvuurkanonnen kaliber 35 mm voor luchtdoelgeschut tegen laag vliegende helikopters en vliegtuigen. Ze werden ingezet in AA-eenheden zoals 14A in Spich en 35A in Spich.
14A was van 1964 tot 1977 in Werl met Honest John gronddoel raketten en schakelde in 1977 niet over op Lance raketten, maar op Gepard en verhuisde naar Spich (tot 1991 en dan naar Lombardsijde).
35A (F) eveneens uitgerust met Gepard was in Spich tussen 1977 en 1994 (dan ontbonden).

De Gepard zal eind de jaren negentig uitgerangeerd worden.

Persoonlijke info: Op 01/12/1977 deed ik mutatie van Detachemant 202 Cie Materieel in Arolsen naar 202 Cie Materieel in Lüdenscheid.
Op 26/06/1978 deed ik mutatie van 202 Cie Materieel in Lüdenscheid naar Staf Divisie Logistiek in Tervuren.

In 1978 verhuist het hoofdkwartier van de 1e Divisie reeds van Bensberg Naar Verviers (ten oosten van Luik); lang vóór de val van de Berlijnse muur en de Wedervereniging is het terugtrekken van sommige Brigades, eenheden en staven uit de BSD al aan de gang.

Het Franstalige 3Lanciers (een tankbataljon) versterkt in januari 1979 de Verkenningstroepen. Sinds die dag beval de “COMRECCE” vanuit Arolsen vier eenheden:
- drie verkenningsregimenten (1JP in Arolsen, 2JP in Lüdenscheid, 4ChCh in Arnsberg).
- één tankregiment (3L in Spich).

In 1979 verlaat de Franstalige 7 Pantserinfanteriebrigade Spich en keert terug naar Marche-en-Famenne.

Persoonlijke info: Ik was in die brigade Cie comd geweest van de Franstalige 7 Cie Materieel (1974-1976).

In 1979 werd ik benoemd tot kapitein en was toen 32 jaar.

Terloops:

In 1982 begon Ronald Reagan met de onderhandelingen van het START-verdrag (Strategic Arms Reduction Treaty); een overeenkomst tussen de VS en de Sovjet Unie over de stapsgewijze vermindering van atomaire wapens.

In 1982 neemt de genie de Faltschwimmbrücke (FSB) in gebruik, die het systeem MOFAB, dat in gebruik was sinds 1968, zal vervangen. De FSB was gebaseerd op het Amerikaanse “Ribbon Bridge System” en werd vanaf 1978 onder Duitse licentie gebouwd bij Eisenwerke Kaiserslautern (EWK).

Zo werkt het: Duitstalige video FSB

In 1983 kwam het Geïntegreerd Automatisch Transmissie net “RITA” in dienst in de BSD (Réseau Intégré de Transmission Automatique). RITA vormde een gemaasd knooppunten netwerk dat zowel telefonie als mobile telefonie mogelijk maakte. De opleiding van het personeel ervoor was al in 1977 gestart.

In 1983 verhuisde 210 Cie Materieel vanuit Aken-Hitfeld naar Arolsen, de benaming veranderde in 210 Cie Logistiek en ze nam er de taken over van het Detachement 202 Cie Mat en 107 Pl Rav & Tpt. Als onderdeel van het 18 Bn Log kon ze vanuit Arolsen steun leveren aan 43A in Brakel, aan 62A in Korbach en Essentho, aan 14Gn, aan 1JP en zo nodig ook aan de andere verkenningstroepen onder bevel van CRecce, of aan eenheden op oefening in de streek rond Arolsen.

De Iltis jeep werd vanaf 1978 ontwikkeld door Volkswagen.
Na stopzetting van de productie bij Volkswagen Duitsland werd de productielijn verkocht aan het Canadese Bombardier.
Bombardier bood in Brugge de ontwikkeling van een eigen benzine versie voor het Belgisch leger, gekoppeld aan een ruilovereenkomst voor treinwagons.
Vanaf 1984 worden onder sublicentie in samenwerking met VW in Vorst, Bombardier Iltis jeeps geassembleerd voor het Belgisch leger (+- 2700), gebruik makend van de Canadese onderdelen; ze zullen de resterende jeeps Willys en Minerva vervangen.
De Iltis jeeps zullen dienst doen tot in 2018 en dan vervangen worden door RRV’s (Rapid Response Vehicles) “Fox”.

Persoonlijke info: In 1984 werd ik benoemd tot Kapitein-commandant en was toen 37 jaar.

TERLOOPS:

In 1984 en 1985 zorgde de CCC (Cellules Communistes Combattantes) in België met 14 aanslagen voor terreur; aan de ingang van de kwartieren zag men bij het binnenrijden in welke alarmfase (verhoogde waakzaamheid) we ons bevonden.

In 1985 komen in de artillerie de SP M109A2 (155m) in dienst ter vervanging van de SP M109 (155mm).

De M109A2 had een gewijzigd laadmechanisme en vervoerde 22 extra granaten.

In 1985 wordt het verkenningsregiment 2JP in Lüdenscheid een tankregiment (in 1992 zal 2JP ontbonden worden).

Vanaf 1985 worden de infanterie-eenheden uitgerust met de AIFV (Armoured Infantry Fighting Vehicle) en de M113 (APC: Armoured Personnel Carrier) in hun diverse versies, ter vervanging van de M75 en de AMX.

De AIFV kan uitgerust zijn met een 35mm kanon, of een Mi.50 mitrailleur, of met het MILAN systeem en heeft plaats voor 7 infanteristen.

De 113 heeft plaats voor 10 infanteristen.

In de jaren tachtig waren er nog steeds 2 Divisies in de BSD maar in de 1^e Div was de 1 Ps Inf Bde (1 pantserinfanteriebrigade) vanuit Siegen reeds in 1975 naar Leopoldsburg teruggekeerd en de 7 Ps Inf Bde (7 pantserinfanteriebrigade) in 1979 vanuit Spich naar Marche-en-Famenne. Staf 1 Div verhuisde in 1978 van Bensberg naar Verviers.

In de 1 Div was er in reserve ook nog een 12^e Pantserinfanteriebrigade.

In de 16 Div was er in reserve ook nog een 10^e Pantserinfanteriebrigade.
Voor die brigades werden regelmatig wederoproepingen gehouden.

De 17 Ps Bde (17 pantserbrigade) had, vanuit Düren komende, in Siegen de plaats ingenomen van de 1 Ps Inf Bde (1 pantserinfanteriebrigade).
De 4 Ps Inf Bde zat nog steeds in Soest.
Het zijn naast Korpstroepen de twee laatste brigades die ingevolge REfORBEL (Return Forces to Belgium) dan nog gestationeerd blijven in de BSD.

Wie geen interesse heeft in de samenstelling van 1 Div, 16 Div, hun brigades en eenheden, kan HIER doorklikken om meteen verder te gaan naar 1985

----------------------------------------------------------------------------------------

De 1^e Divisie bestond dan uit de 1^e Ps Inf Bde (Pantserinfanteriebrigade) in Leopoldsburg en de 7^e Ps Inf Bde (Pantserinfanteriebrigade) in Marche-en-famenne.

De 1 Ps Inf Bde in Siegen was voor haar verhuis naar Leopoldsburg als volgt samengesteld:
Cie HK, Bn Bevrijding (infanterie), 1 Reg Carabiniers (infanterie), 2A (artillerie), 6L (tanks) in 1969 ontbonden, 1 Cie ATK (anti tank), 1 Cie Mat (materieel), 1 Cie Rav (ravitaillering & transport), 1 Cie Med (medische eenheid). De 68 Cie Gevechts Genie leverde steun aan de 1 Ps Inf Bde maar was gekazerneerd in Westhoven.

In Leopoldsburg wijzigde de benaming van 1 Ps Inf Bde en werd het:

- in 1994: Eerste gemechaniseerde brigade

- in 2004: Eerste Brigade

- vanaf 2011: Medium brigade

De tweetalige Medium brigade in België bestaat in 2018 uit +- 2.500 militairen:

- Cie HK in Leopoldsburg

- Bn Carabiniers-Grenadiers (infanterie) in Leopoldsburg

- Bn Bevrijding – 5 Linie (infanterie) in Leopoldsburg

- Bn 12^e Linie Prins Leopold – 13^e Linie in Spa

- Bn Ardeense jagers (infanterie) in Marche-en-famenne

- 1^e en 3^e Lansiers (middelzware infanterie) in Marche-en-famenne

De Medium brigade gebruikt voornamelijk AIV (Armored Infantery vehicle), maar ook MPPV (Multi Purpose Protected vehicle); geen rupsvoertuigen meer.

De 7 Ps Inf Bde in Spich was voor haar verhuis naar Marche-en-famenne als volgt samengesteld:
Cie HK, 1 Ardeense Jagers (infanterie), 12 linie (infanterie), 1 Lanciers (Tank), 1A (Veldartillerie), 13 Linie (Inf), 7 Cie ATK (antitank), 67 Cie Gn (genie), 7 Cie Rav & Tpt (ravitaillering & transport), 7 Cie Mat (Materieel), 7 Cie Med (medische eenheid).

In Marche-en-famenne wijzigde de benaming van 7 Ps Inf Bde en werd het:

- in 1994: Zevende gemechaniseerde brigade

- in 2010: 7^de brigade

- vanaf 2011: Lichte brigade

De tweetalige Lichte brigade in België bestaat in 2018 uit:

- Cie HK in Marche-en-famenne

- 2 Bn Commando (lichte infanterie) in Flawine

- 3 Bn Prachutisten (lichte infanterie) in Tielen

- Special Forces Group in Heverlee

- Traininghscentrum Commando’s in Marche-en-famenne

- Trianingscetrum parachutisten in Schaffen

De Lichte brigade gebruikt voornamelijk MPPV (Multi-Purpose Protected Vehicle); geen rupsvoertuigen meer.

----------------------------------------------------------------------------------------

De 16^e Divisie bestond dan uit de 17e Ps Bde (Pantserbrigade) in Siegen en de 4^e Ps Inf Bde (Pantserinfanteriebrigade) in Soest.

De tweetalige 17^e Pantserbrigade met haar Staf in Siegen was dan samengesteld uit:

1Cy:	Bn Infanterie	(N)	Spich
2Cy:	Bn Infanterie	(F)	Siegen
1G:	Bn Pantsers	(F)	Siegen
2G:	Bn Pantsers	(N)	Altenrath
19ACH:	Bn Veldartillerie	(F)	Siegen
2Ch:	Cie Antitank	(F)	Siegen
15Gn:	Cie Genie	(F)	Westhoven
17Mat	Cie Materieel	(F)	Siegen
17Rav	Cie Rav & Tpt	(F)	Siegen
17Med	Medische Cie		Siegen

1G was reeds vanaf 1972 in Siegen toen de 1^e Pantserinfanteriebrigade daar nog was.

De 17^e Ps Bde bevond zich voordien in Düren en zou na Siegen in 1992 nogmaals moeten verhuizen, ditmaal naar Spich-Altenrath als 17^e Gemechaniseerde Brigade (17 Mec Bde); ze zal uiteindelijk op 30 juni 2002 ontbonden worden.
Aangezien het een Pantserbrigade betrof maakte ze deel uit van de 16^de Divisie en niet van de 1^ste Divisie waarvan de 1^ste Pantserinfanteriebrigade in Siegen had deel uitgemaakt.
Televox reportage uit 1987 over de 17^e Pantserbrigade in Siegen: https://www.youtube.com/watch?v=HsslK0iJ7zo

De 4^e Pantserinfanteriebrigade met haar staf in Soest was eind de jaren zeventig samengesteld uit:

4L	4 Lanciers (Bn tanks)	Soest
5Li	5 Linie (Bn Infanterie)	Soest
1Gr	1 Grenadiers (infanterie)	Soest
2A	2 Artillerie	Lüdenscheid
9 Li	9 Linie (Antitank)	Soest
14Gn	14 Gevechtsgenie	Arolsen
4Rav	4 Cie Rav & Tpt	Soest
4Mat	4 Cie Materieel	Werl
4Med	4 Medische Cie	Soest

De 4^e Ps Inf Bde zal in 1994 ontbonden worden

Gorbatsjov 1985

In 1985 werd Michail Gorbatsjov president van de Sovjet-Unie. Hij hoopte de vastlopende Sovjet-Unie weer op gang te kunnen krijgen door ‘glasnost’ (openheid) en ‘perestrojka’ (hervorming). Er kwam vanuit de Sovjet-Unie wat meer openheid naar het buitenland. De Sovjets zaten in een diepe malaise en waren verwikkeld in een uitzichtloze strijd in Afghanistan en ze kampten binnenslands met onlusten wegens de slechte economische situatie. De industrie was verouderd en voor het eerst was het morele gezag van de communistische partij tot het nulpunt gedaald.

In 1986 ruilt 2JP in Lüdenscheid haar CVRT’s in voor Leopards en wordt een tankeenheid. COMRECCE in Arolsen beschikt dan over twee verkenningseenheden (1Jp in Arolsen + 4ChCh in Arrnsberg) en twee tankeenheden (2JP in Lüdenscheid + 3L in Spich).

In 1986 verlaat 2A vanuit Lüdenscheid de 4 Ps Inf Bde (Soest) en verhuist naar Helchteren (B); 6A in Soest wordt brigade artillerie van de 4 Ps Inf Bde.

Vanaf eind de jaren 80 Wordt in de Landcomponent, in sommige eenheden zoals Para, het individueel wapen FAL vervangen door de FNC M3 met plooikolf, Kaliber 5,56 x 45 mm fabricaat FN Herstal.

De FNC M2 was de uitvoering zonder plooikolf.

Terloops: De FNC zou tenslotte op zijn beurt na de eeuwwisseling vervangen worden door de FN SCAR (Special operations forces Combat Assault Rifle).

Einde augustus 1989 kwam in Polen onder invloed van Solidarność, een eerste niet-communistische premier achter het IJzeren Gordijn. Dit was nooit eerder gezien in de Oostblok-landen. En voor het eerst werd door de machthebbers in Moskou afgezien van een militaire tussenkomst. Er kwam persvrijheid en de overgang van de planeconomie naar markteconomie. Het bracht in Centraal- en Oost-Europa een beweging op gang die in het najaar van 1989 zou leiden tot vreedzame omverwerping van de communistische regimes en de val van de Berlijnse Muur.

Terug naar boven

Opstelling NAVO-Corpsen jaren tachtig:

Het 1(BE)Corps maakte in de NATO deel uit van NORTHAG (Northern Army Group)

Terug naar boven

Einde koude oorlog:

Na de val van de Berlijnse muur op 9 november 1989 (het symbool van het einde van de Koude Oorlog) volgde op 3 oktober 1990 de wedervereniging van Oost- en West Duitsland.
De federale staat heeft nu 16 grote en kleine deelstaten, de zogenaamde Länder, waaronder ook de gebieden rond de steden Berlin, Hamburg en Bremen(+Bremerhaven).
In de Länder bevinden zich dan de Kreise (gebieden), zoals bvb in deelstaat Nordrhein-Westfalen de Kreis Aachen, de Kreis Düren, enz.

Kanttekening:

Er bleven nog eenheden van de GSSD (Gruppe der Sowjetischen Streitkräfte in Deutschland) in de ex-DDR tot in 1994.

Gorbatsjov liep gevaar dat men in de Sovjet–Unie zijn toestemming tot de wedervereniging van Duistland niet zou aanvaarden en hem opzij zou schuiven (wat achteraf ook gebeurde). Bovendien zat de Sovjet-Unie economisch aan de grond en waren er onlusten. Er wordt beweerd dat tijdens de gesprekken voorafgaand aan de wedervereniging, door Helmut Cool (West Duitsland) aan Gorbatjov hulp toegezegd werd (niet zonder eigenbelang om die wedervereniging er door te krijgen). Zo zou door West-Duitsland ondermeer voedsel geleverd zijn..

Anderzijds waren de andere westerse grootmachten, USA, Frankrijk en Groot Brittannië zeer verwonderd toen ze weet kregen over die mogelijke wedervereniging van Oost- en West-Duistland; en ze waren er ook niet direct een voorstander van. De Fransen zeiden zelfs smalend dat ze Duitsland zo graag zagen, dat er zelfs twee van mochten blijven bestaan.

Niet alleen tussen Helmut Cool (West Duitsland) en Gorbatjov waren er gesprekken, maar ook de NATO zou er in betrokken geweest zijn. Er wordt beweerd dat Gorbatjov bij George H.W. Busch toetste of de NATO dan niet naar het oosten zou uitbreiden en er zou bevestigd zijn dat de oostgrens van de NATO zou blijven waar ze op dat moment liep. Gorbatjov zelf ontkende in latere interviews zulke afspraken vermits die volgens hem toch niet mogelijk zouden zijn geweest.

Wel is gebleken dat de NATO-grens later toch overal naar het oosten is opgeschoven, wat Vladimir Poetin (Russische Federatie) thans ziet als een schending van die zogezegde toenmalige afspraken.
De NATO-grens is echter opgeschoven doordat vroegere Oostbloklanden zelf vroegen om te mogen toetreden tot Europa en tot de NATO. Poetin daarentegen heeft de Krim op 18 maart 2014 ingelijfd.

Terloops:

In 1990 kondigt de Franse Président Mitterrand de terugtrekking uit Duitsland aan, in fazen, van de 46.000 Franse militairen van het FFA (Forces Françaises en Allemagne).

Vanaf 1990 wordt het BAOR (British Army Of the Rhine) gereduceerd tot het 25.000 man sterke BFG (British Forces Germany); geconcentreerd rond de 1st Armoured Division en de volledige afbouw wordt voorzien tegen 2020. In 2019 zou het BFG nog slechts 2.850 manschappen tellen.

Het START1 verdrag (Strategic Arms Reduction Treaty 1) geraakte op 31 juli 1991 ondertekend door George H.W. Busch en Michael Gorbadsjov.

In juli 1990 worden de hoofdkwartieren van de 1^ste Divisie (in Verviers) en van de 16^de Divisie (in Neheim) ontbonden; het HK van de 16 ^de Div verhuist dus niet meer naar België.
Het HK van de 1^ste Divisie was reeds in 1978 van Bensberg naar Verviers verhuisd.

In 1990 werd de kaki muts van de Logistieke eenheden vervangen door een blauwe muts.

De opheffing van de Sovjet-Unie op 26 december 1991 wordt gezien als het daadwerkelijke einde van de Koude Oorlog.

In 1991 verving het luchtafweersysteem van korte dracht MISTRAL (Missile Transportable Anti-aérien Léger), de 20 mm-kanonnen die instonden voor de nabije luchtverdediging van de Hawk-sites en als aanvulling van de luchtafweer Gepards die tussen 1977 en 1980 in dienst waren genomen.
De infrarood geleide MISTRAL-raket (18,7 kg en 186 cm lang) had een bereik van 6 km met een max. snelheid van 800 m/s.

Ingevolge het uitrangeren van de Hawk-missile en de Gepard enkele jaren later, kwam vanaf 1994 de luchtverdediging volledig bij de Mistral te liggen (14A Luchtdoelartillerie).

De Mistral zal in 2017 uit dienst worden genomen.

Terloops:

In 1991 besluit Canada om 3.000 militairen en hun families uit Duitsland te repatriëren.

Vanaf 1992 worden VHF Combat radio’s BAMS in gebruik genomen. Samen ontwikkeld door Bell, Alcatal, MBLE en SAIT.

Het was de vervanger van de klassieke VHF radio in mode FM. Voorzien van (FH) Frequentie Hopping (200 hops/sec tussen 1 en 3.120 frequenties) en werkte in VHF (30 tot 108 MHz) in 25 kHz stappen. Voorzien van een ECCM module (Electronic Counter Counter Measurement). Standaard een Receiver/Transmitter met een zendvermogen van 5 Watt (50 watt met een Power Amplifier) met een bereik van +- 50km.

De wet over de opschorting van de dienstplicht, waardoor jongeren niet meer verplicht werden om in het leger te gaan, kwam er op 31 december 1992 onder Minister Delcroix, maar ging in voege naargelang de lichting (niet het jaar) en daardoor in feite pas in de loop van 1994, waardoor er nog een laatste lichting was die pas eind februari 1995 afzwaaide. De legerdienst in de BSD bedroeg toen 8 maanden.
Tot toen was er in de Belgische gemeenten een dienst militie waar dienstplichtigen terecht konden voor informatie.
De dienstplichtigen deden oorspronkelijk hun “drie dagen” in het Recruterrings- en Selectiecentrum (CRS) in het “Klein Kasteeltje” in Brussel, maar in 1983 was de eerste steen gelegd van het 3-delig CRS-complex op het terrein van het Militair Hospitaal in Neder-Over-Heembeek, waar het CRS vanaf 1985 operationeel was geworden. Het “Klein Kasteeltje” werd in 1986 een opvangcentrum voor asielzoekers.

Terloops:

In 1992 wordt de Nederlandse 41 Pantserbrigade terug omgevormd tot 41 Lichte Brigade (omdat het 43 tankbataljon uit Langemannshof naar Nederland terug gaat); de Nederlandse militairen van het 43 Tankbataljon vertrekken uit Langemannshof.

In 1993 wordt bekend dat ook Seedorf zal sluiten en verschijnen Duitse spanborden met de tekst: “5.000 NL-freunde müssen bleiben”.

In 1993 verlaten de laatste Canadezen hun twee basissen in het Zwarte Woud in Baden-Söllingen en Lahr (nabij Baden-Baden).

In 1993 blijven er nog slecht 25.000 Franse militairen over in Duitsland en worden dan FFSA (Forces Françaises Stationnées en Allemagne) genoemd

Het START2 verdrag (Strategic Arms Reduction Treaty 2) werd op 3 januari 1993 ondertekend door George H.W. Busch en Boris Jeltsin.

1993 Sluiting Militair Hospitaal op de Kölnerring in Soest (1946-1993).

Terloops:

In 1994 blijft er nog een laatste Franse Divisie over in Baden-Baden.

In 1994 wordt door Nederland de kazerne Hohne (standplaats van 41 Tankbataljon) weer overgedragen aan de Bundeswehr en bleef alleen het garnizoen in Seedorf nog over.

In de daaropvolgende jaren zou de organisatie van de BSD verdere hervormingen ondergaan, waarbij veel eenheden, ook uit de Korpstroepen, totaal verdwenen. Teveel reorganisaties om ze hier allemaal op te noemen; maar met als voornaamste dat er nog slechts één Brigade, de 17 Pantserbrigade, uit Siegen gekomen, overbleef in de BSD, in Spich.

In 1994 werd de takelwagen M62 vervangen door de Volvo N10

De takelwagen Berliet zou dan in 1999 vervangen worden door de Renault Xerax.

In 1994 keerde 210 Cie Log Arolsen terug uit Duitsland en werd hervormd tot 210 Cie Logistiek Para Commando in Heverlee (ontbonden in 2009).

Persoonlijke info: Ik was van 26/10/67 tot 27/12/70 in toen nog 210 Cie Ord Maint in Probsteierwald

In 1994 vormden 17RA, 18RA en 19Ach het nieuwe Regiment RACh (Rijdende Artillerie à Cheval) in Altenrath, het zal op 30 juni 2002 ontbonden worden. Het Regiment had drie schootsbatterijen die elk over 8 houwitsers M109-A2 beschikten met een dracht van 18,5 Km.

Terloops:

In 1995 wordt een Duits-Nederlandse Legerkorps opgericht dat zetelt in Münster. Hierin zijn o.a. ook Belgische militairen vertegenwoordigd in het kader van de internationale samenwerking in NAVO-verband.

1995 Sluiting Militair Hospitaal in de Ottostrasse in Keulen (1951-1995).

1 januari 1995 wordt het einde van het 1(BE)Corps dat wordt omgevormd tot Interventiestrijdmacht, die als volgt wordt samengesteld:

- Een gemechaniseerde Divisie (HK in Saive) met 3 gemechaniseerde brigades, een brigade Para-commando en een Groepering LtAvn.

- 1^e Mec Bde (Leopoldsburg + Helchteren)
- 7^e Mec Bde (Marche-en-Famenne + Batogne + Spa)
- 17 Mec Bde (Spich)

- Bde Para-Commando (Heverlee)
- Gpg LtAvn (Bierset)

- Een Divisie Gevechtssteun
- Een Divisie Logistiek

Het hoofdkwartier van de Interventiestrijdmacht vertrok vanuit weiden naar Saive (B) en het bevel over de in de BSD resterende troepen werd overgedragen aan Comd 17 Mec Bde, met hoofdkwartier in Spich. Enkele maanden later kreeg het hoofdkwartier van de interventiestrijdmacht als nieuwe naam “Operationeel Commando Landmacht” (Ops Comdo LM) en verhuisde de Staf naar Evere. Het HK van de 1^ste Mec Div bleef in Saive.

De 17 Mec Bde (voordien 17 Ps Bde) was in 1994 vanuit Siegen naar Spich verhuisd.
Samen met Kamp Vogelsang zijn het zowat de laatste troepen in Duitsland.
De 17 Mec Bde (17^e Gemechaniseerde Brigade) vormde op het einde geen volledige brigade meer en haar eenheden waren verspreid over de BSD en België:

HK 17 Mec Bde	Spich
17 Recce	Spich
1Cy	Spich
20 Bn Log:	Spich
17 Mat	Spich
17 Rav & Tpt	Spich
17 Med	Spich
4ChCh	Altenrath
2JP	Altenrath
Gidsen	één eskadron bij Pantserchool in Leopoldsburg
2Cy	Rechtstreeks vanuit Siegen Naar Arlon
1Gn (steun)	Burcht-Antwerpen (onderdeel van 11 Gn Bn)
Artillerie RACH	Altenrath (geen onderdeel van 17 Mec Bd)
35 Luchtd Art Para-cdo	Spich (geen onderdeel van 17 Mec Bde)

De de 7^e Pantserinfanteriebrigade (uit Spich) was al terug in België in Marche-en-famenne sinds 1979 en de 1^e Pantserinfanteriebrigade (uit Siegen) in Leopoldsburg sinds 1975.

In 2018 zijn het de twee brigades waarover de Landcomponent in België nog beschikt.
De hervormde 1 Ps Inf Bde van weleer is in 2018 de Medium Brigade in Leopoldsburg.
De hervormde 7 Ps Inf Bde van weleer is in 2018 de Lichte Brigade in Marche-en-Famenne.

De Koude Oorlog liep op zijn eind en onze eenheden en de families van de militairen konden vanuit de BSD terug naar België gebracht worden. Er volgden ingevolge REFORBEL (Return of the Forces to Belgium) verdere restructuraties waarbij veel eenheden afgeschaft werden en de laatste Belgische militairen tenslotte in 2002 vanuit Spich de BSD zouden verlaten.

Het einde van de Koude Oorlog bracht voor de Belgische militairen een taakverschuiving teweeg; de aandacht verschoof van het verdedigen van NATO-grondgebied naar crisisbeheersing ver buiten onze landgrenzen.

Terloops:

Terwijl de BSD werd afgebouwd en er eenheden naar België terugkeerden of afgeschaft werden en de families moesten verhuizen, waren in de jaren negentig ook nog militairen vanuit België en de BSD ingezet in conflictgebieden; om er enkele te noemen:

- 1993 Vredesmacht RESTORE HOPE in Somalië, in Mogadishu (burgers beschermen tegen de krijgsheren).

- Etnische conflicten in Joegoslavië. De VN stelde veilige gebieden in… en België stuurde militairen naar de UNPROFOR vredesmacht.

- In oktober 1992: 11Bn Genie vertrok naar Sarvudrija voor operatie WINTER LODGE.

- Tussen 1992 en 1995: tien MOVING STAR-opdrachten (voornamelijk transport) samen met Nederland.

Op 8 april 1992: vertrok een eerste Belgisch Bataljon (2Cy, met versterking van 1Cy en 2G) naar de conflictzone.

Op 1 maart 1994: vertrok een Compagnie Pantserinfanterie (Carabiniers-Grenadiers en een Peloton van Bevrijding-5^eLinie) vanuit de Baranja naar Bosnië.

Tussen 1992 en 1997: stuurde België telkens voor 6 maanden een Bataljon blauwhelmen (BELBAT 1, 2, 3, enz.) naar de Kroatische Baranja.

En dan was er ook nog Belukos, het Belgisch-Luxemburg Bn in Macedonië.

Persoonlijke info: In maart 1998 vertrok ik vanuit Staf Divisie Logistiek – sectie budget (Tervuren) met pensioen.

Wat zal de toekomst bieden? De Landcomponent in België zal helaas rond 2020 nog aanhoudend verder flink gereduceerd zijn en beschikt dan nog slechts over één gemotoriseerde brigade met een hoofdkwartier, en eenheden in de grote garnizoenen Leopoldsburg en in Marche-en-famenne. Die brigade telt gevechtseenheden (combat = gemotoriseerde infanteriebataljons), gevechtssteuneenheden (combat support = verkenning, genie, artillerie en cicil-military engagement) en dan zijn er nog ondersteunende eenheden (combat service support) verspreid over het ganse land. De logistieke ondersteuning gebeurt door groepen voor telecommunicatie en informatiesystemen, logistieke eenheden en trainigskampen.

In 1999 verlaat de laatste Franse Divsie Baden-Baden en FFSA wordt dan FFECSA genoemd (Forces Françaises et l’élément Civil Staionées en Allemagne).

Op 1 april 2001 is de op militaire leest gestoelde rijkswacht samengegaan met de gerechtelijke politie, als onderdeel van de Belgische geïntegreerde politie op 2 niveaus (federale politie en lokale politie)

De rijkswacht was aanvankelijk in de Britse/Belgische zone aanwezig in het leger als bewaker van de gevangenissen bij de krijgsraden.
Provoost: Rijkswachteenheid belast met handhaving van de orde en politietaken bij de strijdkrachten in oorlogstijd, of bij de strijdkrachten buiten België.

In de BSD werd De gerechtelijke dienst in de meeste garnizoen sinds 1946 verzekerd door de Provoost..
Bij ongevallen buiten de kwartieren, op het Duits grondgebied, met gekwetsten of doden werd de Provoost er door de Militaire Politie bij geroepen als deze eerst ter plaatse was.
De Provoost voerde aan de uitgang van de kwartieren ook af en toe preventief alcohol controles uit.

Naast de Rijkswacht was er ook de militaire politie (MP); tijdens en na de landing in Normandië was dat de politie bij het leger.
Verantwoordelijk voor de beveiliging en wetshandhaving binnen het leger en het begeleiden van militaire colonnes en escorte opperbevelhebber BSD.
In de militaire kwartieren waren de Belgische wetten en wegcode van toepassing.
De Militaire Politie deed in de BSD binnen en buiten de kwartieren de vaststelling van verkeersongevallen tussen Belgische militaire voertuigen, of met Duitse voertuigen of eigendommen, en kwam ook tussen bij vechtpartijen in drankgelegenheden.
De militaire politie deed geen alcoholcontroles aan de kwartieren, maar wel snelheidscontroles van militaire voertuigen.

Bij ongevallen met slechts stoffelijke schade werd door de MP een PV inclusief tekening opgesteld; bij gekwetsten of doden werd de provoost verwittigd.
Bij een dodelijk ongeval met militairen en/of leden van hun familie kwam steeds het parket (auditeur of provoost) ter plaatse.
Bij een verdacht overlijden van een familielid van een militair kwam de MP niet tussen, maar indien de MP als eerste ter plaatse geroepen was werd de plaats verzekerd tot bij aankomst van het Belgisch en/of Duits parket; in dat geval werd door de MP een informatief rapport aan het auditoraat overgemaakt. Auditoraat zie verderop.

Op 1 januari 2002 kwam de EURO (€) in voege; 1 Deutsche Mark = 0,51 Euro … 1 Euro = 1,96 Deutsche Mark

2002 was het jaar waarin er voor het eerst een vrouwelijke Kolonel in het Belgisch leger was.

De afscheidsplechtigheid van onze laatste eenheden in Duitsland greep plaats in Spich op 7 juni 2002.

Duizenden families van militairen hadden tijdens de lange REFORBEL-periode een nieuw onderkomen in België moeten zoeken; eind de jaren zeventig waren er immers nog 33.000 gezinsleden van militairen in de BSD.

De verdere ontmanteling zou nog tot in 2004 duren; alleen Kamp Vogelsang bleef nog over in de BSD en enkele instanties zoals KTG en KSR voor de teruggave van de gebouwen aan Duitsland.
Het oefenterrein Vogelsang, 30 km ten zuidoosten van Aachen, werd in 1946 door de Amerikanen overgedragen aan de Britten, die het op hun beurt in 1950 overdroegen aan de Belgen vermits het in de Belgische ondersector van de Britten gelegen was.

Kamp Vogelsang werd in juli 2005 ontbonden en is sinds 1 januari 2006 opengesteld voor bezoekers; het maakt nu deel uit van het Nationalpark-Eifel.
NB: Dit kamp niet verwarren met Kamp Vogelzang in Zehdenick (Brandenburg), dat een Sovjet garnizoen was ten N.O. van Berlijn, tot bij de aftocht van de Russische troepen (GSSD: Gruppe der Sowjetischen Streitkräfte in Deutschland) uit de ex-DDR in 1994.
In Kamp Vogelsang was er het dorpje Wollseifen. Toen de Britten in 1946 in de wijde omgeving een oefenkamp oprichtten, kregen de bewoners drie weken tijd om het dorp te verlaten. De Belgen gebruikten Wollseifen om er straatgevechten te oefenen, stukgeschoten huizen werden daartoe zelf terug opgebouwd: Geschiedenis Wollseifen (in het Duits)

Terloops:

In 2006 verlaten de laatste Nederlandse militairen Seedorf. Het Duits-Nederlandse Legerkorps blijft in Münster.

De Britse-, Franse-, Canadese-, Belgische- en Nederlandse- strijdkrachten hebben Duitsland rond de laatste eeuwwisseling verlaten.
Maar rond 2020 zijn er nog steeds US-strijdkrachten in Duitsland aanwezig in de oorspronkelijke US sector (Bayern en Hessen), maar ook in de voormalige Franse sector (Baden-Würtenberg en Rheinland-Pfalz). De Amerikaanse luchtmacht in gans Europa en Afrika wordt aangestuurd vanuit Ramstein (Rheinland-Pfalz).

US Strijdkrachten in Duitsland
rond 2020

Deze webpagina beperkt zich tot een overzicht op het niveau van Divisies en hun Brigades in de BSD; er waren natuurlijk ook veel eenheden die niet in een Brigade zaten maar die deel uitmaakten van de Korpstroepen.

Alle eenheden met hun opeenvolgende garnizoenen in de BSD opsommen was op deze pagina niet mogelijk; zie echter:

Eenheden in BSD en hun opeenvolgende garnizoenen

Wie dit embleem op zijn mouw had zat niet in een Divisie of een Brigade maar maakte deel uit van de Korpstroepen, verspreid over de ganse BSD, ter ondersteuning van de Divisies en hun Brigades.

Naast de garnizoenen waar ooit Brigades waren (Gümmersbach, Vogelsang, Bonn, Bensberg, Unna, Siegburg, Kassel, Lüdensched, Soest, Siegen, Spich, Euskirchen en Düren), waren er immers in de overige garnizoenen ook Korpstroepen.

Hieronder een overzicht van plaatsen waar tussen 1946 en 2002 Belgische garnizoenen en/of Belgische scholen waren.
Garnizoenen van de NIKE luchtmachteenheden, ook deze buiten de BSD-zone, zie verderop.

Voor de NIKE luchtmachteenheden zie verderop

De territoriale staf van het 1(BE)Corps zorgde voor de uitvoering van de internationale overeenkomsten die de aanwezigheid van onze strijdkrachten op Duitse bodem regelden. Bovendien stonden zes ondersectoren in de BSD onder bevel van een brigadecommandant of een officier van gelijkaardige rang; die sectoren waren nog eens onderverdeeld in plaatsen, met de leiding ervan meestal door een bataljonscommandant. Naast hun militaire operationele taken zorgden ze in hun sector/streek voor het goed verloop van het verblijf van de families van militairen, de woonwijken, de scholen, afspraken met Duitse instanties, enz.

Verband tussen Kassel (dekkingsstrijdkrachten) en Arolsen, in een notendop

Arolsen (SPB37) werd een Belgisch garnizoen in augustus 1952 toen de 16e Pantserbrigade zich in Kassel (SPB36) bevond. De 16^e Pantserbrigade zal echter 16^e Pantsergroepering worden.

Kassel en Arolsen (ook Korbach) lagen in de Amerikaanse sector in de deelstaat Hessen; de andere garnizoenen van de BSD lagen in de Britse sector in de deelstaat NordRhein-Westfalen (NRW).

Op 1 november 1952 werd de streek van Arolsen en Kassel, de “Ondersector Kassel” die dan rechtstreeks afhing van de Territoriale Staf van het 1(BE)Corps.

De 16e Pantsergroepering, ondertussen een infanteriebrigade geworden, wordt in 1960 opgevolgd door de Groepering Dekkingsstrijdkrachten en verhuist van Kassel naar Lüdenscheid en zal daar in 1969 ontbonden worden.

De Groepering Dekkingsstrijdkrachten zal tot in 1969 in Kassel blijven maar dan ook ontbonden worden.
Eenheden die deel hebben uitgemaakt van de Dekkingsstrijdkrachten:
1JP die in 1953 het garnizoen Kassel inrichtte en in 1954 afgelost werd door 2JP; 4L (in Soest) in 1961 afgelost door 4ChCh (in Arnsberg); C Esk 2Lanciers met M47 Patton (gaat in 1963 in fusie met 6Lanciers in Siegen); 6 Gn Bn (61 Cie Gn en 67 Cie Gn); 18 Cie ATK; 21 Tpt Cie (later 10 Tpt Cie); vanaf 1959 Cie A van 16 Bn Ord in Bensberg maar in 1960 al opgevolgd door 202 Cie Ordnance van 20 bataljon Ord in Dellbrück (Cie A gaat dan naar Spich en wordt 7 Cie Ord); 7 Cie Kwartiermeesters (107 Pl Kwartiermeesters vanaf 1962); 7 Cie Med (later 5 Cie Med); Pel B 16 Cie MP (vervangen door Pel D 6 Cie MP); sectie Provoost; Sectie CIC.

Terug bij Arolsen:

In 1952 nam de voorwacht van het Franstalige 2e bataljon Carabiniers Wielrijders (2Cy) haar intrek in Arolsen en vanuit Siegen volgde daarop het gros.

Sinds 31 december 1956 was er reeds een “voorwacht” van het Nederlandstalige 1e Regiment Jagers te paard in Arolsen; op 15 mei 1960 wordt 1JP komende vanuit Arnsberg gekazerneerd in Kwartier Olt Antoine in Arolsen en zal er blijven tot in 1994 (nadien Belgie – Leopoldsburg).

2Cy (F) in 1952 vanuit Siegen naar Arolsen gekomen, verhuisde vanuit Arolsen naar Arnsberg.

Het Detachement 202 Cie Ordnance in Arolsen is ook ontstaan tijdens de periode van de Dekkingsstrijdkrachten in Kassel. 202 Cie Ordnance had in Kassel vanaf 1959 de Cie A van het 16e Bataljon Ordnance afgelost en installeerde een Detachement in Arolsen. De Cie A van het 16 Bn Ord verhuisde vanuit Kassel naar Spich en werd er de 7e Cie Ordnance (aanvankelijk nog Nederlandstalig maar nadien Franstalig).

De 14e Compagnie Gevechtsgenie, ontstaan uit de 1e compagnie Genie van het 1e bataljon Genie in Köln-Westhoven, was in Arolsen vanaf 1960.

Vanaf eind 1961 beschikte 14 Cie Genie in Arolsen over een AVLB (Armoured Vehicle Lounched Bridge) met een 18 meter lange brug, op M48A2 (Patton-onderstel). In 1973 wordt de Genie van het 1(BE)Corps hervormd, waardoor de AVLB van 14 Cie Gn opgenomen word in de Brug Compagnie van het 6e Genie Bataljon in Köln-Delbrück.

In 1969 worden de Dekkingsstrijdkrachten in Kassel ontbonden maar beveiliging van de Belgische sector bleef noodzakelijk en daarom werden de drie verkenningsregimenten, 1JP (in Arolsen), 2JP (nog in Kassel maar verhuist naar Lüdenscheid) en 4ChCh (in Arnsberg), elk met drie eskadrons, in maart 1969 onder bevel geplaatst van de Commandant van de 16de Divisie in Neheim, tot een sectie CRecce (Commando van de Verkenningstroepen, COMRECCE) er vier maanden later wordt opgericht. 6A in Soest werd ingezet als vuursteun, zonder permanent deel uit te maken van COMRECCE.

Het terugtrekken van de dekkingsstrijdkrachten werd niet gezien als afbreuk aan de veiligheid vermits vanaf einde 1968 begonnen was met het vervangen van de oude tanks door veel snellere en beter uitgeruste Leopard tanks.

Het 2e Regiment Jagers te paard (2JP) verhuist op 15 augustus 1970 vanuit Kassel naar Lüdenscheid
Het 6e Genie Bataljon verhuist op 7 augustus 1969 vanuit Kassel naar Köln-Dellbrück.

10 Cie Tpt verhuist in 1969 vanuit Kassel naar Köln-Ossendorf, behalve het peloton A dat tot eind augustus in Kassel bleef en dan naar Arolsen verhuisde tot december1970.
202 Cie Ordnance verhuisde naar Lüdenscheid; Detachment 202 Cie Ordnance bleef in Arolsen.

De periode waarin er eenheden in Kassel gelegerd waren was voorbij; Brakel werd nu het meest oostelijk gelegen garnizoen.

In Arolsen kregen niet alleen 1JP, 14 Cie Genie en 107 Pel Kwartiermakers logistieke steun van Detachement 202 Cie Ordnance, maar voor het rollend materieel (voertuigen) ook de artillerie-eenheden, uitgerust met HAWK-raketten, opgericht vanaf 1966 in de eveneens ver oostelijk gelegen garnizoenen niet ver van Arolsen, met name 43A in Brakel (op 50 km) + 62 A in Korbach (op 19 km) en Essentho (op 24 km).
30Tpt in Büren kreeg vanaf 1963 logistieke steun door 4 Cie Ord (Werl) en 4 Cie Kwm (Soest); nadat 20Tpt in 1971 13A werd, leverde Detachement 202 Cie Mat in Arolsen de logistieke steun (op 36 km).

Bij het ontstaan van de Logistiek in 1971 wijzigde de benaming van Detachement 202 Cie Ordnance in Arolsen in “Detachement 202 Cie Materieel”; 107 Pel Kwartiermeesters werd “107 Pel Rav Tpt” en 202 Cie Ordnance in Lüdenscheid werd “202 Cie Materieel”.
Persoonlijke info: Ik was commandant van “Detachement 202 Cie Materieel” in Arolsen, van 01/08/1976 tot 30/11/1977.

In 1975 werd 1JP in Arolsen uitgerust met aluminium CVRT's: scimitar, scorpion, sultan, spartan, samaritan, striker, samson (ter vervanging van de Willy jeeps).

In september 1977 verhuisde de “Sectie Recce” van Neheim-Hüsten naar het meer oostwaarts gelegen Arolsen en nam haar intrek in het Kwartier Onderluitenant Antoine.

COMRECCE in Arolsen (Commando Recce) beveelt vanaf januari 1979 nu naast de drie verkenningsregimenten (1JP in Arolsen, 2JP in Lüdenscheid, 4ChCh in Arnsberg) ook nog één tankregiment 3L (in Spich).

In 1983 verhuisde 210 Cie Materieel vanuit Aken-Hitfeld naar Arolsen, de benaming veranderde in 210 Cie Logistiek en ze nam er de taken van het Detachement 202 Cie Materieel en 107 Pl Rav & Tpt over. Als onderdeel van het 18 Bn Log kon ze vanuit Arolsen steun leveren aan 43A in Brakel, aan 62A in Korbach en Essentho, aan 14Gn en aan 1JP in Arolsen, en zo nodig ook aan de andere verkenningstroepen onder bevel van CRecce, of aan eenheden op oefening in de streek rond Arolsen.

In 1986 ruilt 2JP in Lüdenscheid haar CVRT’s in voor Leopards en wordt een tankeenheid. COMRECCE in Arolsen beschikt vanaf dan over twee verkenningseenheden (1Jp in Arolsen + 4ChCh in Arrnsberg) en twee tankeenheden (2JP in Lüdenscheid + 3L in Spich).

In 1992 verhuisde 14 Cie Genie vanuit Arolsen naar Emblem.

In 1994 verhuisde het 1e Regiment Jagers te paard vanuit Arolsen naar Leopoldsburg.
In 1994 verhuisde 210 Cie Log vanuit Arolsen naar Heverlee en werd hervormd tot 210 Compagnie Logistiek Para Cdo.

Een voorbeeld van Belgische troepen die hun garnizoen in Duitsland verlaten:

6A verlaat Soest (deel1) - Youtube Bron: ‘ www.scholen-soest.de/films ‘

6A verlaat Soest (deel2) - Youtube Bron: ‘ www.scholen-soest.de/films ‘

Een overzicht van de samenstelling en de taken van de Landmacht, met nog het materieel uit de BSD-periode:

Eenheden en taken binnen de Landmacht - Youtube

Eretekens intensieve dienst in het buitenland

3^de klas Na 5 jaar rood	2^de klas Na 10 jaar zilver	1^e klas Na 15 jaar goud

KRIJGSRADEN (Auditoraten te velde):

In de BSD was er op twee plaatsen een Auditoraat te velde:

Krijgsraad A in Köln-Marienburg (1945 tot 2003) bevoegd voor de westelijke sector en Krijgsraad B in Neheim (1947 tot 1992) bevoegd voor de oostelijke sector.

Persoonlijke info: In beide heb ik tussen 1968 en 1978 gezeteld.

De krijgsraden waren tot in 2004 bevoegd om recht te spreken over misdrijven die een inbreuk op de militaire wetten uitmaakten. Alle misdrijven kwamen er aan bod: insubordinatie, desertie, postverlating, diefstal, verkrachting, agressie in het verkeer, vechtpartijen, zedenfeiten, verkeersdelicten, om er maar enkele te noemen.

Een kamer bestond uit een hogere officier (voorzitter), een magistraat uit de rechtbank van eerste aanleg (burgerlijk lid), een commandant, een kapitein en een luitenant (militaire leden) die volgens beurtrol aangeduid werden. De samenstelling kon gewijzigd worden naargelang de rang van de terechtstaande militair(en).
Kledij officieren leden van de krijgsraad: Servicedress, wit hemd, zwarte das, zwarte gordel, zwarte kousen, zwarte schoenen, witte handschoenen, eretekens, kepie.

Vóór de zitting dienden de leden van de Krijgsraad de dossiers in de griffie ingezien te hebben. Die dossiers bestuderen kon de dagen voorafgaand aan de zitting.

Na de hoorzitting werd de strafmaat binnenskamers bepaald door de militairen; daarbij mocht de jongste officier als eerste zijn mening geven over de toe te passen straf, vervolgens de tweede jongste, enz. De magistraat uit de rechtbank van eerste aanleg (burgerlijk lid) zorgde er voor dat de militairen bij het bepalen van die strafmaat binnen de wet bleven; voor elk vergrijp bestaat er immers een minimum en een maximum straf.

Vervolgens werd de straf uitgesproken in de rechtszaal. Een griffier noteerde alles.
Het Openbaar Ministerie werd vertegenwoordigd door de krijgsauditeur.

Ook in België waren er Krijgsraden in Brussel, Antwerpen, Luik, Gent.

In België werden de taken van de regionale Krijgsraden tijdens de weekends of feestdagen waargenomen door Brussel; bvb om de onderoeksrechter toe te laten een aanhouding binnen de 24 uren te kunnen bekrachtigen of een afstapping ter plaatse te doen bij een verdacht overlijden.

Persoonlijke info: Tussen 1979 en 1998 heb ik meermaals gezeteld in de Krijsraad te Brussel (Justitiepaleis).

De onderzoeksrechters werkten zowel in België als in de BSD samen met de gerechtelijke commissie; deze laatste bestond uit twee officieren die bij beurtrol en per taalrol vanuit hun eenheid voor een maand ter beschikking van de Krijgsraad stonden. De gerechtelijke commissie stond de onderzoeksrechters bij voor raadgeving op puur militair vlak.

Persoonlijke info: Tussen 1979 en 1998 was ik meermaals lid van de gerechtelijke commissie te Brussel (Justitiepaleis).

Hogere officieren die iets mispeuterd hadden verschenen niet voor de Krijgsraad maar voor het Krijgshof.

De militairen verschijnen thans voor gewone burgerrechtbanken.

De Landmacht beschikte in de BSD over vliegvelden voor lichte vliegtuigen (waaronder Alouette, Piper, Dornier).

In september 1953 werd in Butzweilerhof (Köln) een Escadille Piper Super Cub opgericht; deel uitmakend van de Landmacht, maar administratief nog beheerd door de Luchtmacht.

Voorgeschiedenis:
Oorspronkelijk behoorden het 15de en 16^de Esacadrille Air Observation Post bij de Luchtmacht.
In 1954 stond de Luchtmacht het 15^de en 16^de Escadrille af aan de Landmacht en werden de “Air OP Escadrilles” toen “Escadrilles van het Licht Vliegwezen van de Landmacht” (LtAvn)
- Het 15^de Esc LtAvn in Brasschaat. (In 1964 wordt dit het Schoolescadrille van het Licht Vliegwezen; in 1973 wordt het School van het Licht Vliegwezen).
- Het 16^de Esc LtAvn in Butzweilerhof.
in 1959 werden de eerste helikopters Alouette II vanuit Frankrijk in Etterbeek geleverd.

In de BSD:
255 Cie Ord, in 1954 opgericht in Brasschaat, verhuisde in 1956 naar Butzweilerhof waar ze het onderhoud en de herstelling verzekerde van de toestellen van het Licht Vliegwezen.
255 Cie Ord werd aangehecht aan het 20 Bn Ord (Dellbrück). Haar benaming wijzigde eerst in 255 Cie Ord Lt Avn en later (1971) in 255 Cie Maint & Dep Lt Avn als onderdeel van 8 Bn Log (Aken-Brand); na 1993 werd de eenheid operationeel in Bierset.

16 Esc Lt Avn was in 1954 overgekomen van de Luchtmacht, naar de Landmacht en installeerde zich in Butzweilerhof en bleef er tot 1996; nadien Bierset.
17 Esc Lt Avn, een nieuwe Escadrille, ontstond in 1956 in Werl en bleef er tot 1994; nadien Bierset
18 Esc Lt Avn, een nieuwe en laatste Escadrille, installeerde zich in 1956 in Merzbrück en bleef er tot 1995; nadien Bierset

In 1970 wordt de Piper, na 18 jaren dienst in de Landmacht, uit dienst genomen.
In 1977 wordt de Dornier, na 17 jaar dienst, uit omloop genomen.
In 1992 worden de eerste Agustas A109 geleverd aan de school van het Licht Vliegwezen; ze waren ook bestemd voor het 17^de en 18^de Esc om de Aloutte II te vervangen; deze Escadrons werden Bn Antitankhelikopter.

In Köln Wahn was er een grotere luchthaven van de Luchtmacht.

HONEST JOHN gronddoel raketten

In een aantal Belgische Artillerie-eenheden (zoals 14A in Werl) is de nucleaire Honest John gronddoel raket vanaf 1959 in gebruik gekomen (onder controle van een Amerikaans militair detachement). Het was een niet geleide raket, elevatie en richting instelbaar; tegen gronddoelen, kon zowel van een conventionele als een nucleaire of chemische lading voorzien worden, met als doel het uitschakelen van troepenconcentraties, raketopstellingen, voertuigconcentraties, logistieke installaties, veldartillerie, enz.
De M31 raket werd vanaf 1963 MGR-1A genoemd en had een dracht van 25 km; de opvolger, de MGR-1B had een dracht van bijna 50 km.
Honest John demo (instructieve Amerikaanse zwart-wit film van kort na de Korea oorlog - Youtube).

LANCE gronddoel raketten
In 1977 kwam de LANCE gronddoel raket in dienst, met nucleaire capaciteit en een groter bereik en eenvoudiger te bedienen dan de Honest John. De nog verbeterde versie XMGM-52B geraakte bijna 150 km ver.
Vanaf 1977 zorgde in Werl 95 Cie Maint Hawk & Lance voor de General Support Unit (GSU).
Introduction tot the Lance Missile System (Amerikaanse zwart-wit instructiefilm uit 1985 – Youtube).

NIKE luchtdoel missiles voor grote hooogte, middellange afstand, tweede lijn reactie.
Oorspronkelijk was er de “Nike Ajax”, maar vanaf 1952 begon de ontwikkeling van zijn opvolger, die in tegenstelling tot de Ajax wel zou kunnen uitgerust worden met een atoomkop. De met diverse onderdelen van de Ajax ontwikkelde nieuwe Nike missile kreeg in 1956 de naam “Nike Hercules” en de eerste productielijn ervan startte in 1958.
Tussen 1962 en 1990 stonden Nike luchtdoelmissiles opgesteld in Belgische Luchtmachteenheden (Tactische Luchtmacht) ten westen van de Rijn, nabij de grenzen van België en Nederland; IN de BSD-zone, maar ook BUITEN de BSD-zone ten noorden ervan. Ze hadden een bereik van 140 km en een hoogteplafond van 45.700 meter. Op 30 oktober 1990 werden de laatste ontmanteld.
DSU: Direct Support Unit (WsMsl steunwing) in Düren. Vanaf 1957 werd het personeel voor de DSU gevormd in de VS. Na hun vorming keerden ze in 1959 terug naar België (Malmedy). In 1961 werden ze ondergebracht in Bierset en vanaf 1962 was er een inrichtingsploeg in Düren om de oprichting van Missile eenheden voor te bereiden.

Nike Hercules Missile Site - video YouTube

Nike en Hawk bij de Nederlanders - video Youtube

9 WMsl Nederlandstalig - 13 WMsl Franstalig

57 Smd maakte eerst deel uit van 13 WTTGL en het 53 Smd van 9WTTGL, maar wisselden eind der zeventiger jaren onderling van Wing en standplaats.
54 Smd had eerst Soller als standplaats en nadien Xanten.
56 Smd is eerst ook in Elsenborn geweest.
In Erle was er tevens de Nederlandse 221 Groep (die deel uitmaakte van 2GGW = één van de vijf Nederlandse Groepen Geleide Wapens, zie verderop).

HAWK luchtdoel missiles voor middelgrote hoogte, eerste lijn reactie en laagvliegers.

De missile heeft een bereik van 45 km en een hoogteplafond van 20.000 meter.
Lok on target kon vanaf 80 km, vuren vanaf 40 km.

Hawkmissiles stonden tussen 1966 en 1994 opgesteld in Belgische Artillerie eenheden nabij de demarcatielijn (43A in Brakel, 62A in Essentho en Korbach).

Deze Belgische artilerie eenheden stonden onder bevel van 2ATAF (Second Allied Tactical Air Force) dewelke deel uitmaakte van het Allied Air Forces Central Europe, die luchtsteun verleende aan NORTHAG (Northern Army Group). 2ATAF ontstond in 1958 met als te beveiligen zone: Nederland, België en in Duitsland het gebied ten noorden van Kassel en ten zuiden van de Elbe.
Staf Groepering HAWK bevond zich in het kwartier Olt Antoine in Arolsen.

62A werd tussen 1980-82 tweetalig; de Nederlandstaligen bijna allemaal in Korbach. Vanaf 1983 werd 62A volledig Franstalig, tot bij ontbinding in 1994.
In Lombarsijde was materiaal in reserve om op oorlogsvoet een derde Hawkbataljon op te richten (64A).

Hawk demo (video met klank en effecten - Youtube).

De vuurleiding bestond uit een BCC (Battery Control Centre) met een ICC (Information Centre) of een PCP (Platoon Command Post).
Opsporingsradars: PAR (Pulse Acquisition Radar) lange afstand; CWAR (Continous Wave Acquisition Radar) lage hoogte.
Doelvolgradars: twee HIPIR (High Power Illumination Radar) = richtinfo voor de vuurleiding.

ROR (Range Only Radar) bij storing door vijand.
De HIPIR radar stuurt via een LSCB (Launcher Section Control Box) drie launchers aan, die elk voorzien zijn van drie HAWK-raketten.
Met dank aan Freddy Vanhollebeke voor deze info.

In Werl zorgde 95 General Support Unit (GSU) Hawk vanaf 1966 voor steun; de benaming wijzigde in 1971 in 95 Cie Mat Hawk en in 1977 in 95 Cie Maint Hawk & Lance.
In Brakel zorgde 91 Direct Support Unit (DSU) Hawk vanaf 1966 voor steun; de benaming wijzigde in 1971 in 95 Cie Mat Hawk-Det Brakel en in 1977 in 95 Cie Maint Hawk & Lance-Det Brakel.
In Essentho zorgde 92 Direct Support Unit (DSU) Hawk vanaf 1968 voor steun; de benaming wijzigde in 1971 in 95 Cie Mat Hawk-Det Essentho en in 1977 in 95 Cie Maint Hawk & Lance-Det Essentho.

In Brakel en Essentho werd Hawk B3 steun geleverd terwijl vanuit Werl C5 steun geleverd werd aan de Hawk en Lance eenheden.

Terloops:

De Nederlandse Strijdkrachten beschikten over vijf luchtmacht Groepen Geleide Wapens (GGW’s) met Nike of Hawk op West-Duits grondgebied.
1GGW en 2GGW opereerden met NIKE. De Nike groepen telden 1.900 man.
3GGW, 4GGW en 5GGW opereerden met HAWK. De Hawk groepen telden 1.500 man.
Elke GGW had op 4 diverse locaties een squadron met lanceerfaciliteiten.
Voor meer info zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Groepen_Geleide_Wapens

Vliegveld Verdedigings Eenheden (VVE) - Unités de Défense des Aérodromes (UDA):
Na 1966 verdween de benaming VVE-UDA officieel (maar bleef wel in gebruik); het zijn dan Installatie Beveiligings Eenheden (IBE) - Unités de Protection des Installations (UPI).
Zie meer: http://www.uda.be/vve_notendop.html

Alle militairen moesten elk jaar hun gevechtstesten afleggen; later werd het MTLG-testen genoemd (Militaire Testen Lichamelijke Geschiktheid) deels gebaseerd op de Cooper-test, maar ook op buik- en armspieren en zwemmen.

Bij MCG (Movement Control Group) stond DVT beschreven als Dagelijkse Verlofgangerstrein; sommigen spreken echter over Duitse Verlofgangers Trein.

Het LTB (Lokaal Transport Bureau), BLT (Bureau Local de Transport), deed de controle in de treinstations (RTO: Railway Traffic Officer met een rode armband met geel treinwiel).
De eerste DVT reed op 28 augustus 1946 tussen België en West-Duitsland.
In die eerste periode reed de DVT slecht 3 keer per week een van de trajecten Schaarbeek–Luik–Aachen–Bonn, of Schaarbeek–Luik–Aachen–Koln–Siegen; later reed de DVT dagelijks en via andere en verdere trajecten; zie verder.

Dagelijkse verlofgangerstrein zuidelijk traject:

DVT
Van Brussel naar Siegen		Van Siegen naar Brussel
Brussel Noord: Leuven: Tienen: Landen: Liège: Verviers: Welkenraedt: Aachen Hbf: Düren: Köln-Ehrenfeld: Köln-Kalk: Porz-Rhein: Troisdorf Siegen:	12u44 13u05 13u20 13u31 14u00 14u26 14u39 15u06 15u36 16u02 16u21 16u28 16u37 18u18	Siegen: Troisdorf Porz-Rhein: Köln-Kalk: Köln-Ehrenfeld: Düren: Aachen Hbf: Welkenraedt: Verviers: Liège: Landen: Tienen: Leuven: Brussel noord:	03u34 04u49 05u07 05u16 05u33 05u58 06u20 06u43 07u01 07u26 08u02 08u12 08u31 08u54

Tussen Brussel en Troisdorf reed een elektrische locomotief; tussen Troisdorf en Siegen in den beginne een stoomlocomotief; in Troisdorf werden toen beide locomotieven uitgewisseld.
Siegen lag op het zuidelijk traject en was er na Troisdorf (Spich) het eindstation van. Het traject Brussel - Siegen duurde ongeveer 5 uur en half.

De garnizoenen Gümmersbach, Lüdenscheid, Soest, Attendorn, Werl, Neheim, Büren, Essentho, Arolsen, Korbach, Brakel en Kassel, liggen noordelijker dan Siegen en werden bediend via het noordelijk traject, dat veel verder in West-Duitsland doorliep dan het zuidelijk traject, verder richting Warburg en oorspronkelijk ook naar Kassel tot dit garnizoen in 1970 verlaten werd.
Dagelijkse verlofgangerstrein noordelijk traject:
Brussel–Leuven-Tienen-Landen-Liège-Verviers-Welkenraedt-Aachen-Düren-Köln-Hagen-Soest-Geseke-Warburg-Kassel. De reizigers naar Kassel moesten in de voorste wagons plaats nemen. Het traject Brussel-Soest duurde ongeveer 6 uur en half en in Soest werden wagons bij- of afgekoppeld.

Er was niet elke dag een DVT voor elk garnizoen want de ene keer reed de DVT vanaf Keulen het zuidelijjk traject in West-Duitsland, de andere keer het noordelijke traject; beide trajecten passeerden vanuit Brussel komende: Aken, Düren en Keulen. Vanaf Keulen begon in feite pas het zuidelijk- of het noordelijk traject. Voor de garnizoenen die verder dan Keulen lagen was er dus niet elke dag een DVT.

Sommige garnizoenen lagen niet op een treinroute waardoor bussen of camions ingezet werden naar een station op de treinroute.

Dienstplichtigen en beroepsmilitairen in het bezit van een verlofbrief of marsbevel en in het bezit van een ticket reden gratis met de DVT. Familieleden van militairen hadden jaarlijks recht op 6 gratis heen- en terugreizen. Kinderen van militairen, die in België studeerden, mochten eveneens gratis op de DVT.
Dagelijks vertrok vanuit Brussel-Noord te 12u44 een DVT, afwisselend richting Warburg of Siegen; aankomst in Warburg te 19u22; aankomst in Siegen te 18u18.
De DVT vertrok in Warburg te 01u30 met aankomst in Brussel te 09U00 en vertrok ik Siegen te 03u34 met aankomst in Brussel te 08u54.

Vanaf eind der tachtiger jaren reed de MVT (Militaire Verlofgangerstrein) van Brussel naar Warburg ’s Woensdags en ’s Zondags en van Warburg naar Brussel ’s Woensdags en ’s Vrijdags.

Bediende garnizoenen	Station	Bediende garnizoenen	Station
Aachen-Hitfeld, Aachen-Brand, Monchen-Gladbach	AACHEN Hbf	Neheim, Werl, Arnsberg	WERL (1)
Xanten, Merzbruck, Grefrath, Krefeld, Goch, Aachen, Probsteierwald, Erle-Grevenbroich, Vogelsang	STOLBERG	Soest, Neheim, Werl, Arnsberg	SOEST
Düren,Kaster,Euskirchen	DÜREN	Büren	GESEKE
Weiden, Köln, Dellbrück, Bensberg, Westhoven, Spich, Altenrath, Siegen, Olpe	KÖLN- EHRENFELD	Brakel (2)	ALTENBEKEN
Lüdenscheid	HAGEN	Arolsen, Essentho, Korbach,Brakel	WARBURG
(1) ENKEL in de richting BELGIË-DUITSLAND op Woensdag (2) ENKEL in de richting BELGIË DUITSLAND
Uurregeling Woensdag en Vrijdag: Warburg 02u18 – Brussel 08u50 Uurregeling Woensdag: Brussel 12u52 – Warburg 19u19 Uurregeling Zondag: Brussel 17u20 – Warburg 23u56

Na 1996 reed er geen MVT meer; de laatste lichting dienstplichtigen was eind februari 1995 afgezwaaid.

Terloops:

Zoals hogerop reeds vermeld, leverde Nederland, op vraag van de NAVO, vanaf 1960 stationeringsstrijdkrachten (41^e Pantser Brigade) in het noorden van West-Duitsland (BRD).
De eerste jaren (1963, 1964) reisden de Nederlandse militairen tussen Nederland en West-Duitsland per trein, vanaf station Godenstedt, op loopafstand van kazerne Seedorf (BRD).
Vanaf 1965 werd tussen Nederland en de legerplaatsen in West-Duitsland per bus gereisd.
Een en ander was afhankelijk van de opstapplaatsen in Nederland (Zwolle, Groningen of Nijmegen) en de bestemmingen in West-Duitsland (Seedorf, Hohne of Langemannshof). Men kreeg een vervoersbewijs om per trein tussen de woonplaats in Nederland en de opstapplaats van de bus te reizen.

Reeds in 1946 was men in de garnizoenen gestart met Belgische LAGERE SCHOLEN en KLEUTERKLASSEN voor de kinderen van de militairen. 

Na de zomer van 1948 kwam er een SECUNDAIR INTERNAAT in BAD HONNEF in de villa Thelen, jongens en meisjes, zowel Franstalig als Nederlandstalig (Latijn-Grieks en Latijn-Wetenschappelijk).
In januari 1950 verhuisde deze school naar de ”Harding Barracks” in WUPPERTAL, tot september van hetzelfde jaar. De gebouwen aan Schloss Venauen in RÖSRATH waren klaar en de lessen werden aldaar hervat. Een tweetalig en bovendien gemengd (weliswaar gescheiden) internaat en dat was in die tijd een unicum in de Belgische scholengeschiedenis ! Later kwam er ook een technische afdeling voor jongens en een familiale voor meisjes.

Aanvankelijk droeg het onderwijzend personeel het militair uniform en was gelijkgesteld Lager officier (de Prefect gelijkgesteld Hoger Officier).
Het verplicht militair uniform was in voege tot in 1959 en werd in het internaat ook door de leerlingen gedragen. De jongens en meisjes eerst allemaal in kaki en later voor de meisjes een luchtmachtblauw uniform met baret en er was tevens een dagelijkse vlaggengroet.

In BENSBERG kwam vanaf 1966 het Nederlandstalig KAB (Koninklijk Atheneum Bensberg). Slot Bensberg was vanaf dan de middelbare school voor Vlaamse kinderen, zowel internaat als externaat. De Waalse jongeren bleven in Rösrath in het Franstalig ARR (Athénée Royal Rösrath). Facebook groep Bensberg

De leerlingen van de ver oostelijk gelegen garnizoenen o.a. Essentho – Brakel – Arolsen – Korbach en Kassel vertrokken in de jaren 60 op vrijdag rond 15u vanuit Bensberg met militaire bussen naar het station van Köln en vandaar met de trein naar Kassel eindstation. Onderweg stapten de leerlingen van een aantal eveneens ver oostelijk gelegen garnizoenen reeds uit in Warburg en werden van daaruit met militaire bussen naar hun respectievelijke garnizoenen gebracht.

Op zondagmiddag 13u vertrok de trein terug vanuit Kassel naar Keulen en dan de militaire bus naar BENSBERG, waar men ‘s avonds aankwam rond 18h. De leerlingen uit Büren gingen naar Soest en van daaruit met de militaire bus naar Bensberg.

Een hele onderneming voor kinderen van 11 à 12 jaar en voor het eerst op internaat, met een grote valies voor 14 daags verblijf en nog een zware boekentas bovenop.
NB: De treinreizigers waren de enigen die 14 dagen op internaat bleven.

De leerlingen uit al de minder ver oostelijk gelegen garnizoenen kwamen per militaire bus naar Bensberg.

Na het verdwijnen van garnizoen Kassel in 1970 was er nog enkel busvervoer.

Scholen in SOEST: http://scholen-soest.de

1948: Niet officieel schooltje opgericht door Belgische militairen.
1971: Canadezen verlaten Soest en dragen veel gebouwen over aan de Belgen; Rijksmiddelbaar onderwijs kan nu niet alleen in Bensberg maar ook in Soest gevolgd worden.
1973: Rijksmiddelbare school omgevormd tot Koninkijk Atheneum Soest.
1975: Alle zes jaren van het secundair onderwijs worden nu ook in Soest aangeboden en het Koninklijk Atheneum Soest werd opgesplitst in Rijksmiddenschool Soest (eerste graad van het secundair onderwijs) en Koninklijk Atheneum Soest (tweede en derde graad van het secundair onderwijs).
1984: Er wordt een voorlopig internaat in gebruik genomen.
1987: Het internaat kent zo’n succes dat een tweede vestiging geopend wordt.
1991: Het rijksonderwijs (RO) wordt vervangen door het gemeenschapsonderwijs (GO). De Scholengroep Soest bestond uit de Basisschool Boudewijn I van het Gemeenschapsonderwijs, de Middenschool Soest en het Koninklijk Atheneum Soest van het Gemeenschapsonderwijs.
1994: Op 30 juni sluiten deze drie scholen.

Er was dus vanaf 1971 een secundaire school in Soest. Maar de ouders in de nog verder gelegen garnizoenen Arolsen, Korbach, Essentho en Brakel (Kassel was al in 1970 door onze eenheden ontruimd), namen hiermee geen genoegen en drongen aan op de vestiging van een middelbare school in de ondersector Arolsen. De school in Soest opende een wijkmiddelbare afdeling in Essentho. Maar de faciliteiten ter plaatse bleken niet aan de behoeften te voldoen; er moest voor een volgend jaar uitgekeken worden naar een geschikter onderkomen.

Een recent ontruimde Duitse school werd de oplossing en de nog steeds van Soest afhangende RMS afdeling werd in VOLKMARSEN binnen de garnizoengrens van Arolsen ingeplant.

Vanaf 1 juli 1972 werd het de autonome "Rijksmiddelbareschool (RMS) Volkmarsen. Tussen 1972 en 1993 was het een Nederlandstalige secundaire school (klassieke humaniora, moderne humaniora en een technische afdeling): RMS Volkmarsen. De naam wijzigde eind der tachtiger jaren in Middelbare school van het Gemeenschapsonderwijs (M.S.G.O) en nadien in (Vlaamse Middenschool Volkmarsen) VMS-Volkmarsen.
Na de val van de Berlijnse muur in 1989, werden de Belgische troepen geleidelijk naar België terug getrokken. Op 01 september 1991 moest in Volkmarsen de tweede graad verdwijnen en op 1 september 1992 mochten de leerlingen van eerste leerjaren wel nog naar het tweede jaar, maar werd de toegang tot het eerste jaar gesloten. School in Volkmarsen

62A in Korbach en Essentho werd tussen 1980-82 eerst tweetalig en dan Franstalig. In Essentho werd de basisschool vanaf 1981 Franstalig. De kinderen uit Büren die in Essentho naar school gingen moesten vanaf het derde leerjaar naar de Boudewijn I school in Soest.
In Büren werd naast de kleuterschool ook een eerste en tweede leerjaar ingericht in Siddinghausen.

In LÜDENSCHEID was er vanaf 1975 een Nederlandstalige RMS.
In SIEGEN was er de PP Rubenschool (kleuter- en lagere school) tot de 1 PsInf Bde in 1975 naar Leopoldsburg terugkeerde en in Siegen opgevolgd werd door de tweetalige 17 Ps Bde komende uit Düren; vanaf 1975 kwam in Siegen dan een Lycée d’ état.

Uitgebreide Franstalige lijst met scholen in de BSD.

Soldij per dag in Belgische Frank voor soldaten dienstplichtigen in de BSD
1952 tot 1964: 10 (+5 na 6 maanden) = 15 Bef (0,37 euro)
1965 tot 1970: 15 (+5 na 6 maanden) = 20 Bef (0,50 euro)
1971: 25 (+25 na 6 maanden) = 50 Bef (1,24 euro)
1972: 50 (+25 na 6 maanden) = 75 Bef (1,86 euro)
1973 tot 1986: 75 (+25 na 6 maanden) = 100 Bef (2,48 euro)
1987 tot 1993: 125 Bef (3,09 euro)
1994: 135 Bef (3,35 euro)

December 1968
De BSD telt nu 65.000 leden in 27 garnizoenen over een oppervlakte zo groot als België met 12.000 gezinnen (waaronder 21.500 kinderen).

September 1970
Actieve officieren: 1.648
Reserve oficieren: 332
Actieve onderofficieren: 6.249
Reserveonderofficieren: 679
Beroepsvrijwilligers: 5.389
Dienstplichtigen: 15.994
Totaal: 30.291
Gezinsleden: 33.781

Met dank aan Kolonel b.d John Verhagen voor zijn bijdrage aan deze pagina.

Met dank aan Commandant b.d. Walther Rotsaert voor zijn bijdrage aan deze pagina.

Met dank aan Katrien van Hoey, leerlinge Bensberg 67-73, voor haar bijdrage aan de rubriek over de scholen.
Met dank aan iedereen die op een of andere wijze heeft bijgedragen aan deze webpagina.

Heeft U opmerkingen, aanvullingen of verduidelijkingen voor de rubriek over de BSD, laat het ons dan a.u.b. weten, we passen de pagina dan aan.

email: ericvabe@telenet.be

Wie meer wilt weten over de BSD kan mits afspraak het fonds van Walther Rotsaert consulteren in het Centrum voor historische documentatie van Defensie.

Kwartier Koningin Astrid, blok 15, Everestraat 1, 1140 Brussel.
Tf 02/441.75.14 of email info.ca@mil.be
Er is een catalogus in PDF die verwijst naar de stukken die zo veel mogelijk chronologisch en volgens onderwerp geklasseerd zijn in genummerde mappen.
Walther Rotsaert was vele jaren persofficier van het 1(BE)Corps.

Terug naar boven

Als militair met familie bij de “BSD” in Duitsland (WIJ verbleven er tussen 1968 en 1978)

Enkele begrippen:

BSD: De Belgische Strijdkrachten in Duitsland.

SBSD: Sector van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland (toen soms onze 10de provincie genoemd).

OBBSD: Opper Bevelhebber der Belgische Strijdkrachten in Duitsland.

Garnizoen: Plaats waar zich een kazerne bevindt. Militairen gelegerd in Duitsland mochten hun garnizoen slechts verlaten mits toestemming van hun compagniecommandant (en dus niet zo maar naar een andere stad gaan winkelen).

Militaire identiteitskaart: De grote, meestal rode stempels, met namen zoals ELDORADO of PANAMA op de militaire identiteitskaarten, waren codenamen. Via deze codenamen konden grote groepen militairen die bijvoorbeeld met verlof waren in België, via een openbaar radiobericht naar hun eenheid worden teruggeroepen. Door het toekennen van diverse codenamen aan diverse eenheden of personeelscategorieën, was het mogelijk selectief bepaalde groepen terug naar het garnizoen te roepen en andere nog niet.

DVT: Dagelijkse Verlofgangers Trein. Trein die reed tussen Brussel en de garnizoenen in Duitsland. Voorbehouden aan militairen en hun families; wagons opgedeeld volgens categorie (officieren, onderofficieren en troep). Vertrok bvb vanuit Siegen naar Brussel rond 03 uur ’s nachts en deed al de garnizoenen aan die langs die lijn gelegen waren.

Reisdagen: Bovenop de verlofdagen kregen militairen een aantal bijkomende reisdagen. Hoe verder in Duitsland gelegerd, hoe méér bijkomende reisdagen.

DHF: De Dienst Huisvesting Families beheerde in de garnizoenen in Duitsland de huizen en meubelen die aan de gehuwde militairen en hun families gratis ter beschikking gesteld werden. Wanneer men pas in een nieuw garnizoen was toegekomen kon het gebeuren dat men op een wachtlijst kwam te staan omdat er geen gratis woning beschikbaar was. Desgewenst kon men dan zelf iets huren en kreeg men daarvan een gedeelte terugbetaald.

Medisch huis: Elk garnizoen beschikte over een militaire dokter waarop de familie van de militair gratis beroep kon doen. Ook de medicijnen waren gratis.

Militair Hospitaal: De militairen hadden ook in Duitsland recht op gratis verzorging in een militair hospitaal; ook hun familie kon daar terecht. Militairen gekazerneerd in Duitsland, maar met verlof in België, konden de medische kosten die ze in België maakten terugvorderen.
Er was een MH in Soest op de Kölnerring en in Köln in de Ottostaße. Het MH in Soest werd gesloten in 1993 en het MH in Keulen in 1995.
Het drie-gevelgebouw in Köln-Ehrenfeld was tot in 1942 een Israëlitisch asiel (kliniek, home voor ouderen, zusterhuis, was- en kookkeuken) en werd toen door de nazi’s gesloten. Van 1951 tot 1995 was het dan het Belgisch Militair Hospitaal. In 1997 ging het back to the roots en werd het een “Zentrum für Jüdische Wohlfart” van de Joodse gemeenschap in Keulen.
Onze zoon, Mike, werd in 1975 geboren in de kraamafdeling van het Militair Hospitaal in Köln, wij woonden toen in Spich. De geboorteakte werd opgesteld in mijn compagnie en getekend door de korpscommandant, met als getuigen enkele militairen. De akte werd nadien opgestuurd naar onze gemeente in België om er opgenomen te worden in het bevolkingsregister.
De Militaire poliklinieken in Luik, Oostende en Antwerpen zullen anno 2018 niet meer bestaan, waardoor dan nog alleen het Militair Hospitaal Koningin Astrid (MHKA-HMRA) in Neder-Over-Heembeek overblijft en enkele van de oorspronkelijk veertien territoriale medische centra (infirmerieën).
De meeste medische tussenkomsten voor het personeel van Defensie gebeuren ondertussen door de burgersector.

Mess: In elk garnizoen was er een Mess voor officieren, een Mess voor onderofficieren, een mess voor BV’s en een refter + kantine voor soldaten miliciens. De families van de militairen hadden elk toegang tot hun specifieke mess.

Mess officieren: Op gelijkvloers bar, mess, keuken. Op 1^ste verdieping logementen. (Probsteierwald 1968)

In de mess officieren en de mess onderofficieren gaat niemand aan tafel vooraleer de ‘hoogste in graad’ plaats neemt.

Wie nadien binnen komt stelt zich voor aan ‘de hoogste in graad’ en vraagt toestemming om ook aan tafel te gaan.

Scholen: In elk garnizoen was er een kleuterschool en een lagere school. Vanaf de middelbare school gingen de kinderen op internaat in de Belgische scholen in Bensberg of Rösrath; voor weekends en verloven werden ze met militaire bussen terug naar het garnizoen gebracht. Het onderwijzend personeel kreeg toegang tot de mess officieren.

Welfare in de garnizoenen: In elk garnizoen was er een cinema waar dagelijks ondertittelde films gespeeld werden (gratis voor de dienstplichtigen).

Belgische radio: De muziek en groeten tijdens “Het Half uurtje van de soldaat” kende een groot succes, maar in de garnizoenen ten Oosten van de Rijn was de Vlaamse radiozender praktisch niet te ontvangen. De uitzending werd beluisterd in de kantien troep, tijdens het avondmaal van de troepen want radio’s waren op de kamer verboden vanwege het elektriciteitsverbruik (radio’s nog met buizen i.p.v. transistoren).

AFN: American Forces Network. De Amerikaanse zender met nieuws en muziek voor de Amerikanen en geallieerden in West-Duitsland.
Luister hier via internet naar AFN Benelux: http://afn360.afneurope.net/AudioPlayer.html#AFNE_BLX klik dan op het pijltje omlaag om zender te kiezen.

Luister hier via internet naar AFN Wiesbaden: http://afn360.afneurope.net/AudioPlayer.html#AFNE_WBN klik dan op het pijtje omlaag om zender te kiezen.

TV: Tot in het begin van de jaren 70 kon men in de garnizoenen uitsluitende de Duitse TV zenders ontvangen (ARD, WDR, ZDF). Nadien werd in bijna alle garnizoenen een zendmast geplaatst via de welke de Belgische TV programma’s in relais konden ontvangen worden in de kazernes en bij de gezinnen van militairen.

Militair zwembad: In de meeste garnizoenen was er een militair zwembad (soms in open lucht) waarvan ook de families gratis gebruik mochten maken.

Verwijderingsvergoeding: In Duitsland kregen beroepsmilitairen een belastingsvrije bijkomende vergoeding (in Deutsche mark). In 1965 werd ze als volgt vastgelegd, per dag: 13DM voor opperofficieren, 12 DM voor hoofdofficieren, 10DM voor subalterne officieren, 5,1DM voor onderofficieren en 4DM voor korporaals en soldaten. 1DM was toen ongeveer gelijk aan 12 Bef.

In 1968 verdiende ik als jonge officier (onderluitenant) in de BSD een wedde van zo’n 11.000 Bef/maand (=275 euro/m)+ zo’n 305 DM/maand verwijderingsvergoeding = 3.660 Bef/m (= 91 euro/m); samen 14.660 Bef (=366 euro/m). Dienstplichtigen moesten het alleen redden met hun karige soldij.
In 1974 verhoogde de verwijderingsvergoeding: Opper-en hogere officieren 14DM/d, subalterne officieren 12DM/d, onderofficieren 7DM/d en korporaals en soldaten 6DM/d.

CMC-MHK: Cantine Militaire Centrale , Militaire Hoofdkantine: Belgische winkels in de garnizoenen in Duitsland waar de militairen en hun families taksvrij konden kopen.
Maar de Belgische militairen konden ook taksvrij hun inkopen doen in de winkels van de geallieerden in de Franse-, Britse- en Us-zone. Voor moderne elektronische apparaten werd de winkel van de Amerikanen in Wiesbaden druk bezocht en als er een groot bataljonsfeest was werden de wijnen al eens gehaald bij de Fransen. Tijdens de oefeningen in Hone (N-Duitsland) kon men daar terecht in de Britse NAAFI-winkels (Navy, Army and Air Force Institutes) om bvb wat parfum te kopen voor de echtgenote.

In de Britse sector werkten Canadezen samen met de Britten, zonder er een eigen Canadese zone te hebben (gezien hun gering aantal en de vlak na de oorlog nog geringe politieke invloed van Canada). Ook in de Franse sector waren er Canadezen. De Belgische militairen konden ook in die Canadese winkels terecht.
Als je vanuit Duitsland waren mee naar België bracht, moest je die bij de douane wel aangeven. Voor goederen waarop in Duitsland BTW betaald was, kon je die BTW (mehrwertsteuer) evtl. recupereren na het betalen van de Belgische invoerrechten, maar je verloor dan heel wat tijd aan de grensovergang (zeker als de douanebeambten juist van ploeg wisselden). De beroepsmilitairen die door de BZ-plaat op hun auto goed herkenbaar waren, werden er aan de grensovergangen dikwijls uitgepikt voor een stevige controle.

BELAAC: Belgian and Allied Army Clubs (VZW 1945 -1955).

Zie: Tijdschrift VICI 1953 op website Kamp Vogelsang en BELAAC (in het Engels)

Telefoon: In die jaren bestond de GSM nog niet; het eerste netwerk in België kwam er pas in 1994; de verplichte legerdienst was dan al opgeschort (1993). Ook over een vaste telefoon beschikten in de jaren 50, 60 en 70 nog maar weinigen in België en in de BSD had nagenoeg niemand een vaste telefoon; de contacten tussen families en vrienden uit België en de militairen in de BSD verliepen vooral via briefwisseling.

SPB-BPS: In elk Belgisch garnizoen in Duitsland kwam er een afdeling van de Belgische Post... SPB: (Secundair Post Bureel). In het Frans BPS. Elk garnizoen had zijn eigen SPB-nummer. Niet de naam van het garnizoen maar wel het SPB-Nr werd in het militair adres vermeld. Zo werden de garnizoensplaatsen een beetje verdoezeld op de briefwisseling; voor een buitenstaander was het niet meteen duidelijk waar bijvoorbeeld SPB2 zich zou kunnen bevinden. Mits vermelding van het SPB-nummer, het stamnummer en de letters M.D. in de rechter bovenhoek van de brief, was de post van en naar miliciens in de BSD gratis voor brieven tot 20 gr. In elke SPB was er een postmeester (burger personeelslid van de post). In de eenheden was er een militaire brievendrager die de post afhaalde in het SPB en ze nadien in de eenheid verder verdeelde. In het SPB kon men ook financiële verrichtingen doen.

SDS: De dienst voor estafettes verzorgde interne militaire post tussen de garnizoenen en van en naar België.

De MPD (Militaire Politie Dienst) in Aachen-Hitfeld haalde in Kazerne Fonk in Luik de reeds per garnizoen gesorteerde post voor de BSD op… en bracht er de voor België bestemde post vanuit de BSD

Abwickelung schein: Document waarmee militairen de Duitse BTW (mehrwertsteuer) konden terugvorderen via de CMC, voor hun grote aankopen in Duitse winkels.

Provoost: Naast de ‘Militaire Politie’ was er in elk garnizoen ook een dienst ‘provoost’. De MP’s hielden zich vooral bezig met de wetgeving op militair vlak; de dienst ‘provoost’ (rijkswacht) met alles daarbuiten.

PK, Cachot: In die tijd kon een militair door zijn compagniecommandant zwaar gestraft worden, zonder recht op bijstand bij zijn verdediging. Een aantal dagen ‘PK’ (Politie Kamer) kwamen veel voor. Ook ‘cachot’ kwam voor maar moest worden bevestigd door de Korpscommandant. Die korpscommandant zat met zijn staf soms in een ander garnizoen en de te straffen militair moest zich dan daar aanbieden bij die Hogere Officier die hij misschien voordien nog nooit gezien had; behoorlijk stresserend. Bij ‘PK’ moest de gestrafte onmiddellijk na de diensturen met zijn matras naar het cachot om daar te overnachten; gedurende de dag vervulde hij gewoon zijn dienst. Bij ‘cachot’ bleef de gestrafte gedurende de ganse straftijd in het cachot. Aan elke ingang van een kazerne, bij de wachtpost, waren toen meerdere cachotten (gevangeniscellen). Als officier van wacht kon je een amokmaker meteen in het cachot steken. Dienstplichtigen (miliciens) die in het cachot gezeten hadden moesten die tijd inhalen als hun kameraden al afgezwaaid waren; ze bleven dus ‘na de klas’.

CIC: In elk garnizoen was er een Counter Intelligency Center (zeg maar contra spionage centrum) dat toezicht hield op de militaire geheimhouding (opbergen van geclassificeerde documenten, beveiliging wapenmagazijnen, testen wachtconsignes, loslippigheid van militairen op openbare plaatsen, enz.)

CIC

Op reis: Als je als militair op reis wou naar een Oost-Europees land (bvb Joegoslavië), moest je daartoe de toestemming krijgen, zeker als je voor je taak toegang had tot vertrouwelijke of geheime informatie. Je beweegredenen werden door de veiligheidsdienst bekeken, ook de frequentie van die reizen. Vervolgens kreeg je een hoop richtlijnen waaraan je te houden voornamelijk met de bedoeling je te behoeden voor een compromitterende houding waardoor je nadien zou kunnen afgeperst worden om zó aan gevoelige informatie te geraken.

MILAC: Een Katholieke organisatie die in feite niets te zien had met de BSD maar die de dienstplichtigen steunde. In België in het leven gehouden door de pastoors en onderpastoors in de parochies. Bij de BSD werd de taak waargenomen door de aalmoezeniers.

BZ-plaat: Als militair in Duitsland mochten we een auto ‘in transit’ kopen en betaalden er dan geen BTW op. We reden met een zwarte nummerplaat met witte cijfers en letters, de zogenaamde BZ-plaat (British Zone vermits de BSD daarin gelegen was).

Validatie stikker op de BZ-nummerplaat

BZ-controle: De personenwagens van de militairen kregen hun jaarlijkse technische keuring niet in een keuringsstation in België. De keuring werd uitgevoerd door mechanici van de compagnie Maintenance in hun garnizoen.

Benzinebons: We kregen bons waarmee we in Duitsland goedkoper konden tanken (in 1968 koste 1 liter benzine voor ons 2 Bef); hoe verder in Duitsland, hoe méér bons.

Sectie grens liaison: Deze sectie was gelegen in Eynatten (aan de grens België-Duitsland) en was de militairen behulpzaam bij het afhandelen van de douanedocumenten bij hun verhuis van Duitsland naar België of andersom (en ondermeer ook bij het inklaren van hun BZ-voertuig). De verhuis van de huisraad van de militair en zijn familie (ook tussen garnizoenen) gebeurde in die tijd met militaire camions.

Quick Train: Een oefening waarbij alle militairen onverwacht (meestal ’s nachts) de kazerne moesten vervoegen om zo snel mogelijk met alle voertuigen en materieel te vertrekken naar een ander Kantonnement. De wapenuitrusting moest ook thuis steeds klaar liggen. De oefening kon enkele dagen duren, ook de familie bleef in het ongewisse van de duur ervan.

IJzeren Gordijn: Vanuit Arolsen reden we wel eens tot aan het IJzeren Gordijn in de buurt van Duderstadt (75 km ten oosten van Kassel). Hongarije begon op 2 mei 1989 als eerste met het afbreken.

Soxmis: Sovjet Exercise Mission.

Volgens een verdrag, tussen de geallieerden overeengekomen vlak na de Tweede Wereldoorlog, mocht de Sovjet-Unie gebruik maken van bepaalde wegen in West-Duitsland, ondermeer in de BAOR-sector (sector British Army Of the Rhine), waarin zich ook de BSD bevond. Hun voertuigen (niet-militaire), moesten voorzien zijn van een specifiek Soxmis-kenteken.

Maar het verdrag werd later (tijdens de Koude Oorlog) door de Sovjets misbruikt voor militaire spionage gericht tegen het Westen. De Soxmis-voertuigen weken daarvoor van de toegestane route af om bij Westerse militaire doelen te komen. Zeker tijdens NAVO-manoeuvres waren ze zeer bedrijvig. Het doel daarvan was, om inlichtingen over operaties en militaire installaties in het Westen te verzamelen.
Elke dienstplichtige had in de jaren 60-70-80 een infokaart, waarop zo'n Soxmis-kenteken stond en wat men moest doen als zo'n voertuig gezien werd.
De westerse geallieerden genoten ingevolge dat zelfde verdrag het recht om zich op bepaalde wegen in de DDR te begeven.

Evacuatieplannen families: In al de garnizoenen, maar zeker in deze dicht bij het IJzeren Gordijn, bestonden er evacuatieplannen voor de familieleden van de militairen in geval van een aanval door het Oostblok.

Postorderbedrijven: QUELLE- en OTTO-VERSAND. Men kon toen reeds in catalogi iets kiezen en het thuis laten bezorgen. Dat kon ook via een “sammelbestellung”, waarbij iemand de bestellingen verzamelde en een kleine vergoeding kreeg om de betalingen te regelen, de gezamenlijke levering te ontvangen en aan elkeen te bezorgen wat hij/zij besteld had.

Felicitaties: Dat ons werk in de BSD ook naar waarde geschat werd, blijkt uit onderstaande nota. Zoiets was slechts mogelijk dank zij de bekwaamheid en de volle inzet van de miliciens, de BV’s en de onderofficieren, waarvoor ook thans nog mijn bijzondere dank.

STAF 18 Bn Log De: 26 Apr 77
Kwartier HOUTHULST – SPB 6 Nr: . . . .
BELGISCHE STRIJDKRACHTEN IN DUITSLAND Bijlage(n):


Aan Comd Det 202 Cie Mat AROLSEN

ONDERWERP: Steun Mat tijdens Oef WINTEX 77

Ik houd eraan U en Uw personeel te feliciteren voor de mooie
prestatie die zij geleverd hebben tijden de Oef WINTEX 77.
Praktisch ALLE defecte voertuigen van de deelnemende eenheden
werden, ondanks de grote verscheidenheid van materialen en de
enorme steunafstanden, nog tijdens de oefening hersteld.
Een exemplaar van deze nota zal in Uw persoonlijk dossier
geklasseerd worden.

Getekend
Lt Kol G .....
Comd

Terug naar boven

Toenmalige militaire gedragscode

- Men groet een ‘hogere in graad’ steeds van op enkele passen afstand. De rechterhand wordt daarbij met en zwaai tot aan de muts, kepie of helm gebracht. De ‘hogere in graad’ groet daarop terug met het zelfde gebaar.

- Indien men zijn rechter hand niet vrij heeft (omdat men bvb iets draagt), of geen hoofddeksel draagt, groet men door het hoofd even op te heffen. (NB: sinds het einde der 90-tiger jaren groet men ook met het handgebaar zelfs als men geen hoofddeksel draagt).

- Wanneer een officier een groep nadert, of een klas of werkplaats betreedt, roept de eerste die de officier ziet ‘ter order’; iedereen staakt zijn bezigheden en gaat meteen in houding staan tot de officier zegt: ‘doe verder’.

- Wanneer men zich tot een ‘hogere in graad’ wendt en die ‘hogere in graad’ is een onderofficier dan stelt men zich voor met zijn eigen graad en naam en zegt: ‘tot uw dienst’

- Wanneer men zich tot een ‘hogere in graad’ wendt en die ‘hogere in graad’ is een officier dan stelt men zich voor met zijn eigen graad en naam en zegt: ‘tot uw orders’

- Wanneer men een bevel krijgt bevestigt men het begrepen te hebben en te zullen uitvoeren met ‘tot uw dienst’ indien een onderofficier het bevel gaf, of ‘tot uw orders’ indien een officier het bevel gaf.

- Wanneer men een gesprek met een officier begint is het gebruikelijk dit te doen met termen zoals:

Mijn respect luitenant…

Mijn eerbied kolonel…

- In de mess gaat men niet aan tafel vooraleer de hoogste in graad dit doet.

- Wanneer men te laat in de Mess komt, stelt men zich voor aan de hoogste in graad en vraagt toestemming om ook aan tafel te mogen gaan.

Het verschil in graad werd voortdurend fors geaccentueerd. Al zijn die regels ook thans nog van toepassing, toch worden ze nu wat soepeler toegepast. Vroeger had elke personeelscategorie (officieren, onderofficieren, troep) een eigen Mess. Tegenwoordig is er in de meeste garnizoenen een ‘Mess All Ranks’ waar al de personeelscategorieën samen aan tafel gaan.

Terug naar boven

De wapens (soorten eenheden bij de landmacht):

De Landmacht is onderverdeeld in diverse ‘wapens’; dit zijn diverse types van legereenheden, elk met een specifieke opdracht: infanterie, pantsertroepen, artillerie, genie, logistiek, om er enkele te noemen.

Tot eind de jaren 90 kon men aan de hand van de spiegels op de kraag (of de schouderpassanten), heel goed herkennen van welk type eenheid iemand deel uitmaakte. Op die kleurrijke spiegels was bij de officieren en onderofficieren bovendien hun graad aangebracht.

Als voorbeeld de kleuren van de ‘Logistiek’ gecombineerd met de graad van ‘Commandant’

Een prachtige symboliek die helaas, door reorganisatie en afvlakking op het einde der negentiger jaren, grotendeels verloren ging; alweer zijn we een stukje traditie kwijt.

Wie ooit zijn dienstplicht deed zal zich de kleuren van de spiegels op de kraag van zijn Battle Dress (BD) zeker herinneren want al de kameraden uit een zelfde eenheid droegen ook diezelfde kleuren. Bij die kleuren voelde men zich thuis. In de plaats ervan kwamen de zogenaamde modernere ‘pins’, maar deze kunnen de oudgedienden maar weinig bekoren. Ter herinnering aan weleer, hiernaast de kleuren van de belangrijkste wapens in de periode 1960-1999 (kleur spiegel en bies). Op die spiegels kwamen de graden onder de vorm van sterren en baretten (goudkleurig voor alle officieren; zilverkleurig voor onderofficieren vanaf de graad van adjudant). Er werden emblemen toegevoegd, ondermeer bij Grenadiers, Ardense Jagers, Cyclisten, Carabiniers, Artillerie, Genie en Medische dienst. Maar ook emblemen die een bepaalde functie of brevet weergaven zoals, IMF (Ingenieur Militaire Fabrikaten), MAB (Militair Administrateurs Brevet), SBH (Staf Brevet Houder), Generaal, Krijgsauditeur, Griffier, Muziekkorps, enz. De graden en de emblemen werden gecombineerd op de kraagspiegels alsook op de passanten (schouderstukken). Klik voor overzicht à passanten

De wapenlogo’s van de Landmacht zien er thans als volgt uit:

Terug naar boven

Graden bij de Landmacht tot 1999:

De onderofficieren vanaf de graad van adjudant en de officieren, droegen hun graad op spiegels op de kraag (of op schouderpassanten). Troep en onderofficieren tot de graad van 1^e sergeant-majoor, droegen hun graad op de mouw (of op schouderpassanten).

Terug naar boven

Graden bij de Landcomponent na 1999

De graad wordt nu door alle rangen gedragen op de epauletten (of op één passant op de borst). De kleur van de Service Dress is nu veel donkerder dan het kaki van vóór 1999. België kent nu ook de 4-sterren-generaal.

Klik hier en je surft naar de website van het Belgisch Leger

Terug naar boven

Leven en werken als echtgenote van een militair in de BSD in de jaren 1960-1970

De meeste echtgenotes van militairen in de BSD konden GEEN of weinig pensioenrechten opbouwen, ze zaten ver van familie en vrienden in België en heel dikwijls alleen, terwijl hun man her en der in Duitsland op oefening was (schietoefening, CPX, FTX, Vogelsang, Hohne, steunperiodes, wachtdienst, weekdienst, permanentie, enz.)
Bij terugkeer van het gezin naar België was er geen automatisch recht op werklozengeld voor die echtgenote.

Om als vrouw van een militair in Duitsland te werken moest je uiteraard ook al een woordje Duits kennen en je inschrijven in het “arbeitsambt” als werkzoekende, zelf ook actief werk zoeken en als vrouw van een officier kwam er dan nog bij dat de Korpsoverste van je man de toestemming moest geven voor de job die je wou gaan doen.

Het was toen niet gebruikelijk dat de vrouw van een officier ging werken en zo ja, moest dat ook een respectabele job zijn. Zelfs om te mogen trouwen diende een "Model B" ingediend te worden om de militaire toestemming te vragen.

In het Burgerlijk Wetboek, hoofdstuk VI, wederzijdse rechten en verplichtingen van echtgenoten stond toen:

Art 212 -De echtgenoten hebben de plicht samen te wonen. Art 213 -De echtelijke verblijfplaats wordt door de man vastgesteld.

Dat mag NU allemaal vreemd klinken, maar zo was het toen.

Vervolgens waren er de mutaties naar een ander garnizoen waardoor de echtgenote meteen ook alweer HAAR job kwijt was want ze verhuisde uiteraard ook mee.

Je moest je man wel erg graag zien om hem naar Duitsland te willen volgen want zelf moest je er heel veel voor opgeven.

Troep en onderofficieren bleven meestal langer in één zelfde garnizoen dan de officieren; een aantal van hun echtgenotes vond dan soms werk in de kazerne als BAK (Burger Arbeid Kracht); in die zin waren die kaders er iets beter aan toe.

Pensioenaanvraag bij de DRV (Deutsche Rente Versicherung), situatie in 2021:

Heeft je echtgenote in Duitsland gewerkt (niet als BAK = Burger Arbeidskracht in een Belgische kazerne, maar in de Duitse burgerij), dan heeft ze ook recht op een Duits pensioen.

De Belgische pensioendienst RVP zorgt voor de aanvraag ervan in Duitsland. Dat gebeurt automatisch nadat je voor het eerst pensioendocumenten van de RVP hebt ontvangen en daarop hebt kunnen aangeven dat je ook in Duitsland recht op een pensioen hebt. De Duitse pensioendienst DRV stuurt daarop rechtstreeks aan de gerechtigde een lijvig in te vullen bundel (in het Duits en in de taal van de rechthebbende). Die documenten komen van de “Deutsche Rentenversicherung Rheinland.- Haubtverwaltung Düsseldorf”.

De militair blijft zijn militair pensioen ontvangen, maar de bedrijfsvoorheffing erop wordt verhoogd in verhouding tot het Belgisch RVP-pensioen dat zijn echtgenote ontvangt. Voor de verhoging van de bedrijfsvoorheffing op het pensioen van de militair wordt echter geen rekening gehouden met het Duits pensioen van zijn echtgenote, dat later wel zal moeten aangegeven worden in de Belgische belastingaangifte, alsook in Duitsland.

Eens het Duits pensioen door de DRV toegekend werd, zorgt niet de “DRV”, maar de “Deutsche Post in Berlijn” voor de maandelijkse stortingen van het Duits pensioen.
Niet de DRV maar de Deutsche Post volgt het nadien ook verder op; laat wijzigingen aan de gerechtigde weten, enz.

Indien de echtgenote gedurende haar verblijf in Duitsland ook voor één of meer kinderen zorgde (die ook in de BSD verbleven), heeft ze als toenmalige aanhang van de NATO-strijdkrachten recht op een vergoeding voor de opvoeding van de kinderen, zogenaamde "Kindererziehungszeiten", zoals ook Duitse moeders die krijgen. De DRV (Deutsche Rente Versicherung) vraagt daartoe een attest (bewijs van aanwezigheid als aanhang van de NATO) aan de “Belgische verbindingsdienst in Köln”, tenminste als de gerechtigde ook aanspraak maakt op die vergoeding.

Het “Bundescentralamt für Steuern in Bonn” stuurt een “persoonlijk indentificatienummer” dat men op elke correspondentie inzake steuer (Duitse belasting) moet vermelden.

De gerechtigde is wettelijk verplicht het Duits pensioen aan te geven aan het Deutsche Steueramt; voor wie in het buitenland woont (bvb in België) is dit het “Finanzamt in Neubrandenburg”; er is dus mogelijk in Duitsland belasting op te betalen (percentage ook afhankelijk van de keuze “Beschränkt steuerpflichtig” of “Unbeschränkt steuerpflichtig” en “zusammenveranlagung (splitting)” of niet. Men is niet verplicht een komplete Steuererklärung te sturen, maar elk jaar voor einde mei wel een document EU/EWR, en een document met het gekozen stelsel, naar het Finanzamt Neubrandenburg.
Info en documenten zie:  http://www.finanzamt-rente-im-ausland.de

Met het “Formular zur Erklärung des Verzichts zur Abgabe einer Steuererklärung” kan de rechthebbende kiezen om geen, of ten minste geen complete “steuererklärung” te moeten indienen en kan men de keuze maken tussen “beschränkt steuerpflichtig of unbeschränkt steuerpflichtig en dat laatste met of zonder Gezamtveranlagung” met de echtgenoot.
Voor het “Antwordformular Niederländisch” zie: https://www.finanzamt-rente-im-ausland.de/de/formulare/
Of klik hier voor het PDF-bestand ervan (maar dat dan ondertussen misschien niet meer de laatste veresie is):

De Belgische inkomsten van de echtgenoot moeten naargelang die keuze ook aangegeven worden op het document EU/EWR. Dit document is te vinden op de website: https://www.formulare-bfinv.de

- ga via de link hierboven naar de webpagina van het Finanzamt.
- u komt dan terecht in het FMS (Formular Management System).
- klik aan de rechter kant op Einkommensteuer (20 . .) mit allen Anlagen
- klik op de rode vermelding "Dataschutz Akzeptieren"
- tik bovenaan aan de rechter kant in het vak "Ihr Suchbegriff": Bescheinigung (zelf intikken)
- ga met het pijltje omlaag tot bij EU/EWR Niederländisch
- klik bovenaan links op PDF
- klik er onder op PDF Datei anzeigen
- kies uw printer
- druk af.

Het document EU/EWR moet door de Belgische administratie ondertekend worden. Het document EU/EWR kan men bekomen in een Duits Finanzamt (bvb in Aken), in het Duits + andere talen waaronder het Nederlands; maar het kan ook gedownload worden van de site van het Finanzamt in Brandenburg. Het document heeft 3 luiken; twee ervan zijn bestemd voor het Finanzamt en één ervan blijft bij de belgische administratie. De berekening die het Duitse Finanzamt zal doen staat op de achterkant van het eerste luik.

Indien zich gedurende een vijftal jaren geen essentiële wijzigingen voordoen in de aangifte via het document EU/EWR, kan het Finanzamt in Neubrandenburg er toe besluiten dat er niet meer jaarlijks een aangifte moet gebeuren, maar pas terug indien zich een essentiële wijziging voordoet.

Tussen Duitsland en België bestaat een overeenkomst om dubbelbelasting te vermijden: Dubbelbelastingsverdrag 
Maar de gerechtigde moet het Duits pensioen toch ook aangeven aan de Belgische belastingsdienst (in de jaarlijkse aangifte personenbelasting); ingevolge het Belgisch belastingstelsel (progressieve belasting) kan eventueel méér Belgische belasting moeten betaald worden; dit wordt door de Belgische staat echter niet gezien als een dubbele belasting op het Duits inkomen van de echtgenote, vermits door België niet rechtstreeks dat Duits inkomen van de echtgenote belast wordt.
Progressieve belasting = belasting waarbij men bij een hoger inkomen een hoger percentage belasting betaalt. De progressie is gebaseerd op het draagkrachtbeginsel.

Naargelang de gemaakte keuze, beschränkt steuerpflichtiger, unbeschränkt steuerpflichtiger, wel of niet gezamtveranlagung met de echtgenoot en men in Duitsland méér inkomen heeft dan het “Grundfreibetrag” zal mogelijk ook in Duitsland belasting moeten betaald worden... en met wat het gezin in België dan al meer moet betalen door progressie, blijft er van dat Duits pensioen van de echtgenote mogelijk niet veel meer over. Grundfreibetrag in 2021: 9.744 euro (Duits inkomen + Belgisch inkomen, incl. intrest op spaargeld). De keuze van het juiste stelsel is dus erg belangrijk.

In België worden jaarlijks op meerdere plaatsen informatiedagen ingericht in samenwerking met de Deutsche Rentenversicherung; zogenaamde Internationale Beratungstage.
Plaatsen en data zijn te vinden op: Deutsche Rentenversicherung zie “Beratung & Kontakt” en dan “Internationale Beratungstage”… “Belgien”.
De Belgische telefoonnummers waarop men een afspraak kan maken staan vermeld per plaats.

Kijk in elk geval ook eens op: http://www.finanzamt-rente-im-ausland.de

Via het gratis nummer 1765 (Belgische pensioendienst) kan men ook info vragen.

Terug naar boven

Boeken over het bezettingsleger en de BSD

Na de tweede Wereldoorlog namen Belgische eenheden deel aan de bezetting van Duitsland. Deze periode wordt gedetailleerd beschreven in het boek “Belgische bezetting in Duitsland”. In eigen beheer uitgegeven door Commandant o.r. Walther Rotsaert (252 pagina’s) Voor méér info klik op het boek a.u.b. à Nadien ontstond de NATO en werd West Duitsland een Natopartner.
Belgisch Bezettingsleger (BBL) en de Belgische Strijdkrachten in Duitsland (BSD) 1945 – 1995 Persoonsgebonden kalender van feiten, ontwikkelingen en ervaringen gedurende de vijftig jaar Belgische militaire aanwezigheid in Duitsland Voor méér info klik op het boek a.u.b. à … een persoonlijke kroniek door Commandant o.r. Walther Rotsaert (397 pagina’s)
Wij, BSD’ers ! Het menselijk verhaal van onze leger-gemeenschap op Duitse bodem (1945-2002). Van Jan Backx (Roularta books, 463 blz) Bijna zestig jaar lang – vanaf de val van Hitlers derde Rijk en gedurende heel de Koude Oorlog- leefden er op Duits grondgebied vele honderdduizenden Belgen, in een kunstmatige wereld: “de BSD”. Dat begrip dekte àlles wat te maken had met de “Belgische Strijdkrachten in Duitsland”. Maar het betekende véél meer dan louter tanks en kanonnen! Er zat een enorm menselijk verhaal aan vast.

Van NSDAP tot Tweede Wereldoorlog; Nazisme, SA, SD, SS, Gestapo, Orpo, Sipo: korte info klik hier http://users.telenet.be/evbbmb/nazi.htm

Terug naar boven

Video reportages

Op 16 september 2011 was er een TV-uitzending op de WDR over de Belgische ‘bezettingstroepen’, later ‘stationeringstroepen’ in de BSD in Duitsland: "Pommes, Panzer & Pralinen". Commandant b.d. Walther Rotsaert wiens boek over de Belgische bezetting in Duitsland hierboven vermeld is, komt regelmatig aan het woord in deze uitzending.

Het is mogelijk de reportage te herbekijken op Youtube via onderstaande links:

Deel 1 http://www.youtube.com/watch?v=652YB8RnbsM (15 minuten)
Deel 2 http://www.youtube.com/watch?v=BqUXW0433M0 (15 minuten)
Deel 3 http://www.youtube.com/watch?v=4PY0mMkMeaQ (15 minuten)

Meerdere filmfragmenten 50 jaar BSD op de website Kamp Vogelsang

http://www.kamp-vogelsang.be/bsd/bz_b20a/index.php

Televox uitzendingen uit 1986 over de secundaire scholen in de BSD

Het is mogelijk de reportages te herbekijken op Youtube via onderstaande links:

Deel1: http://www.youtube.com/watch?v=AMifmhDSS6I&feature=related (9 minuten)

Deel2: http://www.youtube.com/watch?v=fnIO0w-xqlo&feature=relmfu (9 minuten)

Deel3: http://www.youtube.com/watch?v=_DX83CEHPEM&feature=relmfu (5 minuten)

Reportage van het KTRC uit de jaren 60 over de verplichte legerdienst. Met dank aan Paul Van Gestel.

Het is mogelijk de reportages te herbekijken op Youtube via onderstaande links:
Deel1: http://www.youtube.com/watch?v=d1dXaiLtXmA&feature=player_embedded (14 minuten)

Deel2: http://www.youtube.com/watch?v=0m7vkm2BGC8 (13 minuten)

Reportage over laatste schot met een Leopard tank in Höhne.

Het is mogelijk de reportages te herbekijken op Youtube via onderstaande links:

https://www.youtube.com/watch?v=hudJrZGqBzw

Terug naar boven

Link naar websites van ex BSD eenheden en andere:

Deze rubriek is moeilijk ‘up to date’ te houden; er verdwijnen helaas regelmatig websites; er komen er af en toe ook nieuwe bij.

Belevenissen van ex-Siegenaars Ex-Siegenaars kunnen hun eigen belevenissen hier laten inlassen… stuur een mail naar ericvabe@telenet.be a.u.b.

Verbroedering 1JP

De Belgen in Arolsen (thesis)

Camp_Astrid (Probsteierwald) Wikipedia Duits

Verbroedering Bn Bevrijding

5. Linieregiment

Kamp Vogelsang

9 Linieregiment

2 RGT Jagers te Paard:  

www.Legerdienst.be + kazerens in BSD

Vriendenkring 4 Regiment Lansiers

Kon. Ver. Oprustgest. Offrn

Opledingcentrum Nr3 Kazerne Majoor Blairon Turnhout
Legermuzeum

DISCLAIMER

Terug naar boven