|
|
Won by Written by David Krivoshi and Tirza
Attar
Performed by Hedva & David
|
|
Date: 20-21-22
November 1970 Venue: Nippon
Budokan Hall, Presenters: Gi'ichi
Fujimoto & Kyu Sakamoto Orchestra: Yamaha Pops
Orchestra Festival Structure: 2
Semi Finals (including all selected international and Japanese entries) and 1 Grand Final Total participating countries: 37 Total entries: 584
(from 47 countries) Total entries selected: 44 Total entries in Final: 21 Awards: Grand Prix,
Most Outstanding Performance Award (MOPA), Outstanding Performance Award (OPA), Outstanding Song Award (OSA) Interval Acts: The
Carpenters (20/11), The Original Cast (20/11), Gianni Nazaro (21/11), Barbara (21/11), Jimmy Smith (22/11) Theme: "Here
Comes The Sun!" |
|
|
|
1st Tokyo International Popular Song Festival Stageview |
|
|
|
|
|
WPSF 1971 |
GRAND FINAL - 22 NOVEMBER 1970
(in ranking order)
Award
|
|
Song
Title |
Performers |
Country |
|
|
Grand Prix |
1 |
I Dream Of Naomi
|
Hedva & David |
Israel
|
|
|
OSA + OPA |
2 |
What A
Beautiful World (We're Living In Now) |
Bob Saker |
|
|
|
3 |
Girl With
Pearls In Her Hair |
Janos Kober & Omega Group |
Hungary |
|
|
|
4 |
Un
Nouveau Jour Va Se Lever |
Jacques Michel |
Canada |
|
|
|
5 |
Kirinomati
(Foggy) |
Chung Hun Hi |
Korea |
|
|
|
6 |
Mi
Piaci Da Morire |
Paolo Mengoli |
Italy |
|
|
|
7 |
Minä
Lähdin, Sinä Jäit |
Jukka Kuoppamäki |
Finland |
|
|
|
8 |
L’Amour
Est Un Jardin |
Frida Boccara |
France |
|
|
|
MOPA |
9 |
Namida |
Izumi Yukimura |
Japan |
|
|
OSA
- OPA |
10 |
Neka
Cijeli Svijet |
Vice Vukov |
|
|
|
OPA |
11 |
Happening ( |
Mieko Hirota |
|
|
|
12 |
Fejn Tidhol L-Imhabba |
Edwin Galea |
|
|
|
|
Finalists |
13 |
Prends L'amour |
Daliah Lavi |
Belgium |
|
|
14 |
Litanies
Pour Un Eté (Ô Dis Ô) |
Herbert Léonard |
France |
|
|
|
15 |
No
Pude Olvidarte |
Ennio Sangiusto |
Argentina |
|
|
|
16 |
Ostrovy
Pokladů |
Helena Vondráčková |
|
|
|
|
17 |
Time Changes
(Engl. transl.) |
Toi Et Moi |
|
|
|
|
18 |
Es War Nur
Liebelei |
Paul Moro |
Austria |
|
|
|
19 |
Chanson D'Amour |
Hanya Nova |
|
|
|
|
20 |
Falling In Love
Again |
Ted Mulry |
Australia |
|
|
|
21 |
Toma
Mi Mano |
Osvaldo Diaz |
Chile |
|
|
|
An Outstanding Performance Award (OPA)
was also given to Alejandro Algard (Mexico), John Edmond (Republic of South
Africa), Margareta Paslaru (Rumania), Zoi Kurukli (Greece) and Oscar Roca
(Bolivia). |
|||||
1st SEMI-FINAL - 20 NOVEMBER 1970
(in order of appearance)
|
Song Title |
Performer |
Country
|
|
|
Prends L'amour |
Daliah Lavi |
Belgium |
|
|
Un Nouveau Jour Va Se Lever |
Jacques Michel |
Canada |
|
|
Ostrovy Pokladů |
Helena Vondráčková |
|
|
|
Time
Changes (Engl. transl.) |
Toi Et Moi |
|
|
|
Orkiestry Dete |
Halina Kunicka |
Poland |
|
|
Te Quiero, Te Quiero |
Basilio |
|
|
|
Litanies Pour Un Eté (Ô Dis Ô) |
Herbert Léonard |
|
|
|
Head For The Shore |
Ahmad Daud Bin MD Hashim |
|
|
|
Pinocchio |
Maria Dallas |
|
|
|
What A Beautiful World (We're Living In
Now) |
Bob Saker |
|
|
|
A Hebak, A Hebak, A Hebak |
Aida El Shaer |
U.A.E. |
|
|
Onde Vais Rio Que Eu Canto |
Sérgio Borges |
Portugal |
|
|
Hidupku Untokmu |
Samad Haroun |
|
|
|
Just Be You |
Rita Reys |
|
|
|
Girl With Pearls In Her Hair |
Janos Kober & Omega Group |
Hungary |
|
|
Esta Liorando La Tierra |
Alejandro Algard |
Mexico |
|
|
Mallemeule (Round And Around) |
John Edmond |
R.S.A. |
|
|
Iubire Aesurda |
Margareta Paslaru |
|
|
|
Kirinomati (Foggy) |
Chung Hun Hi |
Korea |
|
|
Ine Kapios Allos |
Zoi Kurukli |
Greece |
|
|
Happening (Engl. transl.) |
Mieko Hirota |
Japan |
|
|
Sin Amor Sin Esperanza |
Oscar Roca |
Bolivia |
|
2nd SEMI-FINAL - 21 NOVEMBER 1970
(in order of appearance)
|
Song Title |
Performer |
Country
|
|
|
Dos |
Ivonne Dior |
Mexico |
|
|
Falling In Love Again |
Ted Mulry |
|
|
|
Chanson D'Amour |
Hanya Nova |
|
|
|
You Who Go Out In The Rain (Engl.
transl.) |
Khanh Ly |
|
|
|
Fejn Tidhol L-Imhabba |
Edwin Galea |
Malta |
|
|
Mi Piaci Da Morire |
Paolo Mengoli |
Italy |
|
|
As Long As Forever |
Merci Molina |
Phillippines |
|
|
Toma Mi Mano |
Osvaldo Diaz |
Chile |
|
|
Minä Lähdin-Sinä Jäit |
Jukka Kuoppamäki |
Finland |
|
|
It's Rainin', It's Pourin' |
Warren Schatz |
U.S.A. |
|
|
I Dream Of Naomi |
Hedva and David |
Israel |
|
|
Michiyuki |
Sugawara Yoichi |
|
|
|
No Other One |
Betty Chung |
|
|
|
Give Me Wings |
Sotos Panagopoulos |
Greece |
|
|
Namida |
Izumi Yukimura |
|
|
|
Yes, I've Got |
Shirley Ann |
|
|
|
Es War Nur Liebelei |
Paul Moro |
Austria |
|
|
No Pude Olvidarte |
Ennio Sangiusto |
Argentina |
|
|
Brother Help Me |
Peter Petrel |
|
|
|
Neka Cijeli Svijet |
Vice Vukov |
|
|
|
Hvor Gar Du Nu |
Lisa Linn |
Denmark |
|
|
L’Amour Est Un Jardin |
Frida Boccara |
France |
|
VERSLAG WPSF 1970
|
Sfeerbeelden uit de "Green
Room" met alle internationale deelnemers |
|
|||||||||||||||||||||
|
Nicoletta "Litanies
Pour Un Eté (Ô Dis Ô)" (7" single -
coverversie inzending
Frankrijk) |
Terwijl buiten een storm over Tokio trok, ging de
eerste editie van het WPSF - toen nog het Tokyo International Popular Song Festival geheten - feestelijk
van start. In de eerste halve finale schitterde niemand minder dan Frida
Boccara, één van de vier winnaressen van het ESC '69. Met haar
festivalnummer, "L'Amour Est Un
Jardin" (Love Is A Garden), kon ze rekenen op een overdonderend applaus
van het dolenthousiaste publiek, een finaleplaats én een Outstanding Song
Award. Tekstschrijver van dienst was Michel Jourdan, die later de
Monegaskische inzending voor ESC '74 (Romualds "Celui Qui Reste Et Celui
Qui S'en Va") van woorden voorzag. Frankrijk had nog een tweede deelnemer op het festivalpodium: Herbert Léonard met het zwoele "Litanies Pour Un
Eté (Ô Dis Ô)". Het nummer werd trouwens ingeblikt door de Franse
zangeres Nicoletta, die in 1979 zelf deelnam aan het WPSF. |
|
|||||||||||||||||||||
|
Twee andere toekomstige ESC-tekstschrijvers en één ESC-componist
leverden eveneens een bijdrage voor het eerste Tokyo International Popular
Song Festival. Pertti Reponen (tekstschrijver "Pump-Pump" - ESC '76) schreef
de tekst van het nummer "Minä Lähdin- Sinä Jäit" (So Much So Soon),
gezongen door Jukka Kuoppamäki voor Finland en bekroond met een Outstanding Song Award. Jukka Kuoppamäki - "Minä
Lähdin-Sinä Jäit" (7" single - inzending Finland) |
|
|
|||||||||||||||||||||
|
André Heller (tekstschrijver "Heute In Jerusalem" - ESC '79)
schreef de tekst van "Es War Nur Liebelei" (It Was Just A Flirt),
vertolkt door Paul Moro voor
Oostenrijk. André Heller had de poëtische tekst van het nummer reeds
neergepend in 1968 en maakte een eigen opname van het nummer in oktober 1968
(!) met het Wiener Symhoniker
Orchester. Die uitvoering verscheen in 1991 trouwens op de verzamelbox
"André Heller: Kritische Gesamtausgabe 1967-1991" (Polydor -
4CD's). Augusto Algueró (componist "Estando Contigo" - ESC '61 &
"Amanece" - ESC '72) schreef de muziek van "Te Quiero, Te
Quiero", dat werd gebracht door Basilio voor Spanje. |
André Heller (Oostenrijk) Verzamelbox (Polydor - 4CD's) |
|
|||||||||||||||||||||
|
|
Voor Joegoslavië zong Eurovisie-ster Vice Vukov (ESC '63 & '65) over zijn droomwereld: "Neka Cijeli
Svijet" (The Dream World) werd bekroond met een Outstanding Song Award
én een Outstanding Performance Award. Vice Vukov
(Joegoslavië) |
|
|||||||||||||||||||||
|
België maakte een bijzonder gracieus debuut op het Yamaha Festival met
de beeldschone Daliah Lavi, geboren
op 12 oktober Daliah volgde ballet aan het Royal
Opera House in Stockholm en speelde op 13-jarige leeftijd in de
Zweedse film "Hemsöborna" (1955). Ze keerde terug naar Israël, waar
ze aan de slag ging als fotomodel. Haar echte carrière als filmactrice nam
een vliegende vaart vanaf 1959, waarbij ze speelde in meer dan 20 films (van
Zweedse, Duitse, Oostenrijkse, Franse, Italiaanse, Spaanse, Britse en
Amerikaanse origine). De bekendste zijn: "Candide" (1961),
"Two Weeks In Another Town" (1962) met Kirk Douglas, de western
"Old Shatterhand" (1963), "Ten Little Indians" (1966) van
Agatha Christie, en "Casino Royale" (1967), de Bond-persiflage met
Woody Allen als Dr. Noah. |
Daliah Lavi -
"Prends L'Amour" (7" single - inzending België) |
|
|||||||||||||||||||||
|
Daliah Lavi
- "Canción de
Amor" (7" single - Spaanse versie "Prends L'Amour") |
In de jaren '70 werd Daliah's filmcarrière overschaduwd door haar
carrière als (Duitse) schlagerzangeres. Alles begon met het zingen van enkele
Hebreeuwse liedjes in een BBC-show, waarbij onmiddellijk haar zwoele altstem
opviel. Het resultaat was een platencontract bij Polydor. De eerste single,
"Liebeslied Jener Sommernacht", was meteen een schot in de roos. In
1970 volgde tevens haar grootste hitparadesuccess - "Oh, Wann Kommst
Du?" - de eerste van haar Top 10 hits in Duitsland. In het eerste jaar
van Daliah's zangcarrière viel ook de beslissing om deel te nemen aan het
nieuwe Yamaha Festival. Haar zwoele nummer, "Prends L'Amour
(Adelina)", was een compositie van Jack Fishman en Jean Kluger. In
overeenstemming met Daliah's talenkennis verscheen van het nummer ook een
Engelse versie ("Love's Song") evenals een Italiaanse én een
Spaanse ("Canción de Amor"). "Prends L'Amour" leverde
Daliah bovendien een mooie finaleplaats op. |
|
|||||||||||||||||||||
|
In 1971 werd ze uitgeroepen tot de succesvolste zangeres in Duitsland
en kreeg ze van het Duitse popmagazine "Bravo" een Otto-prijs
overhandigd. Daliah bleef platen uitbrengen in de loop van de jaren '70 en
'80, ook al vonden die minder en minder hun weg naar de hitparade. Eén van Daliah's opmerkelijkste muzikale wapenfeiten is "If You Go
Away", haar coverversie van Jacques Brels "Ne Me Quitte Pas". In de zomer van 1993, na een afwezigheid van 18 jaar, maakte Daliah
haar comeback op de Duitse concertpodia en in 1997 kreeg ze een rol in de
Duitse TV-serie "Duell Zu Dritt". |
Daliah Lavi -
"Love's Song" (7" single - Italiaanse versie "Prends L'Amour") |
|
|||||||||||||||||||||
|
Rita Reys (Nederland) |
Voor Nederland stond Rita
Reys (Nationaal Songfestival '58) op het WPSF-podium met "Just Be You", een nummer van Pim Jacobs
(presentator NSF '69, '70 & '86). Rita Reys, geboren als Maria Everdina
Reys op 21 december |
|
|||||||||||||||||||||
|
Relax With Rita & Pim (maart 2003) |
The Cool Voice Of Rita Reys Vol. 2 (april 2001) |
Jazz Pictures (april 2001) |
|
||||||||||||||||||||
|
Voor het Verenigd Koninkrijk stond Bob Saker op het WPSF-podium. Het door hem vertolkte nummer "What A
Beautiful World (We're Living In Now)" werd bekroond met een Outstanding
Song Award. Bob Saker was in '74 trouwens een van de componisten achter
"Lovin' You Ain't Easy", het nummer dat vijfde werd in A Song For
Europe met Olivia Newton-John. Over zijn deelname schreef Bob Saker ooit het
volgende: |
|
||||||||||||||||||||||
|
"A guy called Peter Ransome was a first
signee to WINSAK music, Jack and I's newly formed company. Peter wrote a
piece of shlock aimed at the song festival market: 'What a Beautiful World'.
I recorded it as a singer, and we entered me in the Yamaha Tokyo song
festival. Jack, Peter and I went to Tokyo. A friend Tony Macaulay came with
us for the ride (He wrote 'Love Grows Where My Rosemary Grows' and many
others and was writer producer for the Foundations). I came fourth in the
contest. And won a prize. Whilst there, Jack and I wangled a deal to produce
a Japanese group Akai Tori (Red Bird) which did quite well. I fixed a song
with Ku Sakamoto, who was quite big at the time, - the song did nothing. As
we had a free round trip ticket, Peter Ransome and I went home via Hawaii and
Los Angeles - happy days! We worked out the idea of Ransome Head on the way.
Peter was a good writer. He was capable of writing schlock and hip
stuff." |
|
||||||||||||||||||||||
|
Zweden, dat in 1970 niet deelnam aan het Eurovisiesongfestivak, koos
voor een big band-nummer en stuurde zangeres Shirley Ann naar Tokio met het door Sanford Alexander geschreven "Yes, I've
Got". Het nummer verscheen op single bij EMI Norge (Noorwegen). Shirley Ann -
"Easy Listening" (LP) |
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Italië werd vertegenwoordigd door Paolo Mengoli met "Mi Piaci Da Morire" (I Like You Very Much), geschreven
door Pinchi Broglia en Sergio Censi. Goed voor een Outstanding Song Award.
Paolo
Mengoli - "Mi Piaci Da Morire" (7" single - inzending Italië) |
|
||||||||||||||||||||||
|
Hongarije stuurde Janos Kober & Omega, een van de populairste Hongaarse bands aller tijden. Leider van de
groep was Jozseph Laux. Met hun nummer "Girl With Pearls In Her
Hair" (originele titel: "Gyöngyhajú Lány"), een compositie van Gabor
Presser (muziek) en Anna Adamis (tekst), behaalden ze een Outstanding Song
Award. Het jaar daarop zouden Presser en Laux opnieuw deelnemen aan het WPSF
(op uitnodiging van Yamaha zelf) met hun nieuwe groep Locomotiv GT. |
|
||||||||||||||||||||||
|
Een ander Oost-Europees land, Tsjechoslovakije, stuurde superster Helena Vondráčková, die met het zweverige "Ostrovy
Pokladů" een finaleplaats behaalde. "Ostrovy
Pokladů" werd de hoofdtrack van Helena's derde album "Ostrov Heleny Vondráčkové"
(1970). Van het nummer
verscheen ook een Engelse versie (A Golden Treasure Island) op haar
internationale album "Isle Of Helena" (1972) én een Japanse versie
(vertaald door Fumio Nagata) als B-kant van de single "The Windmills Of
Your Mind" (uitgegeven bij Nippon Columbia in co-productie met
Supraphon). |
Helena Vondráčková
Helena anno 2003 |
|
|||||||||||||||||||||
|
"Ostrov Heleny Vondráčkové" (Album 1970 met o.a. originele versie "Ostrovy Pokladů") |
"Isle Of Helena" (1972) (Internationaal album met o.a. "A Golden
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Helena nam eveneens een tweede maal deel aan het Yamaha Festival: in
1979 met het nummer "Když Zabloudiš, Tak Zavolej" (If You Get Lost
(Here's What To Do)), dat haar enkel een halve finaleplaats opleverde. Nog
een Eurovisie-kronkel … Ms Helena maakte later een cover-versie in het
Tsjechisch van twee winnende Eurovisie-nummers: "Après Toi" (als
"Jak Mám Spát") en "Save Your Kisses For Me" (als
"Já Půdju Tam A Ty Tam"). |
|
||||||||||||||||||||||
|
|
Polen werd vertegenwoordigd door Halina Kunicka. Zij vertolkte het nummer "Orkiestry Dete" (Brass Band),
tevens de titelsong van haar album uit 1970. Met het nummer raakte ze echter
niet verder dan de halve finale. Halina Kunicka
- "Orkiestry Dete" (album - "Orkiestry Dete" - met inzending Polen) |
|
|||||||||||||||||||||
|
Malta stuurde Edwin Galea met het
nummer "Fejn Tidhol L-Imhabba", een ballade van bijna 7 minuten
geschreven in pathetische "Merci Chérie"-stijl door Clemente en
Victor Zammit. Meteen goed voor een record! Galea nam het jaar daarop deel
aan de Maltese Nationale Finale voor het ESC '71 met het nummer "Irrid
Nghix Mieghek" (I Want To Live With You), maar moest toen de
onnavolgbare Joe Grech met zijn "Maria L-Maltija" laten voorgaan. Edwin Galea
- "Speċjali Ghalik" (verzamelalbum met o.a. "Fejn
Tidhol L-Imhabba) |
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Sérgio Borges - "Onde Vais
Rio Que Eu Canto" (7" single - inzending Portugal) |
Naar aanleiding van het jureringsdebacle op het ESC '
Sérgio Borges op
het Festival RTP da Canção 1970 |
|
|||||||||||||||||||||
|
Patricia -
"Quand On Est Malheureux" (EP met o.a.
"Ne Crois Pas, Ne Crois Plus" -coverversie van inzending VS) |
En wat de andere continenten betreft, Noord-Amerika werd
vertegenwoordigd door twee zangers. Warren Schatz bracht voor de VS "It's Raining, It's Pouring". Van dat
nummer werd later een Franse coverversie ("Ne Crois Pas, Ne Crois
Plus") ingeblikt door zangeres Patricia voor haar EP "Quand On Est
Malheureux". Voor Canada stond de politiek geëngageerde Jacques Michel op het Yamaha-podium met het omstreden "Un Nouveau Jour Va Se
Lever" (A New Day Will Rise). De zanger had eerder dat jaar de Grand
Prix gewonnen op het "Festival de Spa" in België met het nummer
"Amène-Toi Chez Nous". Canada zat in het najaar van 1970 verwikkeld
in een ernstige, politieke crisis (de "Crise d'Octobre"), waarbij
de FLQ-partij (Front de Libération
du Québec) ijverde voor een onafhankelijk (en socialistisch) Québec.
Aangezien werd beweerd dat "Un Nouveau Jour Va Se Lever" die
onafhankelijkheidsgedachte hielp verkondigen, steigerden de Canadese
autoriteiten bij het horen van Jacques Michels deelname - als
vertegenwoordiger van Canada - in Japan.
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Jacques Michel kreeg te horen dat, omwille van politieke redenen, een
plaats in de bovenste regionen ondenkbaar zou zijn. Maar Monsieur Michel
keerde terug met een schitterende finaleplaats (4de) én een Outstanding Song Award. "Un
Nouveau Jour Va Se Lever" groeide uit tot de hymne van de nationalistische
militanten in Québec, waardoor het een tijdlang door diverse radiostations
uit de ether werd gebannen. |
Jacques Michel
voor Canada op het Yamaha-podium |
|
|||||||||||||||||||||
|
Voor Centraal- en Zuid-Amerika stonden Oscar Roca (Bolivië), Osvaldo Diaz (Chili), Alejandro Algard (Mexico) en Ennio Sangiusto (Argentinië) op het podium van de
Nippon Budokan Hall. Deze laatste had in 1963 deelgenomen aan het 13de San
Remo Festival met "
Ennio
Sangiusto (Argentinië) |
|
||||||||||||||||||||||
|
John Edmond (Zuid-Afrika) op het Yamaha-podium |
Het Afrikaanse continent kon rekenen op de stem van Aida El Shaer (Verenigde Arabische Emiraten) en van
John Edmond (Zuid-Afrika), die enkele maanden
ervoor - als componist - de Best
Folk Song Award had gewonnen op het Durban Song Festival met het nummer "A New
Generation", vertolkt door Ted Lynn. In 1970 maakte John tevens zijn
debuut als solo-zanger met de single "Fairy Tales", die op 9
januari van dat jaar binnenkwam in Springbok's
Top 20 en er zich vijf weken nestelde. Johns tweede single "Round
And Round" herhaalde dit succes in juli en augustus 1970 met een 13de
plaats in de Top 20. Het nummer, geschreven en geproduced door Terry Dempsey,
werd tevens de eerste Zuid-Afrikaanse inzending voor het gloednieuwe
Yamaha-Festival. Op het Festival bracht John een versie in het
Zuid-Afrikaans, getiteld "Mallemeule" (Mallemolen). |
John Edmond aan het woord tijdens persconferentie |
|
||||||||||||||||||||
|
Het Aziatische continent kon natuurlijk rekenen op een uitstekende
vertegenwoordiging dankzij gastland Japan met niet minder dan 4 eigen
inzendingen, waarvan er maar liefst 3 een finaleplaatsje kregen. Andere
Aziatische deelnemers waren Ceylon (Mignonne), Hong Kong (Betty Chung), Korea (Chung Hun Hi), Malaisië (Samad Haroun), Filipijnen (Merci Molina), Singapore (Ahmad Daud Bin MD Hashim) en Zuid-Viëtnam, vertegenwoordigd
door de zangeres Khanh Ly, die haar
nummer in het Japans vertolkte. Khanh Ly (Zuid-Viëtnam) op de cover
van de Japanse 7" single met haar
Yamaha-nummer |
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Chung Hun Hi - "Foggy" 7" single - inzending Korea |
|
||||||||||||||||||||||
|
Ted Mulry "Falling
In Love Again" (7" - inzending Australië) |
En wie down under? Australië
stuurde Ted Mulry met de
ballade "Falling In Love Again". Goed voor een finaleplaatsje én een No.1-hit in eigen land, waar het nummer
32 weken in de charts verbleef. Nieuw-Zeeland hoopte een internationaal vervolg te breien aan het
nationale succes van Maria Dallas en haar nummer "Pinocchio". Deze 1:43-durende sprookjesversie
van "Puppet On A String" stormde immers naar de eerste plaats in de
Nieuw-Zeelandse hitparade. In Tokio raakte Ms Dallas echter niet verder dan
de halve finale. |
Maria Dallas "Pinocchio" (7" - inzending Nieuw-Zeeland) |
|
||||||||||||||||||||
|
In februari 2001
werd bij Ted Mulry kanker vastgesteld. Op 9 en 10 maart 2001 verzamelde de
Australische muziekindustrie in de Fox Studios voor de opnames van een
concert ter ere van Ted. Op 1 september 2001, juist één dag voor zijn 50ste
verjaardag, overleed Ted in Sydney. De opnames van het concert werden
uiteindelijk gereleased op DVD. Op "Gimme Ted" brengt de top van de
Australische rockscène (heden en verleden) hulde aan hun soulmate. Sommigen
brachten eigen songs, anderen coverden één van Teds nummers. Zo zong Tim Freedman van The
Whitlams Teds Top 10 uit 1971 "Falling In Love Again". Gimme Ted (DVD) met o.a. cover van "Falling In Love
Again" door Tim Freedman |
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Te midden van een overvloed aan ballades en trage nummers werd Israël
de Grand Prix-winnaar van het eerste Tokyo International Popular Song
Festival met het aanstekelijke, up-tempo liedje "I Dream of Naomi"
(originele, Hebreeuwse titel: "Ani Holem Al Naomi"). Het nummer,
dat een Oosters instrumentaal tussenstukje heeft, werd gecomponeerd door
David Krivoshi met tekst van Tirza Attar en gezongen door het duo Hedva & David. |
|
||||||||||||||||||||||
|
Artikel uit Engelstalige krant met
verwijzing naar de overwinning van Hedva & David op
het "1st International Popular Song
Festival". |
Hedva Amrani, geboren in Tel Aviv als de dochter van een politicus, was
actief bij de "entertainment unit" van het Israel Defence Force, waar ze samen met David Tal, haar
toenmalige vriend (een Franse immigrant), optrad. Als duo namen ze deel aan
het Israel Song Festival van
1966. Hedva werd een grote ster in het Midden-Oosten. Na de ondertekening van
het vredesakkoord tussen Israël en Egypte (in maart 1979) was zij de eerste
Israëlische artiest die mocht optreden in Caïro. Zij nam (als Hedva Amrani)
ook driemaal deel aan de populaire "Kdam"-liedjeswedstrijd (het Israel Song Festival). In 1978
eindigde ze met het nummer "Belev Echad" (In One Heart) op een
gedeelde eerste plaats, maar het was uiteindelijk Izhar Cohen die naar Parijs
mocht vertrekken (zijn liedje had meer 12'en gekregen). In 1979 zong ze
"Shneinoo Yachad" (Both Of Us Together) naar een derde plaats en in
1981 moest ze zich tevreden stellen met de negende plaats. Haar laatste
Kdam-nummer - "Bo Elay" (Come To Me) - was een compositie van Yair
Klinger en Eldad Shrem. Thans woont Hedva samen met haar Amerikaanse
echtgenoot en haar twee kinderen in Californië. "I Dream of Naomi" werd een heuse internationale hit: meer
dan 2 miljoen vinylschijfjes gingen wereldwijd over de toonbank. In Japan
zelf ging het nummer 666.000 maal over de toonbank, wat het duo op 19 april
1971 een nummer 1-notering in de officiële Oricon-hitparade opleverde (een
notering die ze bovendien 4 weken zouden aanhouden). Met die verkoopscijfers
behaalt het duo vandaag zelfs de 9de plaats in de lijst van best verkochte
internationale singles ooit (de Oricon-hitparade verscheen de eerste maal in
1968). |
|
|||||||||||||||||||||
|
Hedva & David brachten ook een Japanse versie van hun nummer op de
markt, getiteld "Naomi No Yume" (met tekst van Kazuko Katagiri).
Het immense succes van hun Grand Prix-lied gaf meteen een boost aan de
geloofwaardigheid van het prille Yamaha Festival en was voor een groot aantal
internationale artiesten de aanzet om zich kandidaat te stellen. |
|
||||||||||||||||||||||
|
Hedva &
David - "I Dream Of Naomi" (4 verschillende covers - 7"
single - winnende inzending Israël) |
|
||||||||||||||||||||||
Van "I
Dream of Naomi" verscheen ook een Japanse cover-versie ("Naomi No
Yume"), gezongen door Izumi Yukimura. Deze Japanse dame had met het nummer
"Namida" (Tears) op de eerste editie van het Yamaha Festival een
Outstanding Song Award en de Most Outstanding Performance Award in de wacht
gesleept. Haar Japanse versie van "I Dream of Naomi" verscheen
trouwens als B-kant op de single "Namida". "Naomi No
Yume" werd jaren later ook opgenomen door zanger Yasu voor diens
CD-single "Which Is?".
Izumi
Yukimura - "Namida" (7" -
B-kant: Japanse versie "I Dream Of Naomi") |
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Yasu - "Which Is?" (CD-single) met Japanse coverversie |
The Eccentric Opera - "Hymne"
(album 1997) met Hebreeuwse coverversie |
|
|||||||||||||||||||||
|
De originele, Hebreeuwse versie - "Ani Holem Al Naomi"
(gezongen door Hedva & David) - is vandaag te vinden op de compilatie-CD
"Always The Sun" (Leolam Be'ikvot Hashemesh - Israeli Party Songs),
wat wijst op het tijdloze karakter van het nummer. Deze
Hebreeuwse versie werd in de jaren '90 nog gecoverd door het Japanse duo "The
Eccentric Opera" (Nami Sagara en Nahoko Kakiage) voor hun album
"Hymne" (1997).
|
|
||||||||||||||||||||||
|
Andere Japanse deelnemers aan het 1ste WPSF waren: Toi Et Moi, Mieko Hirota en Sugawara
Yoichi. |
|
||||||||||||||||||||||
|
Mieko Hirota |
Sugawara Yoichi |
|
|||||||||||||||||||||
The beginnings
Select another year
for a full description of that year's festival