Zondag 1 november
Allerheiligendag. Ben ziek en blijf in 't stroo tot 's anderendaags.
Maandag 2 november
Allerzielendag. De compagnie is van gisterenavond terug naar de vechtlijn. Ik profiteer van de mij gegonnen rust om mis te hooren.
Dinsdag 3 november
H. Mis.
Woensdag 4 november
H. Mis. Tegen den avond compagnie naar Rousdamme op reserve tot morgen en van daar naar de vechtlijn. Zoo zal het blijven gaan zoolang we op den IJzer liggen. Een dag rust te Avecapelle, een te Rousdamme en den 3den in de tranchées.
Zaterdag 7 november
De compagnie heeft rust.
Zondag 8 november
Vroeg opstaan om biechten te gaan en te communie. 't Was 8 weken geleden dat ik nog de kans gehad had en 't deed me deugd nog eens den goeden God in mijn hart te voelen en te denken dat Hij het is die mij tot nu toe gespaard heeft.
Volgende dagen geen nieuws. Altijd: een dag in Avecapelle op rust, een dag op reserve in Rousdamme en een dag in de tranchées.
Van tijd tot tijd is 't uitdeeling van hemden, kousen en neusdoeken.
Een keer in vóórwacht geweest op 200 meter achter 't kasteel van Viconge. Voor en achter ons niets dan water. Om er te komen, hebben we, korporaal Caelen en 6 mannen tot de knieën door 't water gebaad. Moesten de Duitscher komen, we zijn gevangen want terugtrekken is onmogelijk. Gelukkig gaat de dag der wacht rustig voorbij.
Zaterdag 19 december
Nieuwjaarsbrief naar huis geschreven.
Maandag 21 december
's Avonds terug uit de tranchées niet meer naar Avecapelle, maar naar Eggewaertskapelle, 20 minuten dieper het land in.
Vrijdag 25 december
's Avonds van den 24en terug uit de tranchées. Om middernacht juist beginnen eenige jongens Kerstliederen te zingen. Even erna hooren we hevig geweer- mitrailleuzen- en kanonvuur al de kanten van Nieuwpoort. Dat duurt 1/2 uur, daarna niets meer. We vernemen dat er de Duitschers begonnen zijn met Weinachtenliederen te zingen, dan de Franschen en de Belgen. Dan deden de Duitschers een hevigen aanval die moedig afgeslagen werd. Om 5 uren wekt me een kameraad. Vele anderen staan ook op, we wasschen ons en dan naar de schoone kerk want de Kerstmis begint om 6 uren. Ik ga te communie, 's avonds te voren was ik te biechten geweest.
Rond 11 uren uitdeling der Kerstgeschenken ons door verschillende liefdadige werken geschonken. We krijgen dan ieder een goed stuk hollandsche kaas, 1/4 kilo tabak of 50 cigaretten naar keuze en 2 flesschen wijn per 5 man, alsook ieder eene grooten pot confiture, een groot pak chocolade met een driekleurig briefje op den bovenrand dragend als opschrift: Soldaten van den IJzer, het vaderland is fier op u. Dan nog uitdeling van chales, hemden, neusdoeken, kousen enz..
Zondag 27 december
Ik kom terug uit den tranchée en klim de ladder op om naar onzen logeerschelf op te klimmen. Eens boven roept een vreemde stem mijnen naam. Ik keer me om, zie ... en val in de armen van mijn vriend Fons Coninx van Zonhoven dien ik sinds Luik krijgsgevangenen der Duitschers waande. We omarmen elkaar met drift, dan gauw geweer en ransel af, goed gezeten 1 pijp opgestopt en dan vertelt Fons me hoe hij te Luik gebleven en er later ontsnapt was om langs Londen en Calais het front weer te vervoegen. 't Was bijna 11 uren eer wij beiden uitverteld waren. Nu ga ik weer met goesting naar den tranchée, nu ik mijn trouwen vriend weergevonden heb. We waren met vieren in 't begin, een is in Munster krijgsgevangen sinds den slag van Luik (Spaas) en Jef Boonen bleef dood in den slag van Haecht.
Donderdag 31 december
's Avonds gaan we naar de hoeve van piquet te Oostkerke en denken er gerust en al slapende het oude jaar aan het nieuwe te knoopen. Maar jawel om elf uren word ik wakker. Ik luister: oez-oez-.. 2 obussen der Duitschers komen over en gaan 2 kilometers verder in eene weide vallen. 5 Minuten erna moeten we in tenue en seffens rukken we op. De kommandant zegt dat men een aanval der Duitschers vreest. We gaan de troepen in de tranchées versterken en blijven er tot 3 uren zonder dat we kans krijgen een enkelen Duitscher te zien. Gelukkig dat het een kalme en zachte Oudejaarsavond is. Tegen 3 uren keeren we terug en mogen we slapen gaan. We lachen ondereen en zeggen dat die eenige kanonschoten een nieuwjaarswensch der Duitschers was. Immers om 11 uren juist wierden ze afgeschoten en het Duitsch uur gaat 1 uur vóór op het Belgische zoodat het juist nieuwjaar was.
