|
In de eerste partij van de
kwartfinalewedstrijd Marcel Van Herck - Ronny Weemaes kwam
ik met zwart zonder problemen uit de opening en kon in het
middenspel het loperpaar bemachtigen,wat me goede kansen
gaf. Gezien mijn tijdshandicap kon ik echter het juiste plan
niet vinden op het moment dat ik waarschijnlijk al technisch
gewonnen stond. Het ging zelfs van kwaad naar erger toen ik
een pion won maar mijn koning te ver verwijderd was van het
strijdtoneel. Misschien kon ik nog ergens remise maken,maar
na nog enkele slechte zetten kon ik al die vrijpionnen niet
meer stoppen,dus stopte ik zelf maar.
De tweede partij moest ik dus winnen.
Ik kwam goed uit de opening en besloot op koningsaanval te
spelen door Marcel te verplichten zijn fianchettoloper te
ruilen tegen mijn paard. Na enkele krachtzetten waren zijn
zwarte velden zo verzwakt en de dreigingen zo talrijk,dat
hij een toren wegblunderde. Oef,hier viel wel een groot deel
van de druk weg.
Wij dus naar beneden om de tie-break,twee
partijtjes op 5 minuten,te beslechten.
Weer moest ik met de zwarte stukken
beginnen en besloot iets anders te spelen. Het vervolg dat
Marcel me voorschotelde,had ik al een paar keer op het bord
gehad (o.a. een plusremise tegen Winants),en wist ongeveer
waar de knelpunten lagen en wat het plan voor zwart over het
algemeen is. Ik kwam weer zonder problemen uit de
opening,het feit dat mijn koning op f8 stond,is eigen aan
dit soort opening. Marcel had echter redelijk wat van zijn 5
minuutjes verbruikt en dat liet zich gevoelen in het verdere
verloop. Plots kreeg ik een dubbele dreiging waarmee ik een
gezonde pion won. Marcel deed daarop echter een blunder en
het was uit.
In de tweede partij lag de druk op de
schouders van Marcel,nu moest hij winnen. Nu speelde hij het
iets anders maar toch kwam ik weer goed uit de opening.
Alles draaide om een penning waar ik hem een tijdje mee kon
bezighouden en waardoor ik uiteindelijk tijdelijk een pion
won. Die moest ik teruggeven,maar ik hield een gedekte
vrijpion over. Hier had ik al snel door dat ik een
probleemloze remise kon forceren en net voor er nog twee
koningen overbleven,bood Marcel maar remise aan.
Valère,onze enige toeschouwer,de
anderen zaten waarschijnlijk allemaal bij Marco Borsato,had
waar voor zijn geld gekregen.
|
