Jef
Scheirs, eigenlijk Alois
Jozef Louis Scheirs, werd te Oudegem (Dendermonde) geboren op 23
september 1885.
Alhoewel hij tot in het voorlaatste jaar (Poësis) van de Oude
Humaniora geraakte, werd hij oorspronkelijk toch landbouwer.
Vanaf 1924 pas begon hij volop te publiceren, nadat hij als
ambtenaar-vertaler in dienst was gekomen van het Ministerie van
Landbouw.
Hij was vader van twaalf kinderen.
Deze echte "volksschrijver" zei zelf over zijn werk: "Ik heb nooit
geschreven voor de kunst, voor de literatuur, voor de vorm of de
techniek... . Ik schreef voor mijn volk, om dat schoon, goed, beter,
zedelijk gaver en christelijker te maken... ."
Zijn romans en toneelstukken waren eerlijk en degelijk, sappig van
taal, doch soms brokkelig van compositie.
Zijn bekendste werk was "De filosoof van Haagem" (1928-1932), dat eerst
als roman verscheen en later werd herwerkt tot toneelstuk. In 1967 werd
het verfilmd.
Jozef Scheirs stierf te Sint-Agatha-Berchem op 14 juli 1960.
Bibliografie:
*
Loutering (1924)
* De stalen
tempel (1924)
* Een kindje
en twee velo's (1927)
* De
boetseerder der smart (1927)
* Novellen
(1927)
* De filosoof van Haagem (1928)
(ook in "Twee omnibus van de gulle Vlaamse lach", 1966)
* Uit het
simpele leven (1928)
* Affligem in
brand (1929)
* Het einde der wereld (1929)
* 't Geheim
van den toren (1931)
* Uit den
leevene van doolaards (1931)
* De duivel
hangt (1931)
* De filosoof van Haagem (2e
deel, 1932)
* De ridder
van het slot van Laerne (samen met Jef Crick, 1933)
* Ergens zong
een vogel (1934)
