' t Keetje was een der oudste cafés in het Gentse,waarvan het bouwsel reeds dateert van 1690.Hoogstwaarschijnlijk was het een afspanning die zich op de weg bevond die vanaf de Walpoort naar de st.Pietersabdij liep.
Details hierover kan men lezen in " De Keettisten" , ook over de personen die het pand bewoonden en uitbaatten sinds 1840, datum van opname in het bevolkingsregister van de Gentse stede.
Sinds 1959 was het de bakermat van de tange's, een hechte familie die op het artistieke pad 't Keetje als blazoen koos.
Vele die men later onder de prominenten kon rekenen maakten destijds deel uit van de Keettisten, een ongedwongen groepsnaam zonder pretentie die de samenhorigheid in zo'n volkscafé benadrukte.
Den "ouwen" Eddy werd door vele geliefd en door anderen gehaat zoals het in de horecabusiness past.
Als een kunstminnend iemand kocht hij regelmatig gewrochten aan van bevriende artiesten en versierde er zijn café-interieur mee.
Dit zal voor zijn beide zonen wel een stimulans geweest zijn want ook zij werden artiesten.
Door ouderdomskwalen gekweld moest de "patron", met pijn in het hart, afscheid nemen als uitbater van een der roemrijkste cafés uit de jaren zestig-zeventig.
Maar niet getreurd , hij heeft een reeks boeken op stapel staan waarvan de boeiende verhalen zich steeds tegen een geschiedkundige achtergrond situeren.

BOEKEN