Psychotherapeutische begeleiding aan ouders en kinderen tempert impact echtscheiding


Niet de scheiding op zich maar frequente, intense en aanhoudende conflicten die gepaard gaan met (verbaal of fysiek) geweld, versterken de negatieve impact van een scheiding.

Ook het meemaken van opeenvolgende transities (nieuw gezin, verhuis, nieuwe school,…) maken kinderen kwetsbaar voor psychologische problemen en gedragsproblemen.

Dat zegt Vanessa Maes van CGG PassAnt vzw naar aanleiding van enkele krantenberichten van jongeren die suïcide pleegden als gevolg van de echtscheiding van hun ouders.


CGG PassAnt vzw biedt sinds kort psychotherapeutische begeleiding aan ouders en kinderen aan om de impact echtscheiding te temperen.

Kinderen van gescheiden ouders hebben negatiever zelfbeeld.

Recent wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat kinderen die een scheiding meemaken, vaker met emotionele problemen kampen en vaker depressieve symptomen vertonen.

Ze hebben bovendien een lager gevoel van eigenwaarde, een minder positief zelfbeeld en meer suïcidale gedachten.

Kinderen van gescheiden ouders hebben ook op lange termijn een verhoogde kans om in hun eigen relaties problemen te hebben.

Echtscheidingen kunnen echt beter zijn voor kinderen.

Toch is samenblijven omwille van de kinderen niet altijd de beste oplossing. Het zijn vooral de vechtscheidingen die het leed veroorzaken, aldus Maes.

Wanneer een scheiding een einde maakt aan de aanhoudende conflicten tussen ouders, verminderen de risico’s aanzienlijk.

Kinderen halen dan voordeel uit de ontbinding van een conflictgeladen huwelijk.

Niet de scheiding op zich maar de ruzies en veranderingen zijn doorslaggevend.

“Herhaaldelijk wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat de doorslaggevende beïnvloedende factor op het ontwikkelen van problemen niet de scheiding zelf is, maar de conflicten en veranderingen die gepaard gaan met het scheidingsproces”, benadrukt Maes.

Wanneer conflicten nà de scheiding blijven voortduren, nemen de voordelen van een huwelijksontbinding voor kinderen dan weer af.

Hoe de impact van een scheiding temperen.

“Stellen dat een scheiding automatisch leidt tot verhoogde psychologische problemen bij kinderen en jongeren is ook verkeerd”, stelt Maes.

De impact van een scheiding kan getemperd worden:

1. wanneer kinderen voldoende sociale steun ervaren. De aanwezigheid van een ruimer sociaal netwerk (vrienden, grootouders, andere familieleden, leerkrachten,…) waarbij kinderen terechtkunnen om de scheiding te helpen verwerken, kan een beschermende factor vormen.

2. Bij een goede relatie met de moeder én met de vader in combinatie met een goede opvoedingskwaliteit (vóór en nà de scheiding). De kans dat ouders dat ook kunnen in geval van een onderling conflict is kleiner dan wanneer het conflict afwezig blijft. Een scheiding met conflicten vermindert de kwaliteit van het opvoedend handelen.

Meer info.

CGG PassAnt vzw biedt ondersteuning aan ouders die in een scheidingssituatie verzeild zijn geraakt.

De prijs voor een gesprek varieert tussen de 3 en de 16 euro en is afhankelijk van het inkomen.

CGG PassAnt vzw - Ninoofsesteenweg 358 - 1700 Dilbeek – tel: 02 569 19 10
http://www.passant.be

Bron: Hulporganisaties.be - mei 2011

Heeft het zin i.v.m. je eigen zaak een brief te schrijven naar de Minister van Justitie ?

Je zou er ziek van worden. Je moet in voorlopige (eindeloos lijkende) maatregelen een zwaar onderhoudsgeld voor je vrouw betalen, hoewel je goed weet dat ze veel geld opzij heeft zitten en er nog een riante woning te verkopen is. Daarbij krijg je je beide kinderen niet te zien. De feiten die je in je verzoek aanbrengt, lijken op het eerste gezicht niet te zwaarwichtig en je twijfelt eraan of je wel getuigen zult vinden, om ze voor de rechtbank te bewijzen. Vooral in de voorlopige maatregelen voel je je ernstig tekort gedaan. De levensstandaard van je “vrouw” is niet enkel gehandhaafd, maar in je eigen ogen ruim naar boven getrokken door het vonnis van de rechter. Je eigen inkomen wordt nu zwaar aangetast en je kan nog nauwelijks de maand rondkomen.

Je roept de hulp in via een e-mailcontact van de Goudi-site . Je maakt een persoonlijke afspraak en krijgt van je Goudi-hulpverlener een helder inzicht in je financiële situatie, je verdere proceduremogelijkheden worden uit de doeken gedaan, je krijgt een oriëntering mee voor de verdere aanpak van je zaak en hij spiegelt je een benaderend tijdstip voor, dat je zaak in vereffening en verdeling gaat en dat je van dan af je leven opnieuw kan inrichten. Maar nu, nu zit je ermee. Je bent er echt kapot van. Je advocaat kan ook niet meer dan je tot geduld aanzetten en de termijnen voor de procedurestappen onder ogen te zien. Je wordt er hopeloos van. Kan er toch niets worden gedaan om hieruit te geraken ? Je ziet het op dit ogenblik niet echt meer zitten. Vooral de vervreemding van je kinderen dreigt je de strot dicht te knijpen. Hoe kan het toch dat die vele klachten niet helpen ? Dat je omgangsrecht niet gegarandeerd wordt ? Je hebt vroeger met de kinderen gespeeld, hun huiswerk helpen maken, prettige uitstapjes met hen gemaakt. Nu niets meer, maar dan ook niets meer. Dat kàn toch allemaal zo maar niet !

Zou ik eens niet naar de minister van justitie schrijven? Ik heb de zaak van de voorlopige maatregelen in beroep gebracht. Dat onderhoudsgeld is toch redeloos. Ik houd bijna niets meer over voor mijzelf en de kinderen krijg ik niet mee. Die rechter in hoger beroep moet dat toch begrijpen. Kan de minister hem niet vragen de zaak extra in behandeling te nemen en de dingen eens grondig ook van mijn kant uit te bekijken? En je schrijft een brief naar de minister.

Wat zal het gevolg zijn? Gaat die minister reageren? Gaat hij die rechter vragen de situatie ook eens van jouw kant uit te bekijken? Ga je daardoor je situatie weer recht getrokken krijgen? Gaat je onderhoudsgeld verlagen? Ga je je kinderen opnieuw op bezoek krijgen ? Kortom, welk effect gaat je brief naar de minister hebben? We stellen de antwoorden op die vragen nog even uit.

Wij kijken eerst wat in een gelijkaardig geval gebeurd is in het hof van beroep in Antwerpen, waarbij een vrouw een brief naar de minister heeft geschreven. Ze had maar vier maanden onderhoudsgeld toegewezen gekregen. Ze was zo ontgoocheld over dat vonnis dat ze zich op 4 mei 2000 richtte tot minister van Justitie Verwilghen. Die zond de brief de volgende dag door naar de procureur-generaal in Antwerpen. Volgens een zegsman van het hof van beroep deed hij dat niet op een “neutrale” manier, maar vroeg de minister in de begeleidende brief “de zaak van de betrokkene eens aandachtig te lezen”. De procureur-generaal stuurde de briefwisseling door naar de zetel van het hof van beroep die de zaak op 16 mei behandelde. Bij het aanvatten van de zitting reageerde de voorzitster woedend op de stappen die de vrouw deed bij minister Verwilghen en op diens tussenkomst. Volgens het hof kwam de minister terecht op het terrein van de rechterlijke macht, wat een schending inhoudt van de scheiding van de machten. Het gevolg was dat de “raadsheren” van het hof van beroep meenden zichzelf te moeten wraken. Ze wilden daarmee elke schijn van vooringenomenheid ten nadele van de vrouw wegnemen. De voorzitster heeft dan maar een brief geschreven daarover aan de eerste voorzitter van het hof van beroep en daarbij het dossier overgemaakt. De volgende dag is de echtscheidingszaak opnieuw behandeld door een andere zetel met andere rechters. Volgens de woordvoerder van het hof is “de briefwisseling van en met de minister uit het dossier gehaald en de zaak is sereen behandeld. Op 14 juni volgt het arrest.”

Doorgaans wordt op het kabinet van minister Verwilghen op dergelijke incidenten niet naar buiten toe gereageerd. In dit geval vond het kabinet dat een reactie nodig was. De woordvoerder stelde : “Elke dag komen hier tientallen brieven toe van mensen die zich tot de minister wenden. Die krijgen bijna allemaal een type-antwoord”. In zijn antwoord aan de vrouw zelf houdt Verwilghen zich duidelijk op de vlakte. “Ik kan begrip opbrengen voor de moeilijkheden waarmee u geconfronteerd wordt, maar gelet op het grondwettelijk principe van de scheiding der machten is het mij niet geoorloofd om initiatieven te ontwikkelen of standpunten in te nemen in individuele geschillen waarvan de beslechting uitsluitend de rechter toebehoort. - In het kader van de bevordering van een vlotte rechtsbedeling heb ik uw brief toch overgezonden aan de procureur-generaal bij het hof van beroep in Antwerpen.” Met het ophefmakende incident tot gevolg.

Wat is ons besluit nu op de vraag in de titel : heeft het zin naar de minister van justitie te schrijven? Je krijgt in de meeste gevallen een beleefd, maar stereotiep nietszeggend antwoord van de minister. Bij het doorsturen van je brief naar een rechtbank, zo dat al gebeurt, zal de minister in de toekomst nog meer op zijn tellen passen. Eigenlijk geloven wij niet dat een brief helpt. Besteed je energie liever aan direct efficiënte procesvoering met een stevige samenhandeling tussen je advocaat en jezelf. Daarmee dien je je doel rechtstreeks, hoe hopeloos een situatie er ook uitziet als je je vonnis voorlopige maatregelen van de rechtbank onder ogen krijgt.

Vanuit de Goudi-site kunnen we je adviseren en weerbaar maken tegenover je moeilijke situatie. Klik op de rubriek Contact, schrijf je vraag in het kadertje en "VERSTUUR" ze. We zullen je naar best vermogen helpen.

Ghislain Duchâteau

Huize Vivo biedt mogelijkheid van een kort verblijf voor mensen die in een relationele beweging zitten

Huize Vivo wordt gecoördineerd door Christine Vancouillie, mede-auteur van het boek Relatietoolkit voor de 21ste Eeuw. 

In sommige kranten wordt het voormalige klooster waarin Huize Vivo gehuisvest is een 'Echtscheidingshotel' genoemd. Huize Vivo biedt namelijk de mogelijkheid van een kort verblijf voor mensen die in een relationele beweging zitten. Mensen in een proefscheiding, die een halftime relatie willen of verlof willen nemen van hun relatie, kunnen hier terecht voor een periode van 1 maand tot 1 jaar.

Het unieke van dit concept is de combinatie van een kort verblijf met lage drempel, ondersteund met coaching, bemiddeling en vorming - dat alles tegen een bepaalde vergoeding. Wat voor veel mensen als een crisis gestart is, wordt op deze manier omgezet in een vruchtbare herbronning. 

Bovendien komen mensen in contact met een nieuwe visie over relaties en single zijn. In het samenwonen vinden ze elkaar en vertellen ze hun verhaal. Er ontstaat een mooie, vrije vorm van samenleven. 'Niets moet, alles kan' is het motto van het huis. 

www.huizevivo.be