Deze yoga-benadering steunt op de traditionele kunst van het >luisteren= naar het
lichaam. Wij kennen het echte lichaam niet. Door het opeenstapelen van
spanningen en het leven in het hoofd, in een wereld van begrippen en
gedachten, is het lichaam ook een gedachte geworden, in plaats van iets
levends, iets dat gevoeld wordt.
Het energielichaam
De subtiele energie van het lichaam is verlamd in neuromusculaire
spanningen. Enkel door te luisteren zonder te kiezen en zonder vooruit te
lopen, kan dit oorspronkelijke gevoel van energie zich manifesteren. Als men
in dit luisteren de lichaamsgewaarwordingen zich laat ontvouwen, zijn we niet
langer medeplichtig aan opkomende reacties. Eerst voelen we deze subtiele
energie in bepaalde lichaamsdelen, later komen we tot een globaal gevoel van
het hele lichaam als één gewaarwording.
Juist dit energiegevoel is de ware helende factor van het lichaam. In plaats
van de oude gevoelspatronen van zwaarte, weerstand en hardheid, ontdekken we
een lichaam dat licht aanvoelt, transparant en uitgebreid in de ruimte. We
voelen onszelf zonder centrum, zonder grenzen, één met de ruimte. Dit gevoel
van openheid, van uitdijing, bevrijdt ons van een beperkte wereld met het ego
als centrum, en opent in ons diepere dimensies. Zonder dit energiegevoel
blijft het lichaam vooral een verdedigingsmechanisme om het ego te handhaven.
Als we de yogahoudingen beoefenen zonder eerst het energielichaam (het
tastgevoel) te wekken, versterken we de oude patronen en heeft het oefenen
weinig betekenis.
De yogahoudingen
Als we een yogahouding (asana) aannemen, leven we van ogenblik tot
ogenblik in het gewaarworden, we zijn één met het voelen. Er is geen
gerichtheid of doel - die kunnen alleen maar uit de denkwereld komen, uit het
ego. We laten toe dat de houding zich organisch ontplooit, zonder geweld of
pogingen om het lichaam te beheersen, wat anders dikwijls het geval is. De
spieren, de hele structuur van het lichaam werken op een totaal andere wijze.
Er is sprake van volledige integratie. Telkens als we de houding aannemen is
die nieuw, in het nu; geen herhaling van wat we vroeger deden.
Soms doen we de houding alleen maar op energieniveau, zonder het fysieke
lichaam te bewegen. Dit helpt om ons verder te bevrijden van patronen en
begrenzingen. Elke houding stimuleert bepaalde delen van het lichaam, maar het
echte effect, het her-orkestreren van de energie gebeurt achteraf, in de
stilte na de asana.
Meditatie
Als
de beoefenaar de houding werkelijk begrijpt, wordt deze meditatie. Hier ligt
de nadruk niet meer op het object, het lichaam, maar op het bewustzijn, de
tegenwoordigheid. Er vindt een soort omschakeling plaats als de asana zich
volledig ontplooid heeft in onze tegenwoordigheid en dan weer is opgelost in
de stilte. In deze meditatie is er niet langer een iemand die mediteert of
iets waarop gemediteerd wordt. Het is geen concentratie, maar keuzeloos gewaar
zijn.
Ademen
Op dezelfde manier waarop ons lichaam door angst en spanning aan banden
gelegd wordt, zo ook is de adem tot een reactie geworden. We hebben de neiging
om adem te >halen=, te grijpen
naar de inademing en te duwen bij de uitademing, wat een voortdurende
psychische manipulatie is.
In de yoga-praktijk leren we naar de adem te >luisteren= en die te
voelen in verschillende lichaamsdelen en in de globale gewaarwording. We geven
de adem de gelegenheid om spontaan te worden zoals in onze kinderjaren.
Bij sommige yogatechnieken gebruiken we de adem, de prana, om het brein tot
rust te laten komen, of om de lichaamsenergie te stimuleren en te richten, en
op meer spiritueel niveau, als we aandacht geven aan de ruimte tussen het
ademen en de achtergrond van alle adem, brengt het ons een voorgevoel van onze
ware natuur.
De zintuigen bevrijden
Een belangrijk aspect in het oefenen, is de diepe ontspanning van de
zintuigen: huid, mond, neusgaten, oren, ogen en het brein. De zintuigen zijn
onbewust getraind om te grijpen, naar zich toe te halen, wat maakt dat ze
samengetrokken en gespannen zijn. Door visualiseren en luisteren, waarbij het
gewaarworden zich volledig kan ontplooien, ontstaat er openheid en
ontspanning. Waarnemingsobjecten kunnen vrij opkomen in de zintuigen en we
leren meer te leven met de zuivere waarneming, zonder dat het denken
tussenbeide komt. Als de zintuigen werkelijk vrij zijn, neemt het hele lichaam
deel aan het zien, horen, enzovoort
Heelheid
Het is belangrijk dat het begrijpen dat bij het oefenen tot stand komt,
overgebracht wordt naar alle aspecten van het leven. Als we ons niet langer
identificeren met een beeld, een ding, zijn we psychologisch niet gebonden
door een bepaalde situatie. We leven in onze heelheid en handelen vanuit die
heelheid. Alleen dan zijn we echt functioneel.
Als we in het energielichaam blijven, voelen we ons open en ruimtelijk;
angst en spanning krijgen geen kans om zich vast te zetten. >Alleen in onze
afwezigheid zijn we waarlijk aanwezig.
naar Billy Doyle
bewerking Raf Pype