home

Baboeschka's

De opdracht ‘het zelfportret’ 
Even een blik in je 'eigen zelf', zelfreflectie.
Het maken van een keramisch werk, of het werken rond een thema dat zeer diep op je eigen persoon, je leven, je werk gebaseerd is. Een heel persoonlijk werkstuk.
Geen hoofd of portret!

De vloeiende vormen van de Barbapapa's bevielen me wel en zo belandde ik bij de bekende Russische poppetjes, Baboeschka’s of Matroesjka’s genaamd.

Uiteindelijk zijn het twee reeksen van telkens negen poppetjes geworden.

Het zelfportret is het oorspronkelijke werk.
Een werk waar ik ongeveer anderhalf academiejaar aan gewerkt heb.
Eerst een voorstudie van de vorm, mallen maken, beginnen opbouwen, de 'buikje's' mouleren, de buikjes uithollen, de vorm doorsnijden, de binnenkant afwerken, glas snijden (met dank aan Toosje van het atelier glaskunst), glas bakken, glazuurstalen maken, glazuurproeven bakken,...
En dit negen maal...

Hoe de buitenkant kan vertellen hoe je je van binnen voelt... is voortgevloeid uit het eerste werk.
Het is ook weer een serie van negen poppetjes die kleiner van formaat zijn en allemaal een andere 'huid' meekregen. De ene is bedrukt met stempels, de andere is bezet met miniscule bolletjes klei.
Ze drukken allemaal een gevoel of een emotie uit...

Op een gegeven ogenblik ben ik me gaan vastpinnen op het getal negen. Het wilde me niet loslaten dus ik ben eens gaan opzoeken wat het getal negen allemaal voor betekenis kan hebben. 
Lees even mee over het getal negen...