Hubert
Van Herreweghen werd geboren te Pamel op 16 februari 1920.
Zijn vader was hoofdonderwijzer, zijn moeder onderwijzeres.
Hij studeerde af als regent en werd ambtenaar, later journalist. Hij
stond mede aan de wieg van de Vlaamse televisie. In 1961 werd hij er
productieleider van de afdeling dramatiek.
Hubert Van Herreweghen debuteerde in 1943 met de dichtbundel "Het jaar
der gedachten".
Zijn bij de traditie aansluitende poëzie treft door haar
ongekunsteldheid. In ritmische verzen bezingt hij de eenvoudige
genoegens en verlangens.
In 1953 schreef hij het geestige essay "Geuze en humanisme".
Hij werkte mee aan de tijdschriften "Podium", "De Spiegel" en "Dietsche
Warande en Belfort".
Hij is tevens bekend van zijn jaarlijkse bloemlezingen van gedichten en
werd bekroond met de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Poëzie in
1961. In 2003 onving hij de Orde van de Vlaamse Leeuw.
Bibliografie:
* Het jaar
der gedachten (1943)
* De minnaar
en de vrouw (1945)
* Liedjes van
de liefde en de dood (1949)
* Gedichten I
(1953)
* Brieven uit
Portugal (1956)
* Gedichten
II (1958)
* Gedichten
III (1961)
* Vleugels
(1962)
* Gedichten
IV (1968)
* Verzamelde
gedichten (1977)
* Aardewerk
(1984)
* Fazant,
kwatrijnen (1985)
* Valentijn
(1986)
* Kort dag
(1988)
* Twee
patrijzen (1988)
* Korf en
trog, een jaargang (1993)
* Karakol
(1995)
* De gemsbok
(1995)
* Een
Brussels tuintje (1999)
* Visioen
(1999)
*
Kornoeljebloed (2000)
*Minnelied
(2000)
* Een
kortwoonst in de heuvels (2002)
* De schaking
van een prinses (2003)
Terug
naar begin
Terug naar
Louis'
Thuispagina - index Vlaamse schrijvers