Deze yoga-benadering steunt op de traditionele kunst van het >luisteren= naar het
lichaam. Wij kennen het echte lichaam niet. Door het
opeenstapelen van spanningen en het leven in het hoofd, in
een wereld van begrippen en gedachten, is het lichaam ook
een gedachte geworden, in plaats van iets levends, iets
dat gevoeld wordt.
Het energielichaam
De subtiele energie van het lichaam is verlamd in neuromusculaire
spanningen. Enkel door te luisteren zonder te kiezen en
zonder vooruit te lopen, kan dit oorspronkelijke gevoel
van energie zich manifesteren. Als men in dit luisteren de
lichaamsgewaarwordingen zich laat ontvouwen, zijn we niet
langer medeplichtig aan opkomende reacties. Eerst voelen
we deze subtiele energie in bepaalde lichaamsdelen, later
komen we tot een globaal gevoel van het hele lichaam als
één gewaarwording.
Juist dit energiegevoel is de ware helende factor van het
lichaam. In plaats van de oude gevoelspatronen van
zwaarte, weerstand en hardheid, ontdekken we een lichaam
dat licht aanvoelt, transparant en uitgebreid in de
ruimte. We voelen onszelf zonder centrum, zonder grenzen,
één met de ruimte. Dit gevoel van openheid, van
uitdijing, bevrijdt ons van een beperkte wereld met het
ego als centrum, en opent in ons diepere dimensies. Zonder
dit energiegevoel blijft het lichaam vooral een
verdedigingsmechanisme om het ego te handhaven. Als we de
yogahoudingen beoefenen zonder eerst het energielichaam
(het tastgevoel) te wekken, versterken we de oude patronen
en heeft het oefenen weinig betekenis.
De yogahoudingen
Als we een yogahouding (asana) aannemen, leven we van ogenblik tot
ogenblik in het gewaarworden, we zijn één met het
voelen. Er is geen gerichtheid of doel - die kunnen alleen
maar uit de denkwereld komen, uit het ego. We laten toe
dat de houding zich organisch ontplooit, zonder geweld of
pogingen om het lichaam te beheersen, wat anders dikwijls
het geval is. De spieren, de hele structuur van het
lichaam werken op een totaal andere wijze. Er is sprake
van volledige integratie. Telkens als we de houding
aannemen is die nieuw, in het nu; geen herhaling van wat
we vroeger deden.
Soms doen we de houding alleen maar op energieniveau,
zonder het fysieke lichaam te bewegen. Dit helpt om ons
verder te bevrijden van patronen en begrenzingen. Elke
houding stimuleert bepaalde delen van het lichaam, maar
het echte effect, het her-orkestreren van de energie
gebeurt achteraf, in de stilte na de asana.
Meditatie
Als
de beoefenaar de houding werkelijk begrijpt, wordt deze meditatie. Hier ligt
de nadruk niet meer op het object, het lichaam, maar op
het bewustzijn, de tegenwoordigheid. Er vindt een soort
omschakeling plaats als de asana zich volledig ontplooid
heeft in onze tegenwoordigheid en dan weer is opgelost in
de stilte. In deze meditatie is er niet langer een iemand
die mediteert of iets waarop gemediteerd wordt. Het is
geen concentratie, maar keuzeloos gewaar zijn.
Ademen
Op dezelfde manier waarop ons lichaam door angst en spanning aan banden
gelegd wordt, zo ook is de adem tot een reactie geworden.
We hebben de neiging om adem te >halen=, te grijpen
naar de inademing en te duwen bij de uitademing, wat een
voortdurende psychische manipulatie is.
In de yoga-praktijk leren we naar de adem te >luisteren= en die te
voelen in verschillende lichaamsdelen en in de globale
gewaarwording. We geven de adem de gelegenheid om spontaan
te worden zoals in onze kinderjaren.
Bij sommige yogatechnieken gebruiken we de adem, de prana, om het brein tot
rust te laten komen, of om de lichaamsenergie te
stimuleren en te richten, en op meer spiritueel niveau,
als we aandacht geven aan de ruimte tussen het ademen en
de achtergrond van alle adem, brengt het ons een
voorgevoel van onze ware natuur.
De zintuigen bevrijden
Een belangrijk aspect in het oefenen, is de diepe ontspanning van de
zintuigen: huid, mond, neusgaten, oren, ogen en het brein.
De zintuigen zijn onbewust getraind om te grijpen, naar
zich toe te halen, wat maakt dat ze samengetrokken en
gespannen zijn. Door visualiseren en luisteren, waarbij
het gewaarworden zich volledig kan ontplooien, ontstaat er
openheid en ontspanning. Waarnemingsobjecten kunnen vrij
opkomen in de zintuigen en we leren meer te leven met de
zuivere waarneming, zonder dat het denken tussenbeide
komt. Als de zintuigen werkelijk vrij zijn, neemt het hele
lichaam deel aan het zien, horen, enzovoort.
Heelheid
Het is belangrijk dat het begrijpen dat bij het oefenen tot stand komt,
overgebracht wordt naar alle aspecten van het leven. Als
we ons niet langer identificeren met een beeld, een ding,
zijn we psychologisch niet gebonden door een bepaalde
situatie. We leven in onze heelheid en handelen vanuit die
heelheid. Alleen dan zijn we echt functioneel.
Als we in het energielichaam blijven, voelen we ons open
en ruimtelijk; angst en spanning krijgen geen kans om zich
vast te zetten. >Alleen in onze
afwezigheid zijn we waarlijk aanwezig.
naar Billy Doyle
bewerking Raf Pype
